ภาพในอดีตจริง ๆ เเล้วไม่เคยจากเราไปไหน มันอาจจะซุกอยู่ในซอกใดซอกหนึ่ง ในลิ้นชักแห่งความทรงจำ ถ้าเราไม่คุ้ยมันออกมา ก็จะไม่รู้ว่ามันอยู่ในนั้นมาโดยตลอด เครดิต : ภาพยนตร์แฟนฉัน ... ย้อนกลับไปในอดีตสมัยที่เทคโนโลยียังไม่ได้เจริญก้าวหน้าเหมือนเช่นในยุคปัจจุบันนี้ อุปกรณ์อำนวยความสะดวก อุปกรณ์ไอทีไม่ได้มีให้เลือกใช้หลากหลายเหมือนเช่นทุกวันนี้ ในวันนี้ผมจะพาทุกคนไปรำลึกวันวานด้วยกัน และเชื่อว่ามีหลายคนเลยทีเดียวต่างก็คิดถึงอุปกรณ์เหล่านี้แบบผมเช่นกัน ไปดูกันครับว่ามีอะไรบ้าง และคุณเคยใช้มันมาบ้างไหม ... เครื่องเล่นวิทยุเทป ในสมัยก่อนการที่จะฟังเพลงได้ในแต่ละครั้งนั้นไม่ได้สะดวกสบายเช่นในสมัยนี้ที่จะเข้าอินเตอร์เน็ตแล้วเปิดฟังเพลงแบบสตรีมมิ่งได้เลย แถมมีเพลงให้เลือกมากมาย การฟังเพลงในสมัยนั้นยังต้องอาศัยฟังจากคลื่นวิทยุ ถ้าอยากจะฟังเพลงไหนก็โทรศัพท์หยอดเหรียญไปขอให้ดีเจเปิดให้ หรือจะซื้อตลับเทปคาสเซ็ทมาใส่และเปิดฟังเองที่บ้านกับเจ้าเครื่องนี้ ตลับเทปคาสเซ็ท นี่แหละครับตลับเทปคาสเซ็ทที่ผมพูดถึง พอซื้อมาก็แกะใส่เครื่องเล่นเทป ฟังเพลงวนไป สลับหน้า A บ้าง หน้า B บ้าง บางทีเปิดฟังนานไปจนเทปยืดก็มี เครื่องเล่นวีดีโอเทป การที่จะดูหนังสักเรื่องก็แสนจะลำบาก ถ้าไม่เปิดทีวีรอหนังฉายตามตารางเวลาของช่องสถานีก็ไม่รู้จะไปหาดูได้ที่ไหน และนี่แหละครับคืออุปกรณ์ที่ใช้ในการดูหนังในสมัยนั้นวิธีการใช้งานก็ต้องซื้อม้วนวิดีโอมาใส่อีกต่างหาก ใช่ว่าจะเปิดอินเตอร์เน็ตดูได้เลยเหมือนในสมัยนี้ ม้วนวีดีโอเทป และนี่ก็คือหน้าตาของม้วนวีดีโอเทป ไม่น่าเชื่อว่าตลับดำ ๆ เทอะทะอันนี้จะสามารถบันทึกหนัง บันทึกการ์ตูนลงไปได้ หรือจะเป็นมิวสิควิดีโอก็มีนะ การใช้งานก็ต้องใส่กับเครื่องเล่นวีดีโอเทป พอดูจบก็หาปากกามานั่งกรอเทปกันสนุกหละครับ บ้านใครที่มีเครื่องกรอเทปก็โชคดีไป ไม่ต้องมานั่งกรอเองให้เมื่อยมือ เครื่องพิมพ์ดีด จะพิมพ์เอกสารกันแต่ละทีก็ยังต้องอาศัยเจ้าเครื่องพิมพ์ดีดนี้อยู่ เพราะในสมัยนั้นเครื่องปริ้นเตอร์ยังมีราคาค่อนข้างแพง และไม่ค่อยจะมีร้านรับปริ้นงานซะด้วยสิ พิมพ์กันทีก็เสียงดัง แต๊ก แต๊ก แต๊ก ได้ยินไป 7 บ้าน 8 บ้าน คอมพิวเตอร์ เห็นชื่อว่าคอมพิวเตอร์ แต่อย่าคิดนะว่ามันจะเหมือนกับคอมพิวเตอร์ในสมัยนี้ คอมพิวเตอร์ยุคเก่าหน้าจอเหมือนกับทีวีไม่มีผิด