MINARI มินาริ (2020) "Do you know what minari is?" ภาพยนต์เอเชียที่เข้าชิงออสการ์ที่ผ่านมาเร็วๆนี้ในสาขา Best Picture ว่าด้วยเรื่องราวอันลึกซึ้งของครอบครัวชาวอเมริกันเชื้อสายเกาหลีที่ย้ายไปสร้างฟาร์มที่อาร์คันซอ เพื่อค้นหาความฝันแบบอเมริกัน เรื่องราวเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อการมาถึงของคุณยาย ท่ามกลางความไม่มั่นคงของความท้าทายในการสร้างชีวิตใหม่ หนังจะถ่ายทอดสิ่งที่ครอบครัวและพลังของบ้านนี้ออกมาได้อย่างไร ต้องลองไปสัมผัสพร้อมๆกัน ภาพยนต์ผลงานการกำกับและเขียนบทโดย Lee Isaac Chung ได้นักแสดงหลักอย่าง Steven Yeun (หรือเกล็นจาก The Walking Dead ที่ยังคงเป็นภาพจำของสตีฟ) มารับบทเป็น Jacob ถ่ายทอดประสบการณ์จริงในวัยเด็กของผู้กำกับ Chung ผู้ที่เติบโตขึ้นมาเป็นลูกชายของผู้อพยพชาวเกาหลี ในช่วงปี 1980 และนักแสดงหญิงชาวเกาหลีใต้ เยรีฮัน รับบท Monica ภรรยาผู้อดทนและขยัน และ ยุนยอจอง ที่มารับบทคุณยายตามแบบฉบับเกาหลีแท้ๆ ซึ่งคุณยุนยอจอง ได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมจากบทคุณยายนี้ไปด้วย ขอแสดงความยินดีและชื่นชมกับคุณยอจอง และต้องบอกว่าชื่นชมนักแสดงทุกคนจริงๆ บทพูดในเรื่องนี้ค่อนข้างเรียบง่าย ธรรมดา ไม่ได้มีฉากที่ส่งเราจนไปถึงอารมณ์เศร้าหรือตื่นเต้นขนาดนั้น มีแต่บรรยากาศนิ่งๆ เรียบง่าย ที่ค่อยๆพาเราเรียนรู้ไปกับตัวละคร และนักแสดงในเรื่องนี้ต้องบอกเลยว่าสุดยอดมาก เล่นถึงอารมณ์มาก สิ่งที่หนังเรื่องนี้ทำได้ดี คือ การบีบอัดของความยากลำบาก ความสุข ความหลากหลายวัฒนธรรมลงมาไว้ในครอบครัวๆนี้ จนมันกลายเป็นความงดงามแบบที่เรียบง่ายและเชื่อว่าคนที่ได้ดูเรื่องนี้ก็จะต้องสัมผัสได้เช่นเดียวกัน แม้ว่าจะไม่ได้มีจุดที่น่าตื่นเต้นหรือจุดหักมุม หรือdramaจนต้องร้องไห้ตาม แต่ Minari จะค่อยๆพาคนดูเรียนรู้และเติบโตไปพร้อมๆกัน นี่ถือว่าเป็นเสน่ห์หลักของหนังเรื่องนี้เลยก็ว่าได้(เนื้อหาด้านล่างต่อไปนี้อาจมีการเปิดเผยเนื้อหาภายในเรื่อง) มีอยู่ซีนหนึ่งภายในเรื่องที่ว่าด้วยการให้คุณค่าของไก่ตัวผู้และตัวเมีย ที่เจค็อบได้สอนลูกชายตัวเองว่า ไก่ตัวเมียก็จะถูกเลือกให้ไปเป็นแม่พันธุ์ต่อ เอาไปทำอะไรอย่างอื่นได้อีก แต่ถ้าเป็นไก่ตัวผู้ก็จะถูกเอาไปเผา ซึ่งหากมองเข้าไปลึกๆแล้ว เราก็ค้นพบว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องไก่ แต่ เจค็อบพูดถึงครอบครัวตัวเองด้วยในแง่ที่ว่า ภรรยาของเขาเองก็มีหน้าที่ ทำงาน ดูแลเลี้ยงลูก ส่วนเขาเองที่เป็นสามี ก็ต้องทำอะไรสักอย่าง ทำงานด้วย ไม่เช่นนั้นก็ไม่มีประโยชน์อะไร ก็เหมือนกับไก่ตัวผู้ที่ถูกเอาไปเผา สำหรับเราตรงนี้เป็นจุดที่ว่าหนังไม่ได้บอกมาตรงๆเมื่อดูจบผ่านไปตั้งหลายวัน กว่าจะเข้าใจถึงสิ่งที่เจค็อบจะสื่อ (555) แต่มันลึกซึ้งจริงๆ ซีนที่ชอบคือตอนที่แม่ของโมนิกาเอาของมาฝาก มีพริก มีสมุนไพร แล้วโมนิกาก็ดีใจจนร้องไห้ น่าจะเป็นความรู้สึกที่คิดถึงบ้านมากๆ ของเล็กน้อยอย่างพริกก็ทำให้ร้องไห้ได้แล้ว แล้วที่ชอบอีกอย่างหนึ่งคือ ดนตรีประกอบของหนังเรื่องนี้ เลือกใช้เพลงออกมาได้ดีมาก อบอุ่นหัวใจ อยากฟังเรื่อยๆเลย ประกอบกับภาพแล้วทำให้อารมณ์นุ่มลึกลงไปอีกเยอะมาก โดยผู้กำกับได้ให้ “เอมิล มอสเซรี” มาช่วยงานในเรื่องของดนตรีประกอบ จนได้เข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยมด้วย ในช่วงที่พลังใจท้อแบบนี้ พอได้มาดูหนังเรื่องนี้ก็รู้สึกว่ามีกำลังใจในการใช้ชีวิตมากขึ้นเยอะมาก คิดถึงชีวิต คิดถึงวัยเด็ก เป็นหนังที่สะท้อนชีวิต สะท้อนความเป็นครอบครัว สะท้อนวัฒนธรรม สะท้อนสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวได้ดี ทำให้กลับมามองตัวเองเยอะขึ้น และให้คุณค่ากับสิ่งต่างๆเล็กๆน้อยๆที่เราอาจจะลืมไป มันอบอุ่นหัวใจจริงๆ ไม่ผิดหวังแน่นอนสำหรับมินาริ เครดิตรูปภาพภาพปก : Minari IMDBภาพที่ 1 : Minari IMDBภาพที่ 2 : Minari IMDBภาพที่ 3 : Minari IMDB , Minari IMDB (Lee Isaac Chung)ภาพที่ 4 : Minari IMDBภาพที่ 5 : Minari IMDBภาพที่ 6 : Minari IMDB อัปเดตข่าว ดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID ฟรี!