อย่างที่ผู้เขียนได้นำเสนอประสบการณ์ในการฝึกรูบิคจากคราวก่อนไปแล้วในบทความ แชร์ประสบการณ์การฝึกเล่นรูบิค ซึ่งได้กล่าวถึงการตามหาอะไรใหม่ ๆ มาให้ท้าทาย ในคราวนี้เองผู้เขียนก็จะมาขอแนะนำ "สิ่งใหม่ ๆ" ที่ผู้อ่านหลาย ๆ ท่านอาจจะยังไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน นั่นก็คือโอริกามินั่นเองโอริกามิ หรือก็คือ "การพับกระดาษ" นั่นเอง กระดาษเป็นสิ่งที่ใช้กันทั่วไป ในชีวิตประจำวันของเรา เรามักเห็นการใช้กระดาษอย่างแพร่หลายอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นกระดาษจากสื่อสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ เอกสารสำคัญของหน่วยงานต่าง ๆ หรือแม้แต่จดหมาย สิ่งเหล่านี้ล้วนมีวัตถุประสงค์เพื่อให้คนอ่านทั้งสิ้น แต่นอกจากการใช้กระดาษพิมพ์หรือเขียนตัวอักษรให้อ่านแล้ว เรายังพบการประยุกต์ใช้กระดาษในรูปแบบอื่น ๆ มากมาย เช่น การนำหนังสือพิมพ์เก่ามาเช็ดกระจก การใช้เป็นภาชนะห่ออาหาร ฯลฯ และหนึ่งในหลาย ๆ อย่างที่ว่านั้นก็อาศัยการพับด้วยหรือที่เรียกว่าโอริกามิด้วยนั่นเองพับทำไม?โอริกามิมีทั้งการพับเพื่อตกแต่ง สะสม หรือเพื่อใช้งาน เช่นตกแต่ง การพับดอกไม้ตกแต่งบอร์ดเพื่อเพิ่มความสวยงามสะสม การพับดาว นก หรือหัวใจนั้นเป็นที่นิยมอย่างมากในการมอบเป็นของขวัญให้กับคนสำคัญ ทั้งยังอาจมีความเชื่อเข้ามาเกี่ยวข้อง เช่น การพับนกพันตัวจะทำให้สมหวังในความปรารถนาใช้งาน การพับกล่องกระดาษง่าย ๆ สำหรับใส่ขนม หรือเศษขยะกระดาษนั้นสามารถทำให้งอ หรือพับให้เป็นรอยได้ บางครั้งก็มีการใช้กาวหรือลวดเย็บกระดาษ (แม็กซ์) เป็นอุปกรณ์เสริม แต่ผู้เขียนคิดว่าการทำให้กระดาษแผ่นบาง ๆ เรียบ ๆ ก่อตัวขึ้นมาเป็นรูปทรงต่าง ๆ ที่ต้องการได้นั้น น่าอัศจรรย์มากทีเดียว การพับโอริกามิไม่เพียงแต่ใช้ในการฆ่าเวลาได้เท่านั้น ยังช่วยฝึกทั้งสมาธิ และเป็นประโยชน์ในกิจกรรมต่าง ๆ ได้อีกด้วยกระดาษนั้นมีหลายประเภท แม้แต่ในโรงเรียนประถมขนาดเล็กเองก็ยังพบการใช้กระดาษหลายหลายแบบ ชุดข้อสอบจากกระดาษรีไซเคิล กระดาษสีตกแต่งป้ายนิเทศน์ ผลงานนักเรียนจากกระดาษร้อยปอนด์ กระดาษวาดเขียน กระดาษรายงาน หรือกระดาษ A4 กระดาษห่อของขวัญในกิจกรรมปีใหม่ของโรงเรียน จะเห็นว่าแม้จะเป็นกระดาษเหมือนกัน แต่ก็มีขนาด สีสัน ลวดลาย ความหนา และเนื้อของกระดาษที่แตกต่างกัน ที่เหมาะกับการใช้งานที่แตกต่างกัน การพับโอริกามิก็เช่นกัน มีทั้งการใช้กระดาษสำเร็จรูป และการประยุกต์ใช้จากกระดาษอื่น ๆ ที่คุณสมบัติใกล้เคียงกัน แต่การฝึกฝนการพับโอริกามินี้ก็ทำให้เราได้รู้จักการใช้กระดาษที่มากขึ้น สามารถประยุกต์ใช้ในสถานการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างหลากหลาย และมีประสิทธิภาพประสบการณ์ของผู้เขียนพ่อของผู้เขียนนั้นเรียกได้ว่าเป็น "คอหวย" ดี ๆ นี่เอง จะซื้อก็งวดละหลายสิบใบ ด้วยความที่ผู้เขียนเป็นคนตรวจรางวัลสลากกินแบ่งรัฐบาลให้กับพ่อ ดังนั้นในห้องของผู้เขียนจึงเต็มไปด้วยสลากกินแบ่งรัฐบาลที่ไม่ถูกรางวัลอยู่มากโข เรียกได้ว่ามองไปทางไหนก็เจอเลยทีเดียว ผู้เขียนรู้สึกเสียดาย จึงได้นำมาฝึกพับ "นกกระเรียน" ดู ซึ่งถือเป็นความเพลิดเพลินอย่างมากในช่วงนั้นของผู้เขียนเอง ผู้เขียนได้ลองผิดลองถูกอยู่หลายครา ด้วยความที่ใบสลากนั้นเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า แต่หากแบ่งครึ่งแล้วก็ใกล้เคียงกับจัตุรัสดี ๆ นี่เอง ซึ่งตามแบบการพับนกกระเรียนนั้นต้องใช้กระดาษรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสเท่านั้น ในตอนแรกที่ผู้เขียนพับนั้นก็มีความรู้สึกที่ไม่อยากแบ่งครึ่งกระดาษอยู่ จึงพับครึ่งก่อนแล้วค่อยพับขึ้นเป็นนกอีกที แต่ก็พบว่ากระดาษที่มีความหนามากเกินไป ทำให้เหลี่ยมมุมของนกนั้นไม่ออกมาสวยงามเท่าที่ควร จึงตัดใจที่จะแบ่งครึ่งกระดาษดู แต่จะแบ่งอย่างไรดีล่ะ? แน่นอนว่าแต่ละคนนั้นก็มีวิธีการตัดแบ่งที่ถนัดต่างกัน ในส่วนของผู้เขียนนั้นไม่ถนัดการใช้คัตเตอร์ ส่วนกรรไกรก็ดูยุ่งยาก กว่าจะพับกว่าจะหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดกระดาษ อีกทั้งต้องพกอุปกรณ์เยอะขึ้นอีก ดังนั้นผู้เขียนจึงชอบใช้การฉีกมากกว่า อีกทั้งสลากนั้นมีความบางมาก ทำให้ฉีกง่ายขึ้นไปอีกการพับนกของผู้เขียนเป็นไปอย่างเรียบง่ายและราบรื่น สิ่งที่ผู้เขียนจะพกติดตัวนั้นมีเพียงปึกสลากกินแบ่งรัฐบาลเท่านั้น หลังจากช่วงแรก ๆ ที่ลองผิดลองถูกมานาน ความประณีต ความสวยงาม ความสมดุล และระยะเวลาที่ใช้ก็พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ถือเป็นการฝึกฝนให้ตนเองจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งนาน ๆ ได้โดยแทบจะไม่เบื่อเลย ต่างจากการนั่งสมาธิ หรือการอ่านหนังสือที่มักจะมีเรื่องต่าง ๆ มาชักจูงจิตใจของผู้เขียนออกไปจากสิ่งที่ทำอยู่บ่อย ๆโปรดจำไว้ว่าไม่มีสิ่งใดที่ทำแล้วย่อมไม่เกิดผล ทุกอย่างล้วนเป็นเหตุและผลของกันและกันเสมอ เพียงแต่สิ่งนั้นจะเกิดผลตรงกับความต้องการของเรามากเพียงใดเท่านั้นเอง อย่างน้อย ๆ เวลาที่ผู้เขียนพับโอริกามิก็จะไม่มีเรื่องมาทำให้ผู้เขียนฟุ้งซ่าน ไม่มีเรื่องเครียด ไม่มีเรื่องให้คิดแล้วเก็บความกังวลไว้ทั้งวัน ดีกว่าการปล่อยเวลาผ่านไปเฉย ๆ หากไม่ทำอะไรแล้วนอนกลางวัน ผู้เขียนอาจจะพลาดนัดสำคัญไปหลายครั้งแล้วก็ได้อีกผลพลอยได้หนึ่งที่ผู้เขียนได้รับเช่นเดียวกับการฝึกเล่นรูบิคนั่นก็คือ "ความภาคภูมิใจ" ผู้เขียนรู้สึกดีใจทุกครั้งที่เห็นนกที่ผู้เขียนพับค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเต็มกล่อง ถึงแม้จะน่าเสียดายที่ต้องทิ้งมันไปเพราะการย้ายบ้านเมื่อสิ้นปีก็ตามทีนอกจากนี้เองผู้เขียนยังชอบการพับดาวที่เคยทำกับเพื่อน ๆ และการพับสัตว์ต่าง ๆ ที่เคยฝึกกับอาจารย์ในวิทยาลัยอีกด้วย ถือเป็นความท้าทายและความสนุกในการเรียนรู้การพับรูปแบบใหม่ ๆ อีกอย่างหนึ่งเช่นกันสุดท้ายนี้ผู้เขียนก็ขอให้ผู้อ่านลองเปิดใจกับ "การพับเรื่อยเปื่อยที่ไม่เรื่อยเปื่อยดู" หากสักแต่ว่าพับโดยไม่ใส่ใจ ไม่สนผลงานที่จะเกิดก็ไม่ต่างจากการขยำเศษกระดาษเล่น ไม่นานก็จะหมดความสนใจลง หลายคนรู้ดีว่าการใช้ชีวิตที่เหมาะสมของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน แต่ผู้เขียนคิดว่าหลายคนก็ทราบเช่นกันว่าการนำเศษกระดาษขึ้นมาพับเป็นเหลี่ยมมุมต่าง ๆ ตามสูตรเพียงไม่กี่นาทีนั้นไม่มีอะไรเสียหายหากหาเวลาที่เหมาะสม แต่หากไม่คิดเช่นนั้นเพียงแค่การรับฟังและหารูปแบบของตนเองก็ถือว่าดีมากแล้ว เครดิตรูปภาพภาพปก : Miguel Á. Padriñán จาก Pixabayภาพที่ 1 : โดยผู้เขียนภาพที่ 2 : Michael Schwarzenberger จาก Pixabayภาพที่ 3 : โดยผู้เขียนภาพที่ 4 : Nic0leta จาก Pixabay7-11 Community ห้องลับเมาท์มอยของกินของใช้ในเซเว่น อะไรดีอะไรใหม่ ต้องรู้ ต้องคุย ต้องแชร์