ณ ตอนที่สมัครก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะซ้อมไม่ถึงหรอกคิดว่าซ้อมได้ทัน แต่เอาเข้าจริง “ไม่ทัน” สถานที่ที่อยากไป กิจกรรมที่อยากทำ เป้าหมายในการออกกำลังกายของเราคือการได้ทำสิ่งเหล่านี้ ซ้อมไม่ถึงแล้วไง ก่อนวิ่งเราก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอกว่าตัวเราจะวิ่งไหว คิดว่าตัวเราน่าจะวิ่งไม่ไหวกับระยะทาง 20K บวกเพิ่มไปอีก 3.5K (งานนี้ผู้จัดใจดีแถมให้อีก 3.5K ) ก็บอกตัวเองว่าวิ่งไหวแค่ไหนก็แค่นั้นแหละ ถ้าไม่ไหวก็แค่บอกเจ้าหน้าที่ให้เค้าพากลับ “ไม่ต้องฝืน” และแล้วก็ถึงวันวิ่ง เริ่มออกจากจุดสตาร์ทที่ชายทะเล หาดคลองม่วง จ.กระบี่ ( เราวิ่งเทรลที่ จ.กระบี่ ) วิ่งเลียบชายทะเลไปเรื่อยๆเป็นระยะทางประมาณ 2.5 กิโลเมตร วิวทะเล จ.กระบี่ สวยมากเแล้วก็เริ่มวิ่งขึ้นเขา พอเริ่มขึ้นเขาวิวที่เห็นก็เริ่มตื่นตาตื่นใจ ผ่านเหมืองหินที่มองเห็นวิวทะเลอยู่ด้านหลัง จากนั้นก็เริ่มวิ่งขึ้นเขาหงอนนาค วิ่งๆ เดินๆ ไปเรื่อยๆ สักพักหนึ่งเราก็ถึงจุดชมวิวคุ้มค่ากับการได้วิ่งขึ้นมา เรามีความสุขมากกับวิวที่เห็น กับลมที่พัด กับผู้คนที่พบเจอ ผู้คนที่มาวิ่งเทรลนั้นน่ารักกันมาก เราชอบสังคมของคนวิ่งเทรลนะ เรารู้สึกว่าผู้คนมีน้ำใจ อัธยาศัยใจคอดี กับบรรยากาศแบบนี้ วิวแบบนี้ ธรรมชาติแบบนี้เรามีความสุขมากวิ่งๆเดินๆไปเรื่อยๆ ในที่สุดเราก็เข้าเส้นชัย ไม่น่าเชื่อว่าเราวิ่งเทรลระยะ 23.5 กิโลเมตร ที่ความชัน 8 ร้อยกว่าๆไหว ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณพี่ที่มาออกบูธขายสินค้าที่งาน พี่เค้าให้คำแนะนำดีมาก คือเราขอคำแนะนำจากพี่เค้าเพราะเราไม่เคยวิ่งเทรลระยะ 20K เราก็บอกพี่เค้าว่าช่วยแนะนำหน่อย พรุ่งนี้เราวิ่งระยะ 20K พี่เค้าก็ให้เราพกเจลพลังงานไปด้วย 2 ซอง กินระหว่างวิ่ง วิ่งไปสักพักเราก็แกะเจลกินไปหนึ่งซอง พอวิ่งไปประมาณ 10 กิโลเมตร เราก็แกะกินอีก 1 ซอง กับร่างกายที่วิ่งตั้งแต่ 6 โมงเช้าแล้วไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากน้ำ นม เกลือแร่ เหนื่อยมาก รอดมาได้ส่วนหนึ่งน่าจะเพราะเจลพลังงาน นักวิ่งควรพกติดตัวไปด้วย เพราะเราหมดแรงแน่ๆ ในเส้นทางวิ่งที่เห็นวิว เห็นบรรยากาศ เพื่อนร่วมเส้นทาง ช่างภาพ นี่ก็น่าจะเป็นอีกส่วนที่ทำให้เราวิ่งได้จนถึงเส้นชัย วิ่งเข้าเส้นชัยไปแล้วขาเรายังกระโดดไหวอยู่นะหลังวิ่งจบเรายังทึ่งกับตัวเองอยู่เลย ว่าเราวิ่งไหวและขาก็ไม่เป็นอะไรด้วย มีแค่แบบรู้สึกเจ็บกล้ามเนื้อนิดหน่อย แต่เราก็กินยาแก้ปวดแก้อักเสบเข้าไปด้วย เพราะเราคิดว่าขาเราน่าจะเจ็บแน่ๆ ผ่านไป 1 วัน เราก็เจ็บกล้ามเนื้อขาแล้วก็รู้สึกตึงๆนิดหน่อยนั่นแหละ เราก็กินยาเข้าไปอีก (ยาที่เรากินคือยาแก้ปวด ลดอักเสบ คลายกล้ามเนื้อ) ผ่านมาสี่วันเราก็รู้สึกว่าขาเราค่อนข้างปกติ ไม่ได้รู้สึกเจ็บหรือปวดอะไร แต่เราก็ยังค่อนข้างระวังการใช้งานขาของเราอยู่ พยายามที่จะไม่ใช้งานมันมากและพักการออกกำลังกาย เพราะเรารู้สึกว่าขาเรายังน่าจะต้องพักอีก ส่วนหนึ่งที่ขาเราไม่เจ็บไม่ปวดอาจเพราะฤทธิ์ยา อีกส่วนหนึ่งคือร่างกายเราแข็งแรงเพิ่มมากขึ้นจากการออกกำลังกายและซ้อมวิ่งอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ ถึงแม้จะซ้อมวิ่งได้ไม่ถึงระยะที่วิ่งก็เถอะ แต่เราก็ซ้อมสำหรับใครที่อยากวิ่งเทรล ก็วิ่งได้นั่นแหละ แต่ต้องรู้ร่างกายตัวเอง รู้ว่าตัวเองวิ่งได้แค่ไหน ไม่ฝืนร่างกายของตัวเองมากจนเกินไป และทางที่ดีก็ควรออกกำลังกาย ฝึกและซ้อมวิ่งอย่างสม่ำเสมอ จะดีมากถ้าเราซ้อมได้ถึงระยะทางที่เราจะวิ่ง ร่างกายเราจะได้แข็งแรงพอไม่บาดเจ็บ สนุกและมีความสุขกับการวิ่งภาพโดย Konbondin เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !