สวัสดีครับ... ผมมีเรื่องเล่าสยองขวัญมาเล่าให้ฟัง เรื่องนี้ผมได้รับการถ่ายทอดมาจากผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นแม่บ้านอยู่ในสถานที่แห่งนั้น ยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง อาจมีการปรุงแต่งนิดหน่อยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน... เริ่มเลยนะครับ ผมทำงานเป็นครูเอกชนแห่งหนึ่ง เป็นโรงเรียนคาทอลิคที่มีชื่อเสียงมาก ย้อนหลังไปประมาณ 7-8 ปี ที่แล้ว โรงเรียนแห่งนี้จะเป็นทั้งโรงเรียนและวัดอยู่ด้วยกัน จะมีซิสเตอร์ปกครองกันเองและจะมีเด็กนักเรียนที่เตรียมจะบวชเพื่อมาเป็นซิสเตอร์พักอยู่หอในโรงเรียน ส่วนมากแล้วซิสเตอร์จะมีอายุกันมากๆ ซะส่วนใหญ่แล้วก็มีอาการเจ็บป่วยและเสียชีวิตภายในที่พักนั้นเป็นจำนวนมาก ทางโรงเรียนก็จะนำศพประกอบพิธีกรรมในนั้นเลย ผมและเพื่อนครูผู้ชายยังเคยไปยกโลงศพจัดวางในพิธีด้วย ช่วงนั้นเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวอากาศจะค่อนข้างเย็นๆ หนาวๆ เป็นพิเศษ ผมก็นั่งทำงานปกติ ได้ข่าวบ่อยมากกับการที่ซิสเตอร์เสียชีวิตจนมันชินซะแล้ว เรื่องที่ซิสเตอร์คนนี้เสียชีวิตก็เข้าหูผมเป็นเรื่องปกติทั่วไป แต่เรื่องที่น่ากลัวมีอยู่ว่า ซิสเตอร์คนนี้ได้ลื่นล้มในห้องน้ำเสียชีวิต โดยลำพังซึ่งเป็นการเสียชีวิตที่ไม่ปกติ ปกติแล้วจะมีคนคอยดูแลท่านไม่ห่าง(ญาติพี่น้องจะเป็นผู้ว่าจ้าง)ให้ดูแลแต่วันนั้นผู้ดูแลได้ประมาท ไม่ได้ดูแลท่านอย่างใกล้ชิด กว่าจะเจอซิสเตอร์ก็หมดลมหายใจไปแล้ว... เวลาต่อมาก็ได้มีการจัดพิธีกรรมทางศาสนาเวลาผ่านไป 3-5 วัน พิธีกรรมทางศาสนาก็เสร็จสิ้นทุกอย่าง เรื่องราวก็ยังปกติทั่วไปไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ทว่า...ในเช้าวันรุ่งขึ้นที่อากาศหนาวเย็นเป็นพิเศษได้มีแม่บ้านคนหนึ่งกึ่งเดินกึ่งวิ่งผ่านห้องที่ผมทำงานอยู่ และมีสีหน้าที่ตกใจและเร่งรีบ(ห้องทำงานจะอยู่ติดๆ กันเป็นแถวๆ) ทุกคนในห้องเห็นเลยสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันนะหัวหน้าของผม ได้พูดขึ้นว่า "แม่บ้านแกเป็นอะไรของแก ปกติแกเป็นคนเรียบร้อยนะ น่าจะมีเรื่องอะไรสักอย่าง..."ทุกคนที่อยู่ในห้องรวมถึงตัวผมด้วยต่างก็สงสัยและเก็บความสงสัยไว้ในใจ... ต่อมา...พอเหตุการณ์ปกติ ต่างคนก็อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมเลยอาสาจะเป็นคนไปสืบเรื่องราวว่ามันเกิดอะไรขึ้น ช่วงนั้นใกล้เวลาพักเที่ยงพอดีพอทานข้าวเสร็จ ผมก็หาจังหวะไปหาแม่บ้านในห้องครัวเพื่อจะถามเรื่องราวว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะได้ยินแม่บ้านพูดกับซิสเตอร์ใหญ่ค่อนข้างดัง ว่า "หนูเจอซิสเตอร์" แล้วก็พากันหายเข้าไปในห้องซิสเตอร์ใหญ่เลยไม่ได้ยินอะไรต่อ และแล้วผมก็ได้พบกับแม่บ้าน ผมก็เลยถามให้หายสงสัยว่า...