ความสุขที่เลือกได้

เมื่อพูดถึงเรื่องความสุข  เมื่อก่อนผู้เขียนคิดว่าความสุขคือ การมีทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาเติมเต็มให้กับชีวิตคือความสุข ผู้เขียนจึงวิ่งหาความสุขโดยการต้องวัตถุนิยม   วิ่งตามแฟชั่น  วิ่งตามสังคมเมือง วิ่งตามภาษีสังคม ให้ตัวเองดูดี อยากมีตัวตนในสังคม อยากให้สังคมยอมรับ อยากมีอยากได้ พยายามวิ่งหา ดิ้นรนหา  ไขว่คว้าวัตถุที่จะเข้ามาเติมเต็มความสุข แต่ยิ่งหา ยิ่งไม่มีความสุข  ซึ่งหลายๆคนที่อยู่ในสังคมปัจจุบันเป็น เหมือนที่ผู้เขียนเคยเป็นมาก่อน

จนวันหนึ่งได้ไปฝึกการรู้สึกตัว การรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเอง โดยการปิดวาจา โดยไม่ติดต่อกับใครเลยแม้กระทั่งครอบครัวเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ จนได้รู้ว่าสิ่งที่เราวิ่งตามหามันคือเปลือก ความสุขที่แท้จริงมันอยู่ที่ใจเรา ซึ่งหลายๆคนจะบอกว่าสุขอยู่ที่ใจ ถ้าใจเราเต็มแล้วเราจะมีความสุขโดยไม่มีเงื่อนไขและไม่เรียกร้อง แม้กระทั่ง การทำสวนเล็กหลังบ้านได้เห็นผลผลิตเล็กๆน้อยๆก็สุขใจ ได้มีการแบ่งปันสิ่งที่เรามีให้กับคนอื่นโดยไม่มีเงื่อนไข สิ่งที่ผู้เขียนทำตอนนี้คือ ใช้พื้นที่เล็กๆปลูกกล้วย  มะม่วง ขนุน  มะนาว นอกจากนี้สิ่งที่ทำคือไปนา เพาะเห็ด เลี้ยงจิ้งหรีด เท่านี้ก็ทำให้มีความสุข ทุกวันนี้เราทำอะไร เราจะนึกถึงคนรอบข้าง มีการแบ่งปัน อะไรที่แบ่งปันได้ เราแบ่งปัน อะไรที่ขายได้เราขาย ทำอะไรโดยที่ไม่เบียดเบียนคนอื่น อยู่ในหลักการมีคุณธรรม จริยธรรมในจิตใจ เท่านี้ก็ทำให้ใจเราสุข