ไม่ว่าจะยุคไหน ๆ "ปัญหา" กับ "ความทุกข์" เป็นสิ่งที่ใครก็รู้และเคยลิ้มรสมันมาบ้างแล้ว หากแต่ว่าปัญหาของคนคนหนึ่ง มันอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยในสายตาของอีกคนนึง แต่สำหรับคนที่กำลังอยู่ในมรสุมความทุกข์ มันคือเรื่องใหญ่ ถ้ามองจากตรงนี้จะเห็นว่า ปัญหากับความทุกข์แยกกันไม่ออก มันคือสิ่งเดียวกัน เป็นสิ่งที่หนักหนาสาหัสพอ ๆ กันยกตัวอย่างของเด็กคนนึง ซึ่งได้เรียนจบแล้วนึกถึงความเคว้งคว้าง ต้องแข่งขันกันหางานหาการทำ เงินเริ่มกลายเป็นปัจจัยบังคับที่เหมือนกับคะแนนในตอนเรียนCredit : Pixabayพอถึงเวลาก็ทำงาน ขยันทำงานเพื่อหาเงินให้มาก ๆ สำหรับการผ่อนบ้านผ่อนรถแต่งงานมีลูก แล้วก็ต้องทำงานหนักเหมือนอย่างเช่นเคย กลายเป็นเรื่องปกติของใครหลายคน ไม่ว่าปัญหาอะไรก็ผ่านมันมาได้ หากแต่ว่าปัญหานั้นไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ของใครบางคนซึ่งไม่อาจหลีกเลี่ยงมันได้อย่างเช่นเชื้อไวรัสโคโรนา หรือโควิด-19 ที่ทำให้หลายประเทศกังวล ไม่ว่าจะเอเชียหรือยุโรป โดยทุก ๆ 100 ปี จะมีเหตุการณ์ไวรัสระบาดครั้งใหญ่ฆ่าชีวิตมนุษย์ สร้างความเสียหายสร้างความทุกข์ต่อมวลมนุษย์ไปหลายต่อหลายครั้ง จนปัจจุบันมีภูมิคุ้มกันและวิธีรักษาที่ดีขึ้นมามากแล้วก็ตาม"โลกหมุนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จนมนุษย์แทบหัวหมุน"การหมุนอย่างรวดเร็วของโลก เปรียบได้กับการขยายตัวของสังคมชนบท ที่กำลังจะถูกกลืนหายไปอย่างช้า ๆ กราฟของโลกกำลังพุ่งทะยานสูงขึ้น เป็นความเจริญอย่างไร้ขีดจำกัด หรืออาจจะพุ่งต่ำยิ่งกว่าเก่า แต่ความเป็นจริง อะไรก็ตามที่เจริญสูงขึ้นเรื่อย ๆ ก็อาจต้องกลับลงมาสู่ที่เดิม บางทีตอนนี้มนุษย์ก็อาจจะเป็นเช่นนั้นไปแล้วก็เป็นได้Credit : Pixabayยิ่งโลกแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเท่าใด มันอาจจะไม่เป็นผลดี ไม่ว่าจะปัญหาอะไรก็ตามที่เข้ามากระหน่ำโลก มนุษย์ทุกคนล้วนรับรู้ความเป็นไป และความทุกข์ของโลก เรารู้สึกได้ว่าโลกกำลังเสียสมดุล เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น เป็นใครก็ตอบไม่ได้ นอกเสียจากเตรียมรับมือและแก้ไขแต่ถ้าหากลองคิดถึงเรื่องราวหรือปัญหาความทุกข์ในปัจจุบัน ของการบริหารชีวิตให้อยู่รอดไปในแต่ละวัน เราจะเห็นว่า เราเป็นเพียงแค่ธุลีผงเล็ก ๆ ในจักรวาลก็แค่นั้นเองจริง ๆปัญหาครั้งนี้ที่เรากำลังเผชิญอยู่ นอกจากป้องกันตัวเองและแก้ไขให้ดีขึ้นแล้วนั้น ถ้าทำใจให้เป็นกลางมองปัญหาอย่างคนตื่นรู้ อะไรที่ว่าใหญ่สักแค่ไหน จะดูเล็กลงทันทีเมื่ออยู่ห่างออกไป เพราะจริง ๆ มันก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย แถมยังว่างเปล่า แต่เป็นสิ่งที่เราคิดขึ้นมาแทนความรู้สึก มองมันเป็นทุกข์อยู่อย่างงั้น เราควรที่จะมองให้เป็นความรู้ มากกว่ารับรู้แล้ววิตกกังวลCredit : Pixabayถ้าหากปรับความคิดใหม่ได้ คราวนี้ลองมองเหมือนเราเป็นธุลี ที่เกาะติดอยู่บนเม็ดทรายฟุ้งกระจายอยู่ที่ใดสักแห่งในจักรวาล บางเรื่องที่เราบ่น ๆ กัน มันอาจเล็กซะจนแทบมองไม่เห็นฝุ่นกันเลยทีเดียว... Cover Photo : Pixabayสามารถติดตามพวกเราได้ที่ช่องทางนี้ FB : https://fb.com/Aceter2020 Bd : https://www.blockdit.com/aceter