ขอบคุณภาพจาก DO Concert กระแสแรงดีไม่มีตกเรียกว่ากำลังท็อปฟอร์มอย่างต่อเนื่องเลยก็ว่าได้กับนักแสดงจากซีรีส์จีนชื่อดังอย่าง The Untamed ปรมาจารย์ลัทธิมาร อย่างเมื่อกลางปีที่ผ่านมาหลังจากซีรีส์เป็นกระแสในประเทศเราทางผู้จัดก็นำทัพนักแสดงมายกชุด สร้างความประทับใจและเปิดโอกาสให้แฟนชาวไทยได้เข้าถึงและพบเจอนักแสดงที่รัก แต่ก็เจือปนไปด้วยความน่าเสียดายเพราะมีนักแสดงบางคนที่ไม่ได้มาในวันนั้น และ ‘จูจ้านจิ่น’ ซึ่งรับบทเป็นตัวร้ายหลักของเรื่องอย่าง จินกวงเหยา ก็เป็นหนึ่งคนในนั้น จนเมื่อเดือนก่อนมีข่าวออกมาว่าน้องจู (ผู้เขียนขออนุญาตเรียกด้วยความรักและเอ็นดูสุดหัวใจ) หรือจูจ้านจิ่นกำลังจะมีแฟนมีตติ้งเดี่ยวครั้งแรกในไทย! จังหวะนั้นใจคนเป็นแม่ (สมมติ) อย่างเราก็มือไม้สั่นเพราะชอบน้องมาก ๆ ตกหลุมรักใบหน้าแสนน่ารัก ลักยิ้มบุ๋มลึก ตาหวานหยด และไหนจะการแสดงที่ทำให้ทั้งรักทั้งชังไปในตัวจากในซีรีส์อีก เลยตั้งใจว่ายังไงก็จะต้องไปหาน้องให้ได้! ทว่าเหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้งคนอยากติ่งอย่างเรา เพราะเพิ่งมานึกขึ้นได้ (หลังดีใจไปแล้ว) ว่า ชั้นติดงานอีเวนท์ใหญ่ของบริษัท!! ความรู้สึก ณ ตอนนั้นคือทำยังไงดี สงสัยจะไม่ได้ไปแล้วเรา แต่ถึงอย่างนั้นพอทางผู้จัดประกาศราคาบัตรพร้อมสิทธิพิเศษ ALL HI-TOUCH ค่ะคุณขา! บัตรราคาต่ำสุดอยู่ที่ 2,200 บาท แต่ได้ไฮทัชมันจะมีที่ไหนอีก! มันไม่ไปไม่ได้! (อัศเจรีย์ดังในหัวรัว) เอาล่ะเป็นตายร้ายดียังไงชั้นก็จะต้องไปหาน้องให้ได้ อีเวนท์ของเราเลิกห้าโมง งานน้องเริ่มหกโมง อีเวนท์เราอยู่ไบเทค งานน้องอยู่โชว์ดีซี คุณเห็นอะไรไหมคะ? ใช่ค่ะ อิชั้นต้องสปีดตัวเองสุดใจ ณ วันกดบัตร กดบัตร 10 โมง เราก็ตื่นรอเวลา เตี๊ยมกับเพื่อนเรียบร้อยว่าแบ่งกันกด พอใกล้ถึงเวลาสิบโมงปุ๊บเรารีเฟรชปั๊บ รอบแรกได้โซนกลางที่ดีแต่มือสั่นกดยืนยันไม่ทัน รีบกดออกไปเลือกโซนอื่นและก็ได้บัตรมา!!! หัวใจเกือบวาย นึกว่าจะไม่ได้ไปซะแล้ว รู้สึกพราวด์มาก รู้สึกยืดเลยตอนนั้นที่กดได้ ตั้งแต่ติ่งมาสิบกว่าปี เคยกดบัตรเองได้แค่ 3 ครั้งเท่านั้นเอง ณ วันงาน 21 ธันวาคม 2562 ทำงานด้วยใจครึ่งนึงจดจ่อกับงาน อีกใจจดจ่อกับงานน้อง เซอร์ไพรส์ไปกว่านั้นคือเราติดงานด่วนที่ปฏิเสธไม่ได้ช่วงสี่โมง แถมงานยังเลทอีกต่างหาก พระเจ้าไม่รักชั้น! พองานเสร็จสี่โมงครึ่งชั้นแทบจะติดปีกบินจากไบเทคไปงาน วิธีการเดินทางก็แสนจะต้องทรหดอดทน เริ่มจาก BTS บางนา ไปยัง BTS อโศก ลงไปใต้ดิน MRT สุขุมวิท ไป MRT เพชรบุรี