วันนี้ป้ารุขออนุญาตเล่าเรื่องราวของค่าย ศึกษาธรรมชาติของคุณครูเกรียงไกร สุวรรณภักดิ์ หรือ "ครูเกรียง" ที่เด็ก ๆเรียกกันในท่ามกลางธรรมชาติ ของจังหวัดสระบุรี Banpa Nature Schoolค่ายนี้มีเป้าหมายสำคัญในการศึกษาเกี่ยวกับ มอธเหยี่ยว (Hawk Moth)ซึ่งเป็นผีเสื้อกลางคืนชนิดหนึ่ง ดังนั้นการศึกษาจึงต้องเก็บข้อมูลอย่างสม่ำเสมอการเข้าค่ายของเด็ก ๆจะได้ทั้งเรื่องความรู้สำคัญเกี่ยวกับมอธเหยี่ยววิธีการเก็บข้อมูลอย่างเป็นระบบ รวมถึงการรู้จักดูแลช่วยเหลือตนเองไปพร้อม ๆกันผู้ปกครองจะพาเด็ก ๆมาเข้าค่ายด้วยตนเอง เมื่อมาถึงก็จะลงมือกางเต๊นท์ บริเวณสนามหญ้าไม่ต้องห่วงเรื่องเสบียง เพราะคุณครูและพี่ ๆจัดเตรียมไว้ให้แล้วทุกมื้อและที่สำคัญแม่ครัวคนเก่งของค่าย ทำอาหารอร่อยถูกปากถูกใจทั้งเด็กและผู้ปกครองมากหลังอาหารกลางวัน เด็ก ๆรับประทานเสร็จก็จะล้างจานเอง แล้วเข้าห้องเรียนฟัง และ จด เรื่องราวที่คุณครู และพี่ ๆสอน มีวาดภาพประกอบด้วยคุณครูมีช่วงเวลาให้เด็ก ๆพักเบรค และช่วงนี้ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้ป้ารุแปลกใจเพราะเด็ก ๆบางคนวิ่งไปอ่านหนังสือในชั้นหนังสือที่วางอยู่ในห้อง บางคนเล่นหมากรุกบางคนเล่นการ์ดเกมกับเพื่อน ๆ และ....ไม่มีเด็กซักคนเดียวเล่นมือถือ และหากเป็นช่วงพักยาวก่อนเวลาอาหารเย็น หลายคนวิ่งไปเล่นฟุตบอล สเก็ตบอร์ด ขี่จักรยาน (ของคุณครู)หรืออื่น ๆที่ล้วนปล่อยพลังที่เก็บสะสมมาไว้ตลอดทั้งวันช่วงเวลานี้อาจมีบางคนคว้ากล้องออกไปเดินเก็บภาพนก ภาพแมลง ตามความชอบซึ่งก็ยังไม่เห็นคนไหนเล่นมือถืออีกเหมือนเดิมหลังอาหารเย็น คุณครูก็จะเตรียมผืนผ้าสีขาวที่มีไฟฟ้าไว้เปิดล่อแมลงในตอนกลางคืนแบ่งออกเป็น ๓ จุด เพื่อให้เด็ก ๆเก็บข้อมูลแมลงที่มาเกาะ ซึ่งจะเริ่มเก็บกันตั้งแต่ช่วงเวลา 20:00 น.และเก็บทุกชั่วโมงจนกว่าจะถึงรอบสุดท้าย เวลา 24:00 น. ไม่ต้องห่วงว่าเด็กจะง่วงจนลุกไม่ไหวแต่ต้องห่วงว่าหลัง 24:00 น. จะยังไม่ยอมนอนมากกว่า ซึ่งคุณครูต้องแก้ปัญหาว่า ต้องดับไฟฟ้าแล้วภาพผืนผ้าสีขาวที่เป็นจอดักแมลง อยู่ด้านหลังเจ้าหลานชายของป้ารุค่ะภาพด้านล่างคือการเก็บข้อมูลในช่วงค่ำของเด็ก ๆ ซึ่งในแต่ละกลุ่มจะมีพี่ ๆให้ความรู้เกี่ยวกับแมลงที่มาเกาะ เสียงถามคำถามดังตลอดเวลา นี่แมลงอะไร มันกินอะไร ตัวนี้รูปร่างแปลกจังถามไปก็ลุ้นไปว่า บนจอของกลุ่มตัวเองจะมีมอธเหนี่ยวมาเกาะกี่ตัว จะมีตัวพิเศษหรือไม่หลังจากเก็บข้อมูลรอบสุดท้าย ก่อนเข้านอนคุณครูอาจจะมีขนมรองท้องให้แต่กว่าเด็ก ๆจะเงียบ และหลับไปกันได้ ป้ารุคิดว่าคุณครูและพี่ ๆคงแทบหมดแรงกันแล้วช่วงเช้าป้ารุยังไม่ทันออกมาจากเต๊นท์ เสียงเด็ก ๆคุยกันประสานกับเสียงนกฟังเพลินจริง ๆบรรยากาศเช้าท่ามกลางป่าเขา สร้างความสดชื่นได้ไม่น้อย หลังอาหารเช้า เด็ก ๆจะเข้าไปสรุปข้อมูลที่เก็บมาเมื่อคืน และเรียนรู้เรื่องต่าง ๆอีกหลายเรื่องจากวิทยากรรับเชิญที่หมุนเวียนกันไป การเข้าค่ายแบบนี้จะมีเดือนละครั้ง เพื่อศึกษาเกี่ยวกับประชากรของมอธเหยี่ยว แม้ว่ากิจกรรมที่ทำจะเป็นตารางเวลาที่เหมือนกัน แต่เนื้อหาที่เด็ก ๆได้รับจะต่างกันบางครั้งได้เรียนรู้ถึงการตั้งชื่อแมลงตามหลักสากล บางครั้งเรียนรู้วิธีการทำงานวิจัย การนำเสนองานและอีกหลายเรื่อง ที่ป้ารุเองยังแอบแปลกใจว่าเจ้าหลานชาย ป.๒ ของป้ารุจะเข้าใจได้มากน้อยแค่ไหนแต่เมื่อได้อ่านงานเขียนของเจ้าตัวเล็กก็ทึ่งอยู่เหมือนกัน เพราะดูเขียนเป็นเรื่องเป็นราวดูมีภูมิรู้พอสมควร แต่อย่างไรก็ยังคงความเป็นเด็กอยู่ ลองอ่านบทสรุปของ report ของเจ้าตัวเล็กกันค่ะ"....ตอนที่สำรวจแต่ละรอบเสร็จ ก็สนุกสนานกันมากผู้เขียนก็ไปเล่นกับเขาเหมือนกัน...."สิ่งที่เจ้าตัวเล็กภูมิใจ คือการที่ได้เรียนรู้การเซ็ทผีเสื้อ เพื่อเก็บไว้ใน collection แบบที่เคยเห็นในพิพิธภัณฑ์ ซึ่งเรื่องนี้คุณครูย้ำว่า เราจะต้องใช้ความระมัดระวังมากเป็นพิเศษ เพื่อให้เกิดการสูญเสียน้อยที่สุดเพราะแมลงทุกตัวเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติเช่นเดียวกับเด็ก ๆทุกคนป้ารุขอบคุณวิทยากรทุกท่านที่ค่าย BNS แห่งนี้ที่ทำให้เด็ก ๆได้มีความรู้และประสบการณ์ที่แตกต่างไปจากในห้องเรียนเสียดายที่การเก็บข้อมูลของเด็ก ๆซึ่งตามแผนจะได้ไปกันทุกเดือนแต่จากโรคระบาดที่เกิดขึ้นทำให้ต้องหยุดพักไป หวังว่าโรคภัยจะหายจากบ้านเมืองของเราโดยเร็วเพื่อทุกคนจะได้กลับมาเรียนรู้ และใช้ชีวิตได้เป็นปรกติรักษาสุขภาพกันนะคะภาพประกอบโดย ผู้เขียนเปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !