ความสวยงามของดอกไม้

pak

14 ต.ค. 2021|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก pak

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

มีเด็กผู้หญิงคนนึง หน้าตาน่ารักมาก แต่หากคนมองเข้าไปข้างในตาของเด็กผู้หญิงคนนี้ เขาจะพบกับความว่างเปล่า แววตาที่ดูไร้ชีวิตชีวา แววตาเหมือนคนแบกโลกเอาไว้อยู่ตลอดเวลา เด็กสาวผู้มีนามว่าคะน้า

คะน้าเป็นเด็กจิตใจดี เอาใจใส่คนอื่นเสมอ ร่าเริง ยิ้มแย้ม แจ่มใส จนกระทั้งคะน้าได้รับความเจ็บปวดทางใจ โดนดูถูก โดนด่าว่าผิด โดนเปรียบเทียบ โดนนินทาว่าร้าย จนทำให้คะน้าที่ร่าเริงกลายเป็นคะน้าที่ทำตัวเย็นชาอย่างที่คนอื่นเห็น คะน้าน้อยใจมาก เก็บทุกคำพูดของคนเหล่านั้นมาคิดว่าคะน้าผิดแปลกยังไง แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกสักที คะน้าจึงเดินไปในป่าแห่งนึงเพื่อที่จะคิดหาวิธีที่ทำให้คำพูดเหล่านั้นหายไป.. ป่าดอกไม้

คะน้าเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงหมู่บ้านเล็กๆแห่งนึง ไม่มีใครอยู่ เหมือนมีคนเคยสร้างไว้และไปอยู่ที่อื่น ถัดจากหมู่บ้านอีกประมาณ 400 เมตร มีทุ่งดอกไม้ที่มีหลากสีสันและหลากชนิด เติบโตแยกกันเป็นกลุ่มๆ แต่พอเยอะๆแล้วดูสวยงาม สีสันสบายตา แต่พอคะน้าเดินเข้าไปใกล้ๆดอกไม้ พบว่าดอกไม้มีลักษณะแห้งและเหี่ยวเฉา ดูไม่เบ่งบาน คล้ายกับกำลังร้องไห้ คะน้าคิดว่าคงเป็นแค่แปลงนี้เท่านั้นที่ดูไม่เบ่งบาน แต่เมื่อเดินไปดูอีกหลายๆแปลง ดอกไม้ทุกดอกดูเหี่ยวเฉา ไม่เจริญเติบโตงอกงามเลย เหมือนมีคำสาปปกคลุมเอาไว้.. คะน้าจึงคิดหาวิธีที่จะทำให้ดอกไม้กลับมาสวยงามเหมือนเดิม sad flower

คะน้าพยายามคิด แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก บวกกับสิ่งที่คะน้าคิดมาตลอดทางถึงหนทางที่คะน้าจะมีความสุข คะน้าคิดจนเริ่มมีน้ำใสๆไหลออกตา..

คะน้านั่งร้องไห้อยู่กลางทุ่งดอกไม้ อ้อนวอนสิ่งศักดิสิทธิ์ให้ช่วยให้ทุ่งดอกไม้นี้กลับมาเบ่งบานเหมือนเดิม แต่ก็ไม่มีใครช่วยได้เลย คะน้าเริ่มคิดในใจถึงสาเหตุที่ทุ่งดอกไม้ปกคลุมด้วยความเศร้า..คะน้าคิดว่าอาจเป็นเพราะที่คะน้าไม่เข้มแข็งพอ ไม่มีความสดใส ดอกไม้ก็เลยได้รับความรู้สึกเหล่านี้ไปด้วย คะน้าพยายามสะกดน้ำตาเอาไว้ แล้วสะกดตัวเองว่าให้ลืมเรื่องทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น ไม่มีใครมาทำร้ายคะน้าได้ พยายามคิดแต่เรื่องที่ทำให้คะน้ามีความสุข แต่เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง ยิ่งคิด คะน้ายิ่งร้องไห้ ยิ่งคิดถึงตอนที่ตัวเองเคยมีความสุข คิดถึงตอนที่คะน้ายิ้ม คิดถึงตอนที่คะน้าหัวเราะอย่างมีความสุข คะน้าพยายามเอาสิ่งนั้นกลับมา แต่เหมือนจะยากเกินไปสำหรับเด็กตัวเล็กๆอย่างคะน้า.. คิดมาก

คะน้ารู้สึกเสียใจและรู้สึกแย่ที่ช่วยเหลือให้แปลงดอกไม้เบ่งบานไม่ได้ คะน้าจึงคิดว่าอาจเป็นเพราะคะน้า ที่ก้าวเข้ามาในที่แบบนี้ อาจเป็นเพราะคะน้าที่ทำให้ดอกไม้ไม่เบ่งบาน ทุกอย่างแย่ลงเพราะคะน้า คะน้าไม่ควรมาที่แห่งนี้ตั้งแต่แรก หลังจากที่คะน้าคิดได้ คะน้าจึงปาดน้ำตา รีบลุกขึ้น มองทุ่งดอกไม้ที่มีสีสันสวยงามด้วยแววตารู้สึกผิด 'ขอโทษนะที่ช่วยแกไม่ได้นะ' คะน้าหวังว่าสักวัน จะมีคนเดินเข้ามา และทำให้แปลงดอกไม้เหล่านี้กลับมางอกงามสมบูรณ์เหมือนเดิม 'ลาก่อน' กอดลา