จะทำอย่างไร ถ้าฉันต้องไปเรียนที่ไกล ๆ จากพ่อแม่ การจัดการความคิดของตัวเองเมื่อเราจำเป็นที่จะต้องเขาเรียนในที่ต่างจังหวัด เราต้องห่างจากครอบครัวของตัวเองพูดไปแล้วดูเหมือนว่าจะคิดหนักเลยทีเดียว แต่ถึงอย่างไรมันก็คงไม่โหดเท่าการติดคุกใช่ไหม ? เรายังสามารถกลับบ้านของตัวเองได้ถ้าวันไหนเราคิดถึง ตอนแรก ๆ ก็เป็นอย่างนี้กันหมดแหละครับ คิดถึงบ้านกันทุกคน เดี๋ยวพอได้เจอเพื่อนใหม่ ๆ ก็จะบรรเทาสิ่งเหล่านี้ไปได้ ในบทความนี้จะบอกวิธีจัดการทางด้าน ความคิดและจัดการตารางของเราให้ผ่านช่วงที่คิดถึงบ้านมาก ๆ ไปให้ได้ ไปอ่านกันเลย !ภาพจาก Pixabay ใช้โทรศัพท์ ถ้าเราคิดถึงมาก ๆ แล้วยังไม่สามารถกลับไปเยี่ยมคนที่บ้านได้ในขณะนั้น ให้คุณโทรศัพท์คุยกับคนทางบ้าน ถามถึงสารทุกข์สุขดิบ เพราะบางทีการที่ใช้ ข้อความส่งหรืออีเมล์ มันคงไม่เพียงพอ คุณอาจจะกำหนดโทรไปด้วยข้อความเสียงหรือวิดีโอประมาณอาทิตย์ละครั้งเพื่อให้ชื้นใจให้หายคิดถึง วางแผนที่จะกลับไปเยี่ยมบ้าน แต่จะกลับบ่อย ๆ ไม่ได้นะครับสำหรับคนที่มีบ้านอยู่ไกลจากสถาบันการเรียน ไม่ใช่อะไรหรอกกลัวเปลืองค่าใช้จ่ายครับ อาจจะกลับในช่วงที่ปิดเทอมอยู่นาน ๆ ให้หายคิดถึงกันเลยทีเดียวภาพจาก Pixabay ตกแต่งห้องด้วยเครื่องเตือนสติ การตกแต่งห้องของคุณที่มีรูปพ่อแม่หรือครอบครัวของคุณ เมื่อกลับมาจากการเรียนเวลาเหนื่อย ๆ ก็จะช่วยสดชื่นมีกำลังใจในการเรียนต่อได้ในวันพรุ่งนี้ ที่แนะนำให้ทำแบบนี้เพราะบางคนกลับมาบ้านเจอหน้าพ่อและแม่ทุกวัน พอมาอยู่ที่หอคนเดียวอาจจะยังไม่เคยชิน ให้ทำการตกแต่งห้องของคุณให้มีบรรยากาศที่อบอุ่นเหมือนกับว่าได้อยู่บ้านของตัวเองภาพจาก Pixabay การรับมือกับความรู้สึกของคุณ อันดับแรกคุณต้องรู้ถึงความรู้สึกของตัวเอง คุณอาจจะกำหนดเวลาเศร้าให้ตัวเองสักพักหนึ่งหรือประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้น เหตุผลทำไมต้องกำหนดเวลา ก็เพราะว่าถ้ามากกว่า 1 ชั่วโมงแล้วเนี่ยอาจจะทำให้คุณเป็นโรคซึมเศร้าได้เลย ดังนั้นจึงมีความจำเป็นมากที่จะต้องจำกัดเวลา คุณอาจจะไปยืนที่หน้าต่งแล้วแอบร้องไห้นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ได้พอให้ได้ระบายอารมณ์ พูดคุยกับเพื่อนสนิท คุณอาจจะหาใครก็ได้ที่สามารถคุยได้ทุกเรื่อง คน ๆ นั้นที่จะไม่ตัดสินว่าความคิดของเรามันผิดหรือมันแย่ คุณอาจจะปรึกษาที่คุณเศร้าเพราะมีสาเหตุมาจากการที่คุณคิดถึงบ้าน เพื่อนของคุณเขาอาจจะมีวิธีหรือช่วยปอบคุณก็ได้ภาพจาก Pixabay เข้าร่วมสมาคมหรือชมรมในสถานศึกษา มันอาจจะช่วยทำให้เวลาของคุณเต็มจนไม่มีเวลาไปคิดเรื่องบ้าน การพบปะผู้คนจะทำให้คุณสบายใจมากขึ้น ลดสภาวะการเป็นโรคซึมเศร้าได้ดีอีกด้วย สมมติว่าคุณเข้าชมรมดนตรีคุณอาจจะเล่นดนตรีหรือโฟกัสที่เครื่องดนตรีของคุณ มันจะสามารถคลายความกังวลของคุณได้มากเลยเมื่อคุณมีสติอยู่กับการเล่นดนตรีของคุณ เข้าหาเพื่อนใหม่ ๆ การเข้าหาคนใหม่ ๆ หรือเพื่อนใหม่ ๆ มันอาจจะเป็นเรื่องยากในระยะแรก แต่ถ้าคุณลองเปิดใจลองเข้าหาพวกเขาเหล่านั้น คุณจะรู้สึกได้เลยว่าอย่างน้อยคุณก็ไม่ได้อยู่คนเดียวอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย พยายามทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนฝูง เพื่อผูกพันธมิตรไว้ เพื่อนก็เป็นปัจจัยหนึ่งนะครับที่จะทำให้เราอยากอยู่หรือไม่อยากอยู่ที่นี่เลยก็ว่าได้ ทั้งหมดนี้ ก็เป็นเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะทำให้คุณคิดถึงบ้านในยามที่คุณต้องไปเรียนในที่ไกล ๆ หรือไปทำงานในที่ไกล ๆ ในทั้งนี้ทั้งนั้นบทความนี้อาจจะเป็นประโยชน์ต่อคุณและเพื่อน ๆ ของคุณคุณสามารถแชร์บทความนี้ไปหาเพื่อนๆ ของคุณที่กำลังจะไปศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยในที่ต่างจังหวัดหรือไกลจากบ้านของเขาด้วยนะครับ ฝากติดตามชิ้นงานการเขียนชิ้นต่อไปด้วยนะครับ