และแว๊นต่อด้วยความเร็ว “พี่คะ โชว์ดีซีด่วนค่า!” ลงจากวินมาก็รีบวิ่งไปยังอารีน่าฮอล (อย่างไม่รู้ทิศทาง) ไปถึงหน้างานเจอประกาศจากสตาฟฟ์ไปถึงกับมือสั่น “อีก 3 นาทีประตูกำลังจะปิดนะคะ!” แก! ชั้นยังไม่ได้แลกบัตร วิ่งขาสั่นไปโต๊ะแลกบัตรแล้วกระหืดกระหอบเข้าฮอลไป ทันทีที่ก้นสัมผัสกับเบาะเก้าอี้ชั้นก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หัวใจที่เต้นรัวมาตลอดการเดินทางก็ได้พัก ไม่เคยไปงานไหนด้วยเวลาฉิวเฉียดขนาดนี้มาก่อน เพราะรักน้อง แม่เลยทำให้ได้ /ซับหัวตา แต่คุณเชื่อไหมคะ พอทันทีที่งานเริ่มความเหนื่อยล้า หรือแม้แต่เงินที่เสียไป เราก็ไม่เสียดายเลยสักนิดเดียว จูจ้านจิ่นน่ารักมาก ๆ มาก ๆ แบบมาก ๆ แทบอยากจะหอบคำว่าน่ารักของทั้งโลกมากองไว้ให้น้องคนเดียว เป็นหนึ่งในศิลปินไม่กี่คนที่เรารู้สึกว่าเขาจริงใจต่อแฟนคลับอย่างมากจริง ๆ ขอบคุณภาพจาก DO Concert เป็นคนที่ซื่อสัตย์และจริงใจในทุกคำพูดและการกระทำที่ถูกสื่อออกมาผ่านการตอบคำถามหรือแม้แต่เกมที่ทางผู้จัดให้เล่น เรายอมรับว่าตอนแรกเกือบจะเทงานน้องแล้วเพราะเราเหนื่อยกับงานแบบถึงที่สุด คิดว่าคงไม่มีแรงกระหืดกระหอบจากบางนาไปพระราม 9 ได้แน่นอน แต่สุดท้ายก็เพราะความอยากเจอน้องจึงยอมไป การที่เราไม่ได้ตั้งความหวังอะไรไว้เลย ไม่ได้หวังว่าน้องจะฮีลเราได้ หรืออะไรก็ตาม เหตุผลเดียวที่ไปก็เพราะอยากเจอ แต่ตลอด 2 ชั่วโมงมันสั้นและเร็วมากจนเราไม่ทันตั้งตัว เรามีความสุข เรากรี๊ดสุดเสียง เราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่สตาฟฟ์ประกาศให้แต่ละแถวทยอยลุกขึ้นไปบนเวทีเพื่อจับมือน้อง มันยิ่งตื่นเต้น แต่มันน่าขำระคนปนเอ็นดูตรงที่พอกวาดตามองไปรอบห้องเห็นแฟนคลับทุกคนเป็นไปในทิศทางเดียวกัน นั่นก็คือ เติมลิป ซับหน้า และทาแฮนด์ครีม! เราจะมือกระด้างไปสัมผัสน้องไม่ได้เลยนะคะ เดี๋ยวน้องเจ็บ ดูสิคะ น้องน่ารักจนทำใจเจ็บขนาดไหน อยากให้ทุกความสุขบนโลกนี้เป็นของน้องเพราะเวลาน้องยิ้ม วินาทีที่ขึ้นไปบนเวที รู้สึกเหมือนกำลังจะรับปริญญาอีกครั้ง (ขำ) เรามองหน้าน้อง มองรอยยิ้มหวาน ๆ ของน้องได้อย่างใกล้ชิด ทันทีที่มือแตะกันเราลืมประโยคที่อยากจะพูดกับน้องไปจนสิ้น แต่มันก็คุ้มแล้วค่ะ กับครั้งนึงที่ได้โอกาสตรงนั้น (เสียดายผู้จัดไม่ให้ถ่ายรูป แงๆ) สุดท้ายมันก็เป็นอีกหนึ่งความสุขของติ่งคนนึงที่ใครหลายคนอาจจะไม่เคยเข้าใจกับความสุขที่แลกไปด้วยจำนวนเงินมากมาย แต่เพราะนั่นคือความสุขยังไงล่ะคะ ต่อให้แลกมาด้วยอะไรก็ตามอย่างไรก็คุ้มอยู่ดี ... เนอะ