วันนี้มีโอกาสได้ดู Annie Hall ของวูดดี อัลเลน ที่เขาทั้งเขียนบท กำกับและยังแสดงเองอีกด้วย นอกจาก วูดดี อัลเลนแล้วยังมี ไดแอน คีตันที่มารับบทเป็นหนึ่งในตัวเอกของเรื่องเช่นเดียวกัน ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นแนว Comedy/Romance หรือเรียกว่ารอมคอมที่หลาย ๆ คนอาจจะเคยได้ยิน แต่หลังจากที่ดูแล้วกลับไม่ค่อยรู้สึกขำสักเท่าไร อาจจะเพราะวัฒนธรรมบางอย่างที่เราอาจจะไม่เข้าใจภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ออสก้ามาสี่สาขารวมถึงภาพยนตร์ยอดเยี่ยมชนะภาพยนตร์ขวัญใจมหาชนอย่าง Star Wars มาอีกด้วย ถ้าใครเคยดูเรื่อง Manhattan ของวูดดี อัลเลนก็จะรู้สึกได้เลยว่าคล้ายกันมากอย่างกับหนังภาคต่อ เรียกได้ว่ามีความเป็นวูดดี อัลเลนมาก ๆ ในหนังเรื่องนี้เรื่องย่อคราว ๆ จะเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของ อัลวี(วูดดี อัลเลน) กับ แอนนี(ไดแอน คีตัน) ที่กำลังไปได้ไม่ค่อยดีเท่าไร หนังมีพล็อตที่เรียบง่ายไม่ซับซ้อน แต่อาจจะมีการเรียงเรื่องหรือเล่าที่แปลกนิดหน่อย (ซึ่งถ้าเทียบกับสมัยนี้คงธรรมดามาก ๆ ) บางครั้งตัวละครก็หันมาคุยกับคนดูบ้าง หนังเรื่องนี้บทพูดเยอะมากและเดินเรื่องเนิบ ๆ ตามสไตล์ ถ้าใครชอบความตื่นเต้นหรือหนังที่ต้องเรียกความสนใจคนดูตลอดเวลาก็อย่าเสียเวลามาดูเรื่องนี้เลย เราคิดว่าบทมันดีจนเหมือนกับนั่งดูหนังชีวประวัติของวูดดีเอง ก็เลยไปลองค้นดูก็เจอว่ามันเกือบจะเป็นหนังชีวประวัติจริง ๆ ซึ่งวูดดีกับไดแอนก็เคยมีข่าวคบกันจริง ๆ ด้วยมาพูดถึงตัวละครและการแสดงกันบ้าง ซึ่งเราจะพูดถึงแค่ตัวละครหลักของเรื่องจริง ๆ คือ อัลวีกับแอนนี มาเริ่มที่ตัวละครตามชื่อเรื่องอย่าง Annie Hall ในเรื่องของการแสดงก็ไม่มีอะไรจะเล่ามากมายเพราะทำได้ดีอยู่แล้วตามมาตรฐานแถมยังได้ออสการ์ของปีนั้นมาครองอีกด้วย แต่ถ้ามีใครเคยดูซีรีส์เรื่อง Friends อาจจะรู้สึกแบบเดียวกับเราว่า แอนนี นั้นเหมือน ฟีบี้ มาก ๆ ทั้งการแสดงและบทพูด ก็ฟังดูสมเหตุสมผลอยู่เพราะลิซา คุโดรว์ที่แสดงเป็น ฟีบี้ บอกว่าเธอชอบไดแอน คีตันมาก ๆ และนอกจากนี้คาแรคเตอร์ของแอนนีกับฟีบี้ยังมาคล้ายกันอีกด้วย อีกสิ่งที่เป็นที่จดจำของหนังเรื่องนี้และตัวไดแอนก็คือคอสตูมของแอนนีนั้นเท่สุด ๆ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นต้นแบบให้ผู้หญิงยุคนั้นแต่งตัวแบบนี้ด้วยหรือเปล่า หลังจากที่ดูเรื่องนี้กับ Manhattan ทำให้เรารู้สึกว่าไดแอน คีตันเป็นนังแสดงหญิงคนนึงที่เท่และน่าดึงดูดมาก ๆตัวละครต่อไปคือบทของผู้กำกับของเรา เอาจริง ๆ เราก็ไม่รู้จะเขียนอะไรเพราะเพิ่งเคยดูหนังที่วูดดีแสดงเองเพียงแค่สองเรื่อง ซึ่งคาแรกเตอร์ก็คล้าย ๆ กัน แต่ในฐานะที่เขาเป็นทั้งผู้กำกับเขียนบทและแสดงเราคิดว่าทำได้ดีมาก ๆ ดูอินกับบทเหมือนกับเล่นเป็นตัวเองจริง ๆ ส่วนเรื่องมุมกล้องก็สวยงามตามท้องเรื่องมีการเลือกมุมกล้องและจัดแสงสีที่สวยดูเพลินดี เช่น ซีนบนดาดฟ้าที่อาจจะมีหลายคนเคยเห็นแล้วหรือซีนคุยกันในห้องนอน อาจจะไม่ได้มี wide shot ให้เห็นความสวยงามของเมืองหรือวิวรอบ ๆ เท่าไรแต่ก็ได้กลิ่นอายของนิวยอร์กมาเต็มแน่นอนสรุปก็คือเป็นภาพยนตร์รอมคอมที่อาจจะไม่คอมสำหรับคนไทยเท่าไร แต่ก็ถือว่าเป็นภาพยนตร์ของวูดดี อัลเลนที่ควรค่าแก่การดูอีกเรื่องหนึ่งเลย การแสดงของตัวละครหลังทั้งสองคน ภาพแสงสีที่สวยดูเพลิน และความเรียบง่ายของบทที่อาจจะมีความน่าเบื่ออยู่บ้างเล็กน้อยแต่ก็คุ้มค่ากับเวลา 1 ชั่วโมงครึ่งแน่นอน ขอบคุณรูปภาพจาก Film Forum Taste of Cinema และ IMDB ภาพประกอบที่ 1 / ภาพประกอบที่ 2 / ภาพประกอบที่ 3 / ภาพประกอบที่ 4