อื่นๆ
"กลัวคำวิจารณ์ กลัวคำติชม"
ผมเป็นคนนึงที่กลัวคำเหล่านี้ เป็นคนไม่กล้าแสดงออก และจะไม่พยายามออกความคิดเห็นอะไรที่ไหน หรือทำอะไรที่ต้องเป็นจุดเด่น หรือทำให้คนจำ ทำตัวเองให้ดูตัวเล็กที่สุด เพื่อที่จะไม่ถูกติ ถูกพูดถึง
เครดิตภาพ : pixabay
สมมุติว่า มีคนเสนอให้ผมไปร้องเพลงบนเวทีที่มีคนเยอะ ๆ แล้วผมตัดสินใจขึ้นไปร้องเพลง แต่แล้วพอร้องจบ ก็มีเสียงจากด้านล่างเวทีเช่น ร้องก็งั้น ๆ อ่ะ หล่อก็ไม่หล่อ แค่นี้ก็ขึ้นมาร้องอ่ะเนอะ ? มีคำติเสียงแว่วเข้ามาเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่า มันจุก และรู้สึกแย่จังเลย ต่อไปผมบอกกับตัวเอง ไม่ว่าจะต้องออกไปทำอะไรก็ตาม ต่อหน้าคนเยอะ ๆ จะไม่ทำอีกแล้ว ไม่เอาแล้ว จะอยู่ในกรอบของผมต่อไป
เครดิตภาพ : pixabay
เพราะผมต้องการหนีคำติชม คำวิจารณ์ ไม่อยากเป็นจุดสนใจ กลับไปอยู่ในจุดที่ไม่กล้าแสดงออกอะไร แต่...ผมกับไม่ได้มีความสุขกับการที่ต้องอยู่ในกรอบน่ะสิ :(
Advertisement
Advertisement
วันนึงผมรู้สึกว่า เราต้องแยกให้ออกว่าคำติไหนที่เป็นฝุ่น ! และคำติไหนที่เป็น "ทองคำ" ถ้าเราแยก เสียงคำติ คำวิจารณ์ ไม่ออก ชีวิตของเราก็จะมีแต่คำติของคนอื่น แล้วเราจะไม่มีวันทำอะไรที่มาจากเสียงของตัวเองเลย
ชีวิตมันสั้นเกินไปกว่าที่เราจะมาฟังเสียงคนอื่นมากกว่าเสียงหัวใจตัวเอง
ชีวิตมันสั้นกว่าที่เราจะมาฟังเสียงคนอื่นแล้วไม่กล้าก้าวขาออกมาจากกรอบ
เครดิตภาพ : pixabay
เชื่อว่าคนเราทุกคนทำอะไรไปก็อยากได้คำชมทั้งนั้นแหละครับ แต่...สมมุติว่า ถ้ามีคนชมเราว่า เห้ย แกดูบุคลิคภาพดีขึ้นนะ ดูดีขึ้นมากเลย เราจะเปลี่ยนตัวเองมั้ย ไม่ ! ใช่มั้ยครับ แล้วก็เดินหลังค่อมต่อไปแบบนั้นสินะ ?
ใครจะเปลี่ยนล่ะ ก็ต้องเป็นแบบเดิมสิ ถึงจะได้รับคำชม 😶 นั่นก็หมายความว่า... คำชมมันเป็นสิ่งที่ดีก็จริง แต่คำชมไม่ได้ทำให้เราเปลี่ยนแปลง คำติต่างหากที่ทำให้เรา "เปลี่ยนแปลง" ขอบคุณครับ 🙏
Advertisement
Advertisement
เครดิตภาพปก : Pixabay
สามารถติดตามพวกเราได้ที่ช่องทางนี้
FB : https://www.facebook.com/หลงมาเขียน-101235514748643/?__tn__=C-R
Bd : https://www.blockdit.com/aceter
Bd : https://www.blockdit.com/theoil98
ความคิดเห็น