ผม: "แม่บ้านครับเป็นอะไรหรือเปล่าครับเมื่อตอนสาย ผมและคนในห้องเห็นแม่บ้านทำหน้าตาแตกตื่นเข้าไปพบซิสเตอร์ใหญ่แล้วได้ยินว่าเจอซิสเตอร์ คืออะไรครับ?" ถามด้วยอาการอยากรู้ความจริงแม่บ้าน: "ก็ป้าเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดก็ไม่ทราบว่าซิสเตอร์คนนี้เสีย เพราะป้าลากลับบ้านที่ต่างจังหวัดไปอาทิตย์กว่าๆ และเพิ่งจะมาถึงเมื่อวานนี้ในตอนกลางคืน" (หน้าที่ของแม่บ้านคนนี้ก็คือเตรียมกับข้าวให้กับซิสเตอร์และนักเรียนที่เตรียมตัวบวชจะเป็นซิสเตอร์) แม่บ้านเล่าต่อว่า..."ในเวลา ตี 4 ของวันที่เกิดเรื่อง ป้าก็ทำงานปกติและเจอซิสเตอร์แกกำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ในสวน (เห็นจากข้างหลัง) ก็น่าจะห่างระยะประมาณ 5 - 6 เมตร ป้าก็ทักทายแกตามปกติเช่นเคยแม่บ้าน: "สวัสดีค่ะซิสเตอร์ ตื่นเช้ารดน้ำต้นไม้ทุกวันเลยนะคะ" ซึ่งก็เป็นการทักทายปกติซิสเตอร์: "...................." และรดน้ำต้นไม้ต่อไป แต่สักพักก็ได้กลิ่นกำยานโชยมาตามลม ป้าแม่บ้านคิดในใจว่าใครจะมาจุดกำยานในเวลานี้ (บรรยากาศในตอนนั้นค่อนข้างหนาวเย็นและเงียบได้ยินก็แต่เสียงน้ำไหลผ่านสายยางไปกระทบกับใบไม้ดังอย่างต่อเนื่อง...)แม่บ้าน: คิดในใจสงสัยแกจะไม่สบายก็ไม่ได้สนใจเพราะปกติจะมีเสียงตอบกลับมาทุกครั้ง ก็ไม่ได้สนใจอะไรและไปทำหน้าที่ต่อไป... แม่บ้านก็ทำหน้าที่ทุกอย่างจนเสร็จสิ้น...หลักจากนั้นแม่บ้านทุกคนก็จะมานั่งกินข้าวเช้าร่วมกัน ก็จะมีการพูดคุยกัน แต่มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้แม่บ้านต้องตกใจคือ แม่บ้านในกลุ่มนั้นได้เล่าให้แม่บ้านที่พบเจอซิสเตอร์ฟังว่า "ซิสเตอร์เนียนเสียแล้วนะแกลื่นล้มในห้องน้ำน่าสงสารแกจัง กว่าจะเจอแกก็ไปซะแล้ว" แม่บ้านคนนั้นได้ยินก็พูดว่า"อย่ามาล้อเล่นแบบนี้มันบาปไปแช่งซิสเตอร์แก เมื่อเช้ามืดยังเห็นแกยืนรดน้ำต้นไม้อยู่เลย" แม่บ้านทุกคนมองหน้ากันทำหน้าเลิ่กลั่ก แม่บ้านทุกคนเลยตัดสินใจพาแม่ป้าแม่บ้านคนนั้นไปดูห้องที่ทำพิธีศพที่ยังเก็บไม่เรียบร้อยยังคงมีรูปซิสเตอร์ตั้งอยู่ ทันใดนั้น...พอแม่บ้านคนนั้นเห็นก็ถึงกับหน้าซีดวิ่งร้องเสียงดังไปยังห้องซิสเตอร์ใหญ่ทันที....หลังจากวันนั้นป้าแม่บ้านก็ขอย้ายไปโรงครัวนักเรียนปกติแทน....ก็จบไปแล้วกับเรื่องเล่าหลอนๆ ที่นำมาจากเหตุการณ์จริง เรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ หรือท้าทายสิ่งลี้ลับทุกๆสิ่งที่อยู่บนโลกนี้***สุดท้ายนี้...ผมอยากฝากแง่คิดให้ท่านผู้อ่านทุกท่านว่า ไม่ควรปล่อยผู้สูงอายุไว้เพียงลำพัง เพียงแค่เสี้ยวนาทีเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นได้บุคคลที่เรารัก นับถือ และเคารพ เราควรดูแลท่านให้ดีที่สุด...เพราะว่าเสียไปแล้วไม่สามารถที่จะเรียกคืนมาได้*** ความหมายของ กำยาน ขอขอบคุณข้อมูลทาง วิกิพิเดียบทความนี้...เป็นเรื่องราวที่ NonSoSadWalkAlone ได้แต่งเรียบเรียงด้วยตนเองเครดิตภาพภาพประกอบหน้าปก โดย รูปที่ 1 โดย @rawpixel.com จาก freepik.comภาพที่ 1 ภาพโดย VIKAS SINGH CHHONKER/Pixabay ภาพที่ 2 ภาพโดย Carolyn Booth/Pixabayภาพที่ 3 ภาพโดย Rosiette-Stock/Pixabayภาพที่ 4 ภาพโดย TheHilaryClark/Pixabayเปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !