นั่งแท็กซี่ครั้งแรกเสียค่าโง่ 500 เป็นเรื่องราวของเด็กบ้านนอกกลุ่มหนึ่งที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน เมือจบชั้น ป.6 ทางบ้านไม่มีเงินส่งเสียให้เรียนต่อจริงพากันเข้ากรุงเทพเพื่อมาหางานทำ ซึ่งงานที่ได้ทำก็หนีไม่พ้นงานก่อสร้างนั่นเอง หลายคนได้ทำงานที่เดียวกันกับเพื่อนๆ บางคนก็แยกย้ายกันไปทำที่อื่นแตกต่างกันไป ย้อนไปเมื่อประมาณเกือบๆ ยี่สิบปีที่แล้ว จากเด็กบ้านนอกที่เรียนจบแค่ชั้น ป.6 ได้พากันมาหางานทำที่กรุงเทพมหานคร หลายคนได้ทำงานก่อสร้าง บางคนได้เป็นลูกจ้างตามร้านต่างๆ บางคนได้ทำงานโรงงานตามโชคชะตาของแต่ละคนไป เมื่อต่างคนต่างได้ทำงานไปสักระยะก็เริ่มเก็บเงินเริ่มมีเงินสำหรับใช้สอยต่างๆ เริ่มมีโทรศัพท์เอาไว้ติดต่อทางบ้านเอาไว้คุยสาว และเอาไว้ติดต่อเพื่อน ด้วยความที่ว่าเป็นเด็กบ้านนอกจากบ้านมาไกลทำให้นึกถึงเพื่อนเก่าๆ นึกถึงวันเวลาเก่าๆ ที่เคยเล่นมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เมื่อทุกคนต่างมีโทรศัพท์ติดต่อกันได้แล้วจึงมีการนัดแนะเพื่อพบปะกัน เมื่อถึงวันเวลานั้ดหมายทุกคนก็ต่างพากันทยอยมายังจุดนัดหมาย ซึ่งจุดนัดหมายของเด็กบ้านนอกในสมัยนั้นก็คือ สนามหลวง ทั้งหมดรวมกันได้ 7 คน เมื่อทุกคนได้พบปะพูดคุยกันแล้วจึงชวนกันไปที่ห้องพักของเพื่อนหนึ่งคนใน 7 คนนั้น ซึ่งอยู่แถวพุทธมณฑลสาย 3 เพราะมีหลายคนจึงตัดสินใจพากันนั่งแท็กซี่ไปกัน ระหว่างที่นั่งแท็กซี่จากสนามหลวงไปพุทธมณฑลสาย 3 ทุกคนต่างคุยกันสนุกสนานด้วยภาษาท้องถิ่น ลุงแท็กซี่คงนึกในใจว่านี่คงเป็นพวกบ้านนอกเข้ากรุงแน่เลย เมื่อไปถึงจุดหมายดูตัวเลขบอกค่าแท็กซี่ 100 กว่าบาท คนหนึ่งในกลุ่มจึงล้วงเอาใบ 500 ส่งให้คนขับแท็กซี่ ส่วนเพื่อนคนอื่นก็ทยอยกันลงรถ และคนสุดท้ายก็ลงจากประตูหลังพร้อมปิดประตูทำท่าจะก้าวไปทางประตูหน้ารถแท็กซี่ก็ออกตัวไปอย่างเร็ว เมื่อเห็นแท็กซี่ออกตัวไปอย่างเร็วคนที่เป็นคนจ่ายเงินและลงจากรถคนสุดท้ายก็ตะโกนขึ้นว่า "เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อน เงินทอนผม..." เป็นอันว่าวันนั้นจ่าแค่โง่ให้แท็กซี่ไป 500 บาท ตั้งแต่วันนั้นมาเรื่องนี้จะถูกเอาไปพูดและล้อเลียนกันเล่นทุกครั้งที่เพื่อนๆ กลุ่มนี้ได้กลับไปรวมตัวกันที่บ้านยามเทศกาลปีใหม่หรือสงกรานต์ทุกครั้งไป...* ขอบคุณรูปปก รูปภาพโดยภาพถ่ายฟรีจากPixabay * ขอบคุณภาพประกอบที่ 1 รูปภาพโดยภาพถ่ายฟรี จาก Pixabay * ขอบคุณภาพประกอบที่ 2 ภาพโดยDevanath จาก Pixabay * ขอบคุณภาพประกอบที่ 3 ภาพโดยRose McAvoy จาก Pixabay