บทความนี้ผู้เขียนตั้งใจนำเสนอ เเก่ผู้ที่กำลังจะเริ่มทำธุรกิจ ไปจนถึงผู้ที่กำลังทำธุรกิจ เพื่อเป็นเเนวทางในการมองเห็นถึงความก้าวหน้าในธุรกิจของตน จะว่าไปเราเคยสงสัยกันไหมว่า ธุรกิจที่เรากำลังจะทำหรือดำเนินการอยู่ตอนนี้ จะเติบโตขึ้นมากน้อยเเค่ไหน มันทำให้เรากลายเป็น'มหาเศรษฐี'ได้หรือเปล่า แค่คุณอ่านเเละเรียนรู้ กฎ 5 ข้อที่ผู้เขียนนำเสนอ คุณก็จะหมดคำถามเกี่ยวกับการเริ่มทำธุรกิจไปตลอดกาล ผู้เขียนได้หยิบยกประเด็นนี้ มาจากหนังสือ "เปลี่ยนเลน เป็นเศรษฐี" เขียนโดย MJ.DEMACRO เห็นว่ามีประโยชน์อย่างยิ่งเเละนำมาลงบทความเป็นภาษาของผู้เขียนเองเเต่ความหมายยังคงเดิม ไปชมกันได้เลยค่ะ กฎข้อที่ 1 กฎเเห่งความต้องการ ความต้องการ อาจฟังเป็นคำที่ง่ายแต่หลายๆคนมักตีความผิด มาลองฟังเรื่องราวของลินดากันดู "ลินดา เป็นสาวอายุ 25 ปีพึ่งเรียนจบปริญญา เธอหลงใหลในศิลปะ เธอรักความวินเทจ ลินดาจึงเปิดร้านกาเเฟเล็กๆสไตล์วินเทจขึ้นมา ภายในไม่กี่เดือน ร้านของเธอโด่งดังมีลูกค้ามาบริการมากหน้าหลายตา เเต่ภายในระยะเวลา 2 ปี ธุรกิจร้านกาเเฟของเธอก็ปิดตัวลง " จากเรื่องนี้ลินดาทำตามกฎเเห่งความต้องการ แต่เป็นความต้องการของตัวเธอเอง เธอเลือกทำในสิ่งที่รักโดยไม่มองถึงความต้องการของผู้บริโภค "จงจำไว้ว่า ผู้บริโภคไม่สนใจว่าชีวิตคุณลำบากแค่ไหนหรือคุณรักอะไร พวกเขาสนใจเเค่ พวกเขาจะได้รับอะไรจากคุณต่างหาก" กฎเเห่งความต้องการนั้น คือ ทำธุรกิจเพือตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคไม่ใช่ของตัวเราเอง กฎข้อที่ 2 กฎเเห่งการเข้าถึง เอาล่ะ เรื่องนี้ไม่พูดไม่ได้เลยในสังคมไทย สังเกตไหมว่าธุรกิจไหนดีธุรกิจไหนดังคนไทยก็เเห่ไปทำกันหมด ดูอย่างลินดาสิเธอทำร้านกาเเฟแต่ก็เจ๊ง เพราะมันฝ่าฝืนกฎเเห่งการเข้าถึงไงเล่า มีร้านกาเเฟเยอะเเยะมากมายในไทยเปิดเเละปิดตัวลงเช่นกัน เนื่องจากมันมีเยอะจนเกินไป คุณอาจจะยังไม่เข้าใจ ลองเข้ายูทูปเเล้วค้นหา สปอยหนัง คุณจะเห็นว่ามีหลายช่องมากที่สปอยหนัง นั่นเเปลว่าการสปอยหนังเป็นสิ่งที่ทำได้ไม่ยาก คุณก็เเค่ดูหนังที่คนอื่นสร้าง ตัดภาพ เเละใส่เสียงเเค่นั้น แต่หากคุณลองทำอนิเมชั่น จะบอกคร่าวๆว่าคุณต้องคิดเนื้อเรื่อง วาดรูป ลงสี สร้างภาพเคลื่อนไหว ใส่เสียง ตัดต่อวิดีโอ โอ้ขั้นตอนมันเยอะมากเลยนะ สปอยหนังง่ายกว่ามากใช่ไหม นี่ล่ะกฏของการเข้าถึงคุณพอจะมองออกไหม ธุรกิจไหนที่รายละเอียดหรือขั้นตอนน้อยเเละง่ายมันก็จะง่ายที่คนอื่นๆก็ทำได้เหมือนกัน กฎข้อที่ 3 กฎเเห่งการควบคุม คุณต้องเป็นคนบังคับพวงมาลัยของรถคุณเอง จะเป็นยังไงถ้าคุณฝากชีวิตไว้กับคนขับรถหรือคนขับเเท็กซี่ หากเป็นเรื่องอื่นเช่น คุณร่ำรวยเเละจ้างคนขับรถที่ดีมาขับรถให้คุณนั้นใช้ได้ เเต่ไม่ใช่กับธุรกิจ ถ้าคุณไม่ใช่คนที่ควบคุมบัญชีบริษัท ควบคุมระบบของบริษัทเองคุณก็จะไร้การควบคุม ธุรกิจของคุณอยู่บนความคิดการกระทำของคนอื่น อย่างเช่น คุณจ้างที่ปรึกษาทางการเงินของธุรกิจหรือบริษัทมาเเละเมื่อเกิดปัญหาคุณก็ปรึกษาที่ปรึกษา เขาว่าอย่างไรคุณก็ว่าอย่างนั้น จนผลที่เกิดมีเเต่เเย่ลง คุณจะทำอย่างไรต่อไปล่ะคุณไร้ที่พึ่งหรือเปล่า ไม่เลยที่ปรึกษาที่ดีที่สุดคือตัวคุณเอง คุณต้องเป้นผู้ควบคุมไม่ใช่คนอื่น กฎข้อที่ 4 กฎเเห่งขนาด หลายคนอาจมองข้ามกฎข้อนี้ไปจนธุรกิจไปไม่ถึงไหน ก่อนเริ่มธุรกิจคุณต้องคิดพิจารณาก่อนว่า "ธุรกิจของคุณอยู่ระดับไหน"ยกตัวอย่างจากกรณีร้านกาเเฟลินดา ลินดาเปิดร้านกาเเฟ ณ หมู่บ้านเล็กๆ ขนาดของธุรกิจก็ย่อมอยู่ระดับท้องถิ่น ไม่ใช่ระดับภาค ไม่ใช่ระดับประเทศหรือระดับโลก เว้นเสียเเต่ลินดาสามารถขยายสาขาหรือมีเฟรนไชส์เป็นของตนเอง(ไม่ใช่กับการซื้อเฟรนไชส์ของผู้อื่น) ผู้เขียนขอเเนะนำวิธีทำให้ธุรกิจมีขนาดระดับโลกตามคำเเนะนำของ MJ DEMACRO วิธีที่ว่านี้คืออินเทอร์เน็ต ใช่ หากคุณสามารถใช้อินเทอร์เน็ตให้ส่งผลต่อธุรกิจของคุณ มันก็แค่หมายความว่า ขอบเขตของอินเทอร์เน็ตคือสุดขอบโลกนี้ก็เท่านั้นเอง กฏข้อที่ 5 กฏเเห่งเวลา กฎข้อนี้เรียกได้ว่าอิสรภาพทางการเวลากันเลยทีเดียว มันจะดีต่อใจเเค่ไหนหากคุณมีเวลาพักร้อนสัปดาห์ละ 7 วัน หากคุณไม่ต้องทำงานนานถึง 8 ชั่วโมงต่อวัน ใช่เเล้วพูดง่ายๆคือ ดูให้ดีว่าธุรกิจของคุณสามารถสร้างระบบให้ดำเนินด้วยตัวมันเอง หรือเรียกอีกอย่างว่าอัตโนมัติได้หรือเปล่า อย่างเช่น พนักงานสามารถทำงานเเทนคุณได้หรือเปล่า คอมพิวเตอร์สามารถทำงานเเทนคุณได้หรือเปล่า คุณอย่าลืมนะว่าคอมพิวเตอร์สามารถทำงานเเทนคุณได้ 24 ชั่วโมง อยู่ที่ว่าคุณจะสร้างระบบขึ้นมาได้หรือเปล่าเเค่นั้นเอง จบกันไปเเล้วสำหรับกฎจำเป็น 5 ข้อนี้ ผู้เขียนหวังว่าผู้อ่านจะได้รับประโยชน์ไม่มากก็น้อยในการปรับใช้กับธุรกิจของตน ผู้เขียนขอให้ทุกคนโชคดี.ขอขอบคุณรูปภาพปกโดย freepik.com ภาพปะกอบที่1 : freepik.com ภาพปะกอบที่2: freepik.com ภาพปะกอบที่3: freepik.com