สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ เราเป็นนักเขียนหน้าใหม่ วันนี้เราอยากจะมาเล่าสู่กันฟังเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในสังคมปัจจุบันกับการเป็นโรคซึมเศร้า สำหรับเราหลายคนอาจจะบอกว่าง่ายแต่จริงๆแล้วมันไม่ได้ง่ายเลยนะคะ มันยากมากในการใช้ชีวิตให้ผ่านไปได้ในแต่ละวัน บางคนรักษาด้วยการทานยา บางคนก็ใช้เคมีบำบัด แต่สำหรับเรา เราอยากจะบอกว่าเราเป็นคนที่เคยต้องทานยา หรือ ใช้ยาในการบำบัดรักษา เราไม่ชอบเลยที่จะต้องพกยาติดตัวตลอด หรือ ไปไหนมาไหนก็ต้องมานั่งคอยทานยา ทำให้เรานั้นดูไม่เหมือนคนปกติทั่วไป หลายๆคนอาจจะมองว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคแฟชั่นหรือเปล่า ส่วนตัวเรามองว่ามันไม่ใช่โรคแฟชั่นนะคะ ถ้าคนที่ไม่เคยเป็นจะไม่รู้เลยว่าต้องผ่านอะไรมาบ้าง ถึงจะมาอยู่ในจุดที่เรียกว่าไม่รับรู้อะไรแล้ว เหนื่อยมากค่ะ เราต้องผ่านแต่ละวันมาแบบยากลำบากมาก และ ยิ่งคนเป็นโรคนี้โดนบลูลี่จากคนรอบข้างหรือ จากโลกโซเซียลแล้วยิ่งอันตรายมาก และ เสี่ยงมีการทำร้ายตัวเอง หรือ ฆ่าตัวตายสูงมาก เพราะฉะนั้นโรคซึมเศร้านั้นเป็นโรคที่อันตรายมาก ส่วนตัวเราแล้วเราใช้วิธีธรรมชาติบำบัดค่ะ จะเป็นยังไงเดี๋ยวเราจะเล่าให้ฟังนะคะ สำหรับเราที่ใช้ธรรมชาติบำบัดนั้น เราเน้นเกี่ยวกับการไปเที่ยวสถานที่ธรรมชาติต่างๆ เช่น ขึ้นดอย หรือ เที่ยวน้ำตก การไปถ่ายรูป และ การไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ เพื่อให้ตัวเราเองได้ผ่อนคลาย ทำให้ตัวเองไปรู้สึกกดดัน หรือ เครียด เรามีตัวอย่างภาพที่เราไปถ่ายมาด้วยนะ เป็นยังไงกันบ้างคะ สวยงามไหม เราตั้งใจถ่ายมาฝากผู้ที่เข้ามาอ่านบทความของเราทุกท่านเลยนะคะ แน่นอนว่าเราไม่ได้ไปแค่น้ำตกแน่ๆแต่เรายังชอบไปขี่รถขึ้นดอยอินทนนท์อีกด้วย เราเก็บภาพบรรยากาศสวยๆมาฝากด้วยนะคะ ซึ่งวันที่เราเดินทางไปนั้น เราไปคุณย่า และ เพื่อนของคุณย่า สองสาววัยใสนิดๆพาเราไปเที่ยวอย่างมีความสุข ซึ่งมันทำให้เราลืมไปชั่วคราวว่าเราเคยเป็นโรคซึมเศร้า เราไม่สบายใจ หรือ เรื่องที่เรากังวลอยู่นั้นหายไปต่อมาสถานที่ต่อไปก็คือน้ำตกแม่กลาง อันนี้เราไปกับคุณย่ากันแค่2คน คุณย่าบอกเราว่า ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง จะป่วยเป็นโรคซึมเศร้าขนาดไหน หรือ ระดับไหนก็ตาม ก็ยังจะมีคุณย่าคอยอยู่เคียงข้างจนกว่าจะหายเป็นปกติเหมือนคนอื่นๆ ซึ่งเราก็ได้แต่ร้องไห้เพราะเราไม่รู้เลยว่าเราจะหายกลับไปเป็นปกติเหมือนคนอื่นหรือไม่ แต่การที่ได้ไปเที่ยวกับคุณย่านั้นสนุกมาก มากจนเราคิดว่าเราอาจจะหายแล้วแน่ๆ แน่นอนว่ามีครอบครัวที่ดีแล้วก็ต้องมีเพื่อนที่ดี มีรุ่นน้องที่ดีด้วย สำหรับตัวเราชอบการไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ขับรถไปเที่ยวนั้นเที่ยวนี่ ตามประสาวัยรุ่น ตอนนั้นเราได้ขับรถขึ้นไปเที่ยวแม่แจ๋มกับเพื่อนๆเรา ส่วนตัวเรา เราว่าสนุกมากเลย แต่อย่าลืมนะคะว่าไม่ควรขับรถอย่างประมาทอาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุได้ แน่นอนว่าเราไม่ประมาทค่ะ และ ได้ภาพสวยๆมาเยอะแยะมากมายเลยคะรอยยิ้ม เเละ กำลังใจส่วนหนึ่งจากพวกเขา ทำให้เรากลับมายิ้มได้อีกครั้ง หลังจากผ่านช่วงที่เหนื่อยเเละท้อเเท้มาก พวกเขาพาเราเที่ยว จนเราลืมความทุกข์ที่เคยมี เเต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราคิดในเเง่บวกเสมอมา และ คอยให้กำลังใจตัวเองอยู่เสมอ เราไม่ควรคิดลบ หรือ คิดอะไรที่มันแย่ เพราะจะทำให้เรารู้สึกแย่เพิ่มขึ้น หยุดคิดเรื่องทำร้ายตัวเอง เรายอมรับนะว่าเราเคยำร้ายตัวเอง พอทำไปก็ได้แต่นั่งถามตัวเองว่า เจ็บไหม ไหวไหม ทำไปทำไม แต่พอหันกลับมามองที่ครอบครัว ครอบครัวได้แต่พากันโทษตัวเองที่ไม่สามารถทำให้เราหายได้ เพราะฉะนั้นคิดถึงคนในครอบครับให้มากๆและทุกอย่างจะดีขึ้นเองนะ ขอบคุณผู้ที่เข้ามาอ่านนะคะ ทั้งนี้ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้กับผู้เขียนด้วยนะคะ ผู้เขียนขอเป็นกำลังใจให้กับผู้อ่านทุกท่านนะคะ ไม่ว่าจะเจอวันที่แย่ขนาดไหนขอเพียงคิดบวก และ รักตัวเอง แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !