สวัสดีค่ะ วันนี้นะคะดิฉันก็มีเรื่องจะมาเล่าให้เพื่อน ๆ ได้รู้จักการรักธรรมชาติรอบข้างกันมายิ่งขึ้นค่ะ เมื่อวันที่ 4 ก.ค. พ.ศ. 2563 ที่ผ่านมา ทางวิทยาลัยสหเวชศาสตร์ มรภ.สวนสุนันทา ศูนย์การศึกษาจังหวัดสมุทรสงคราม ได้มีการจัดโครงการ "ปลูกป่าชายเลน" ซึ่งทางวิทยาลัยได้จัดขึ้นเป็นประจำในทุกปี เพื่อที่จะปลูกฝังจิตใต้สำนึกให้กับนักศึกษาได้รู้จักการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและใส่ใจธรรมชาติรอบตัวมากยิ่งขึ้น วิทยาลัยสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา ศูนย์การศึกษาจังหวัดสมุทรสงครามแห่งนี้ตั้งอยู่ที่อำเภอแม่กลอง ซึ่งเป็นพื่นที่ที่เป็นน้ำกร่อยส่วนต้นไม้ในพื้นที่จะเป็นป่าโกงกางและมีต้นแสมเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากเป็นแหล่งน้ำกร่อยนี่เอง ทางวิทยาลัยจึงจัดโครงการปลูกป่าชายเลนคืนให้กับธรรมชาติ เพื่อจะช่วยให้ระบบนิเวศริมชายฝั่งทะเลของบ้านเรามีความอุดมสมบูรณ์เพื่อที่จะเป็นแหล่งอาหารให้เราต่อไปอย่างไม่ขาด ป่าชายเลนและแหล่งน้ำกร่อยนั้นมีความสำคัญเป็นอย่างมากเลยทีเดียว เนื่องจากเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำที่เป็นตัวอ่อน เพราะสัตว์ทะเลจะมาวางไข่ที่บริเวณริมชายฝั่ง เป็นแหล่งอาหารและเจริญเติบโตของตัวอ่อน และยังเป็นพื้นที่หลบภัยให้กับตัวอ่อนได้อีกด้วย สัตว์น้ำทะเลในบริเวณริมชายฝั่งน้ำกร่อยที่เราชอบรับประทานกันเป็นอย่างดีนั้นก็คือ พวกกุ้ง หอย ปู ปลาต่าง ๆ และอีกมากมายเลยทีเดียว ระบบนิเวศแหล่งน้ำกร่อยถือว่าเป็นระบบนิเวศเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่เลยก็ว่าได้ เพราะเป็นแหล่งอาหารที่มากมายของมนุษย์ เป็นระบบนิเวศที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุด เราจึงต้องดูแลรักษาธรรมชาติของป่าชายเลนเอาไว้เพื่อให้เราได้มีอาหารทะเลกินกันอย่างไม่ขาด และช่วยอนุรักษ์ธรรมชาติของริมชายฝั่งไว้ให้ลูกหลานได้เรียนรู้กันต่อไป ไม่ใช่เพียงป่าชายเลนเท่านั้นที่เราควรจะอนุรักษ์ไว้ แต่หมายถึงป่าทุกภาคของบ้านเรา เพราะป่าเป็นพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางระบบนิเวศ ให้เรามีอากาศที่บริสุทธิ์ได้ฟอกอากาศหายใจที่เป็นพิษต่อร่างกายน้อยป่ายังสามารถช่วยลดการเกิดน้ำป่าไหลหลากได้ในหมู่บ้านที่ใกล้ภูเขา ถ้าเราตัดต้นไม้ไปมากเวลาฝนตกน้ำไหลก็จะไม่มีต้นไม้ช่วยกั้นน้ำไว้ก่อนจึงอาจทำให้บ้านเรือนเสียหายได้ภาพจาก: วิทยาลัยสหเวชศาสตร์ มรภ.สวนสุนันทา