พูดถึงการละเล่นพื้นบ้านหรือจะเป็นกีฬาดีดลูกแก้วที่มีมาตั้งแต่ในอดีต ในช่วง 80-90s จะเป็นที่นิยมเล่นกันมากโดยเฉพาะเด็กผู้ชาย แต่เด็กผู้หญิงเองก็เล่นได้เช่นกัน ผู้เขียนเองจำได้ว่าตอนนั้นอายุไม่น่าถึง 8 ขวบก็เล่นเป็นแล้ว ตกเย็นหลังเลิกเรียนกลับมาทำการบ้านเสร็จก็จะออกไปรวมตัวกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่ลานดินทุกวัน ความทรงจำตอนนั้นเป็นอะไรที่สนุกมาก ๆ เมื่อเทียบกับปัจจุบันในแต่ละปีผ่านไปมักจะมีของเล่นใหม่ ๆ เข้ามาจนทำให้ลูกแก้วถูกลืมเลือนไปเรื่อย ๆ เด็กรุ่นหลังน่าจะไม่ค่อยมีใครรู้จักแล้ว ไม่ค่อยเล่นกีฬาชนิดนี้กันแน่นอน(Cover Photo ถ่ายโดยผู้เขียน)ต่อมาจะกล่าวถึงชนิดของลูกแก้วที่ผู้เขียนมีสะสมไว้ จะมีสี มีเกรดที่แตกต่างออกกันไปโดยได้มีการสะสมมาตั้งแต่เด็ก ๆ เก็บในกล่องเหล็กอย่างดี ในช่วงเด็ก ๆ จะมีคำเรียกส่วนตัวว่ากล่องสมบัติซึ่งจะเป็นของรักของหวงเลยก็ว่าได้ลูกแก้วหยก สีเขียวหยกมน บางลูกมีสีฟ้าด้วย(ภาพถ่ายโดยผู้เขียน)ลูกแก้วสี ลักษณะโปร่งใส มีสีหลากหลายที่ต่างกันตรงกลาง(ภาพถ่ายโดยผู้เขียน)ลูกแก้วนม มีสีขาวคล้ายกับนม บางลูกมีสีอื่นปนอยู่ด้วย เป็นลูกแก้วนมโปรดของผู้เขียนเลย(ภาพถ่ายโดยผู้เขียน)ลูกแก้วใส ลักษณะโปร่งใส มีสีหลากหลาย ไม่มีลายแซมภายในตัวลูกแก้ว(ภาพถ่ายโดยผู้เขียน)วิธีการเล่นสถานที่เล่นจะเป็นลานดินที่สามารถขุดหลุมได้และจะต้องมีผู้เล่นอย่างน้อย 2 คนขึ้นไป ผู้เขียนเองก็มีภาพหลุมกับวิธีการตั้งท่าดีดลูกแก้วคร่าว ๆ มาฝาก ให้ตั้งนิ้วกับพื้นแล้วเอามือเล็งลูกแก้วให้มั่นแล้วยิง(ภาพถ่ายโดยผู้เขียน)ขุดหลุมเล็กน้อยในการเล่นกำหนดเส้นในการโยนลูกแก้ว ถ้าใครโยนใกล้หลุมจะได้ดีดเป็นคนแรก ในกรณีที่โยนมีระยะที่ใกล้เคียงกันมากจะใช้นับเป็นคืบจากตัวลูกแก้วไปยังหลุมผู้เล่นที่ดีดโดนลูกแก้วผู้เล่นคนอื่นก็จะได้ดีดต่ออีกครั้งผู้เล่นที่ดีดลุงหลุมจะกลายเป็น "เสือ" โดยสามารถใช้ 1 คืบในการยิงผู้เล่นคนอื่นได้ไกลขึ้นอีกด้วยผู้เล่นที่โดนยิงก็จะแพ้ไปสุดท้ายแล้วการดีดลูกแก้วก็เป็นหนึ่งกิจกรรมกีฬาที่น่าสนใจ ในการเล่นแต่ละครั้งก็จะได้มิตรภาพกลับไปและยังได้ลูกแก้วของคนอื่นจากเกมที่เล่นชนะไปสะสมอีกด้วย อย่างไรก็ตามกีฬาจะมีแพ้ มีชนะเสมอ ตอนนี้ขอตัวไประลึกความหลังกับลูกแก้วก่อน เผื่อมีเวลาว่าง ๆ จะหยิบมาเล่นบ้าง!!! ไว้พบกันบทความหน้าขอบคุณครับ BrownTea