ในประเทศไทย มีหลากภาคส่วนและแต่ละพื้นที่มีโอกาสและการเรียนรู้ได้แตกต่างกัน โรงเรียนในเมืองกับโรงเรียนชนบทก็มีวิถีการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน ถึงแม้ว่ารัฐบาลจะพยายามผลักดันการศึกษาไทยให้เท่าเทียม แต่นั่นก็ยังเป็นโอกาสพัฒนาในภายภาคหน้า ระบบการเรียนรู้จึงต่างกันในแต่ละโรงเรียน โอกาส คำนี้ถือเป็นคำที่ ล้ำค่ามากของเด็กนักเรียนที่เด็กหลายคนที่เข้าใจ โรงเรียนขยายโอกาสก็เป็นอีกหนึ่งโอกาสที่ช่วยสานฝันให้กับนักเรียนที่มีข้อจำกัดทางการศึกษา ดังนั้นการเรียนรู้จะไม่ได้หยุดแค่เพียงในห้องเรียนและในตำราเรียน การเรียนรู้ที่เสริมทักษะการใช้ชีวิตและการเสริมทักษะอาชีพ เป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญของ การเรียนรู้ที่ไม่มีวันรู้จบ ภาพจากผู้เขียน ภาพจากผู้เขียนการเลี้ยงปลา ในสระน้ำของโรงเรียน เป็นการสอนการเรียนรู้ต่าง ๆ ให้นักเรียนได้เรียนรู้ เริ่มตั้งแต่การหาแหล่งน้ำหรือสระน้ำที่มีอยู่ และการเลือกชนิดของปลาที่จะนำมาเลี้ยง เป็นปลาที่หาง่ายในท้องถิ่น หรือเป็นที่ต้องการในตลาด อีกอย่าง เรื่องของโภชนการด้านอาหารก็เป็นสิ่งสำคัญที่เด็กนักเรียนต้องได้รับ เพราะเมื่อปลาเติบโตพอที่จะนำมาประกอบอาหาร เพื่อให้เด็ก ๆ ได้ทานกันแล้ว เมื่อเหลือทานเราก็นำไปขาย เพื่อนำรายได้มาเป็นการต่อยอดไปเรื่อย ๆ เด็ก ๆ ได้รับความรู้ความเข้าใจ และได้เรียนรู้กระบวนการต่าง ๆ จากผู้มีประสบการณ์ แนวทางการต่อยอดรายได้ ในอนาคตภายภาคหน้า ภาพจากผู้เขียน ภาพจากผู้เขียน ภาพจากผู้เขียนการทำขนมดอกจอก ถือว่าเป็นการเรียนรู้ที่เป็นอีกอย่างของการฝึกอาชีพ เพราะเมื่อนักเรียนได้เรียนรู้ทั้งวัสดุอุปกรณ์ วัตถุดิบที่ใช้ และวิธีการทำ และได้ลงมือปฏิบัติทำเอง นักเรียนสามารถเรียนรู้และเข้าใจได้ดีกว่าการอ่านในตำรา เป็นการลองผิดลองถูกว่าทำแบบไหนถึงจะได้ขนมที่ออกมาหน้าตาน่ารับประทานและมีรสชาติที่ดี นักเรียนจะเกิดความภูมิใจและมีความรู้เพิ่มเติมในการหารายได้ระหว่างเรียนหรือในช่วงปิดเทอม เป็นอีกทักษะหนึ่งที่เป็นสิ่งที่ดีนอกเหนือจากตำราเรียน การนำไปปรับใช้อาจจะได้ใช่แค่เพียงขนมดอกจอก อาจจะเป็นการเรียนรู้วิธีการทำขนมต่าง ๆ ในแต่ละท้องถิ่นหรือแต่ละพื้นที่ สร้างเป็นจุดเด่นและเอกลักษณ์ที่ดีของชุมชนอีกด้วย ภาพจากผู้เขียน ภาพจากผู้เขียนการเรียนรู้การทำลูกประคบสมุนไพร บูรณาการการเรียนรู้เข้ากับสุขภาพสาธารณสุข โดยการทำลูกประคบสมุนไพรนั้นเป็นการทำที่ง่ายและวัสดุอุปกรณ์ต่าง ๆ หาได้ในท้องถิ่น เริ่มจากการหาสมุนไพรที่มีในแต่ละครัวเรือน เช่น ไพล ผิวมะกรูด ขมิ้น ตะไคร้ เป็นต้น เด็ก ๆ สามารถหาได้ในสวนหลังบ้าน แล้วมารวมกันจากคนละเล็กละน้อยเป็นวัตถุดิบที่มากมายเพียงพอ และมาเรียนรู้จากบุคลากรผู้มีความรู้ ทำให้เด็ก ๆ สนุกสนาน รู้สึกมีส่วนร่วมในการทำมากยิ่งขึ้น และผลผลิตที่ได้นั้นมีประโยชน์ นักเรียนสามารถนำไปใช้เองที่บ้าน นำไปนึ่ง ประคบให้ผู้ปกครองที่มีอาการปวดเมื่อย หรืออาจนำไปห่อแปรรูปให้สวยงามและนำไปหารายได้ต่อยอดได้อีกด้วยการศึกษาการเรียนรู้ไม่ได้จบอยู่เพียงแค่ในห้องเรียนหรือในตำราเรียน การเรียนรู้ที่สอนทักษะและการเอาชีวิตรอดเพื่อเป็นความรู้เป็นอาชีพติดตัวเด็ก ๆ ไป ก็ถือว่าเป็นอีกโอกาสหนึ่งของนักเรียนในชนบท มีความรู้ดี ๆ เพิ่มเติม โดยที่ให้เขานั้นได้เรียนรู้จากอะไรใกล้ ๆ ตัว สิ่งใกล้ตัวที่เขามองเห็นและมีอยู่แล้วจนเขาคิดว่ามันเป็นที่พิเศษที่สามารถนำมาต่อยอดเพิ่มไปอีกเรื่อย ๆ ไม่รู้จบ เรียนรู้จากสิ่งที่เขามีและนั่นจะเป็นทักษะชีวิตเมื่อเขาจบการศึกษาไป ขอบคุณภาพหน้าปกจาก : https://pixabay.com/th/