ไวรัสโคโรน่า หรือ โควิด 19 คือ ปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นทั่วโลก ไม่มีใครไม่รู้จัก โรคนี้แน่นอน ตลอดระยะเวลาที่คนไทยเจอกับการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด19 มีข่าวการตาย การติดเชื้อ การส่งต่อข่าวสารมากมาย ที่ทำให้คนไทยจิตตก จนเกิดประโยคฮิต ติดปาก คือ เราติดยังนะ เราก็คนนึงที่ได้รับข่าวจนรู้สึกเหมือนกัน อยากเอามุมของผู้เขียนมาแชร์ เราทำอาชีพเกี่ยวกับการท่องเที่ยว บอกได้เลยว่า โดนผลกระทบตั้งแต่ สี่เดือนก่อนจะเกิดเหตุการณ์ระบาด ไม่มีงาน ไม่มีรายได้เลย คือ ตกงานก่อนคนอื่น แน่นอนไม่มีทางหาเงินได้จากอาชีพเดิมของเราแน่นอน คำที่ได้ยินจากเพื่อนร่วมสายอาชีพ คือ งานถูกยกเลิกหมด ไม่มีรายได้เลย เราจะอยู่กันยังไง เหตุการณ์เริ่มขึ้นตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2562 ซึ่งแน่นอน คนที่ไม่ได้อยู่ในสายอาชีพแบบเราเค้าอาจมีผลกระทบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในช่วงเวลานั้น การระบาดเริ่มเข้ามามากขึ้น เดือนธันวาคม พ.ศ.2562 และเดือนมกราคม พ.ศ.2563 ยังมีงานที่หลงเหลืออยุ่บ้าง แต่น้อยมาก ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2563 งานของบริษัทเราถูกยกเลิกทั้งหมด ทำให้ทุกคนมาคิดว่าเราจะทำอย่างไรต่อ วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2563 เป็นวันที่เรามีงานที่ต้องไปประชุมเรื่องความร่วมมือระหว่างประเทศที่ประเทศกัมพูชา ตัดสินใจอยู่นานว่าจะทำอย่างไรดี จะไปหรือไม่ไป จากในครั้งแรกมีผู้ร่วมเดินทางที่ทำอาชีพเดียวกัน จะไปร่วมงานประมาณ 40 บริษัท แต่จากเหตุการณ์เรื่องไวรัสทำให้เหลือเราคนเดียว แน่นอนเราตัดสินใจเดินทางไปร่วมงานที่เมืองเสียมเรียบ ประเทศกัมพูชา ซึ่งเหลือเพียงงานเดียวเท่านั้นในโลกที่จัดในช่วงของการเริ่มระบาดของไวรัสโคโรน่า การเดินทางกลับมาถึงประเทศไทย ทางฝั่งด่านชายแดน อำเภอช่องจอม จังหวัดสุรินทร์ ในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2563 ขณะนั้นไม่มีการตรวจคัดกรองเรื่องไวรัสโคโรน่า เพราะตอนนั้นในประเทศไทยยังมีผู้ติดเชื้อไม่ถึง 50 คน เราตัดสินใจเดินทางกลับโดยรถตู้โดยสารเข้าไปในตัวเมือง จังหวัดสุรินทร์ เพื่อเดินทางไปพักที่บ้าน เราไม่ได้เดินทางไปที่ทำงาน เพราะไม่มีงานทำแล้วในตอนนั้น ทุกงานด้านการท่องเที่ยวถูกยกเลิก มัคคุเทศก์เป็นอาชีพแรกที่มีผลกระทบ เราไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน แต่เชื่อว่าเราผ่านไปได้ เรื่องดีๆ รอบๆตัวเรา เมื่อเดินทางกลับมาถึงบ้านเราแยกตัวเองออกจากคนในครอบครัว จนครบ 14 วัน ในระหว่างการกักตัว มีข่าวมากมายทั้งคนที่กลับมาจากต่างประเทศแต่ไม่กักตัวเอง ข่าวการพบผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้น จนเรียกว่า โควิดไม่น่ากลัวเท่าความคิดของผู้คน เราผ่านช่วงเวลาที่คนไทยทุกคนทั้งประเทศต้องช่วยเหลือกัน