ไม่มีจอแบนให้ใช้งานหรอก สเปคเครื่องก็ไม่ได้รวดเร็วมากมายจะเปิด-ปิดโปรแกรมแต่ละทีต้องรอนานเลยแหละ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นความสุขเล็ก ๆ อย่างหนึ่งเวลาที่ไปโรงเรียน แล้วมีเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ เล่นเกมส์กู้ระเบิด เกมส์ไพ่กันทั้งห้อง แผ่นดิสก์เก็ต และนี่คืออุปกรณ์ที่ใช้ในการบันทึกข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ในสมัยก่อน ไม่มีแฟลชไดร์ฟให้ใช้นะ แผ่นดิสก์เก็ตมีความจุแค่ 1.44MB คิดดูว่ามากหรือน้อยขนาดไหน อย่างดีก็ใช้บันทึกไฟล์งานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณครูสั่งได้ เวลาหาซื้อก็ต้องเสียเงินแผ่นละ 10 บาท 12 บาท เลือกสีสวย ๆ แล้วเขียนชื่อติดที่สติ๊กเกอร์หน้าแผ่นไว้แสดงความเป็นเจ้าของ เครื่องเล่นเกม เกมตลับ 8 บิท เป็นที่คลายเครียดได้เป็นอย่างดีของเด็กในสมัยนั้นเลยหละ วิธีเล่นก็ต้องเสียบตลับเกมลงไปในเครื่องก่อน เสียบแล้วไม่ติดก็เอาออกมาเป่าแล้วเสียบใหม่ เกมก็มีให้เล่นอยู่ไม่กี่เกมหรอก ที่น่าจะจำกันได้ก็คงเป็นพวก Contra, Pac-Man, Super Mario เนี่ยแหละ กล้องถ่ายรูปฟิล์ม ไม่มีกล้องหน้ามือถือให้เซลฟี่ก็ต้องอาศัยถ่ายจากเจ้ากล้องฟิล์มเนี่ยแหละ ความพิเศษก็คือกดแล้วกดเลย ลบรูปแต่งรูปไม่ได้ และก็ไม่มีทางที่จะได้เห็นรูปจนกว่าจะนำฟิล์มไปล้างที่ร้าน แต่น่าแปลกที่อุปกรณ์ชิ้นนี้ดูเหมือนจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง เพราะในปัจจุบันยังมีคนบางกลุ่มที่นิยมใช้งานเจ้ากล้องฟิล์มแบบนี้กันอยู่ ด้วยเหตุผลที่ว่า มันคลาสสิค และก็เท่ดี เป็นอย่างไรกันบ้างครับหลังจากได้ย้อนวัยระลึกความหลังไปกับผม บางคนที่เกิดทันอาจจะรู้จักหรือเคยใช้งานอุปกรณ์พวกนี้มาบ้าง เด็กรุ่นใหม่ก็อาจจะมีงง ๆ นิดหน่อย นี่แหละครับสิ่งที่เรียกว่าเทคโนโลยี มองย้อนกลับไปดูเหมือนว่าจะผ่านมาไม่นาน แต่บางคนก็อาจจะลืมเลือนมันไปบ้างแล้ว บางทีการได้เห็นอะไรเก่า ๆ ก็ทำให้เรานึกถึงช่วงชีวิตในวัยเด็กที่ผ่านมาได้ "ของบางสิ่งอาจไม่มีให้ใช้แล้ว แต่ยังมีอยู่ในความทรงจำเสมอ"ขอบคุณภาพประกอบบทความจาก https://pixabay.comภาพหน้าปก / ภาพประกอบที่ 1 / ภาพประกอบที่ 2 / ภาพประกอบที่ 3 / ภาพประกอบที่ 4 / ภาพประกอบที่ 5 / ภาพประกอบที่ 6 / ภาพประกอบที่ 7 / ภาพประกอบที่ 8 / ภาพประกอบที่ 9