ด้วยการงดออกจากบ้าน ไม่เดินทาง แต่ผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นมาอีกเพราะเหตุการณ์ ที่สนามมวยและผับแห่งหนี่งที่ทำให้เกิดปรากฎการ Super spread ตอนนั้นเราอยู่บ้าน เรียกว่า ชาวบ้านที่นี่มีชีวิตที่ปกติแทบจะไม่ได้เปลี่ยนวิถีของตัวเองเลย นอกจากเรื่องราคาของไข่ไก่ที่แพงมากจากราคาแผงละ 90-100 บาท เพิ่มเป็น 140 -160 บาท แต่ก็เชื่อว่ามันคือสิ่งที่เราทุกคนผ่านไปได้ คิดคอนเทนต์ช่วงโควิด ได้อีกงานที่เราทำได้ การอยู่โดยที่ไม่มีรายได้จากการทำงานเลยแม้แต่บาทเดียว โชคดีที่ได้กลับมาอยู่บ้าน ที่มีทุกอย่าง เพราะคุณพ่อคุณแม่ท่านปลูกพืชผักที่เป็นอาหารเรียกว่าแทบจะไม่ต้องใช้เงินในการใช้ชีวิตเลย เห็นคุณค่าของการทำการเกษตร และ เลี้ยงสัตว์มากในเวลานี้ คำสอนของพ่อหลวงรัชกาลที่ 9 เรื่องเกษตรพอเพียง ช่วยชีวิตคนได้ทุกครั้งไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรขึ้นในโลกใบนี้ ชาวบ้านอยู่ได้ แต่ไม่ใช่เรื่องเงินเป็นหลัก มันคือความสุข มีผักริมรั้วเก็บกินได้ มีชีวิตอยู่โดยที่ไม่ต้องวิ่งไขว่คว้า หาเงินมากมาย ความกลัวทำให้คนเรารู้จักวิธีป้องกัน เพื่อไม่ให้ตัวเองและคนรอบข้างติดไวรัสโคโรน่า แต่มันนานแล้วนะที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นในโลก เราต้องลุกขึ้นมาทำสิ่งที่เราทำได้คือการหาคุณค่าในตัวเราเอง อาชีพที่เราเริ่มทำช่วงนี้ ที่ว่างมาก คือ การเขียนบทความซึ่งบอกเลยคืออาชีพในฝัน วันนี้ความฝันเป็นจริงได้เขียนบทความได้เงินด้วย เป็นรายได้ที่ได้มาแล้วรู้สึกสุขใจ เรียนรู้การทำเพจขายของ เฟซบุ๊กมีกันทุกคน แต่ก็โชคดีอีกนั่นแหละที่มีครูใจดีสอนออนไลน์ฟรี เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน มีรายได้อีกทางจากการขายมันญี่ปุ่น ซึ่งขายได้ทุกวัน ทำให้รู้สึกว่า เราทำอะไรก็ได้ ถ้าเราตั้งใจ เริ่มการเรียนการตัดต่อคลิปวีดีโอ ความรู้เราเยอะมาก ไปมาหลายประเทศได้เห็นอะไรที่คนอื่นไม่เห็น เอามาทำเป็นคลิปวีดีโอให้คนได้ดูกัน อาชีพใหม่คือ youtuber ไม่มีอะไรง่าย แต่ก็เชื่อว่าไม่ยากเกินความสามารถของเรา มีเวลานั่งดูภาพเก่าๆที่เราไม่เคยได้ดู เอาสิ่งเหล่านั้นมาสร้างประโยชน์ได้อีก ตกงานจริงนะ แต่ไม่มีเวลาว่างเลย เพราะเราทำให้ตัวเราเองมีคุณค่ามากขึ้นด้วยการเรียนรู้ และ ปรับสิ่งที่เรามี นำไปใช้ประโยชน์เพื่อสร้างรายได้ให้กับตัวเอง ของฟรีมีเยอะมากในโลกนี้ อ่านจบลองไปทำดูนะ เชื่อว่าโอกาสมีให้เราทุกคนเสมอ ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ถ้าเราตั้งใจทำ เราทุกคนมีความสามารถหลากหลาย วันนี้ทำบางอย่างไม่ได้ แต่เราก็จะมีอีกหลายอย่างที่เราทำได้ มองในมุมดี คือ ทุกอย่างหยุดนิ่ง เพื่อให้เราได้เริ่มต้นใหม่ และ ก้าวไปข้างหน้าด้วยประสบการณ์ที่มีคุณค่า ส่งกำลังใจให้กับทุกอาชีพนะคะ เราผ่านได้แน่นอน คนไทยทำได้ ภาพทั้งหมดโดย : ผู้เขียน