วันนี้มาแนะนำหนังเรื่องนึง ปกติหนังอื่นวิ่งเข้าหารางวัลออสการ์ แต่เรื่องนี้ทำให้ออสการ์ต้องหันมามอง โดยตัวหนังเข้าชิงออสการ์กันมากถึง 13 สาขา ด้วยเรื่องราวที่โคตรดีมากกกกกก ดั่งเทพนิยายของ เบนจามิน บัตตั้น ที่เกิดมาด้วยรูปลักษณ์เหี่ยวย่นเหมือนคนแก่ แต่ว่าเมื่อเค้าแก่ลงดันดูเด็กขึ้น อ้าว ๆ แค่พล็อตเรื่องแม่งก็โคตรน่าสนใจขนาดนี้ แต่เหนือยิ่งกว่านั้นคือเรื่องราวความรักของคนในเรื่อง ซึ่งพลัดพรากจากกันตลอดทั้งเรื่อง ด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของตัวละครที่แตกต่างกันคนนึงแก่ คนนึงยังสาว สลับขั้วกัน จากการเติบโตที่สวนทางกัน ก่อนจะมีช่วงหนึ่งของชีวิตที่ริ้วรอยแห่งวัยที่ไม่สามารถมากั้นกำแพงรักของทั้งคู่ได้ และความรักนั้นได้เดินทางมาบรรจบอย่างน่าลงตัว และนั่นเป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำ จนกลายเป็นหนังประทับใจได้ ของผมอีกเรื่องนึงที่ผมได้ขอยกไว้ขึ้นหิ้ง ขอเตือนก่อนถ้าใครจะดูหนังเพื่อฆ่าเวลาให้กดข้ามไป หนังเรื่องนี้ต้องใช้ใจและสมาธิในการดูเพื่อจ่อกับเนื้อเรื่องที่มันยากที่แสนจะบรรยายออกมาได้ หนังว่าด้วยเรื่องของเบนจามิน เด็กน้อยหอยสังข์ที่ไม่เหมือนคนธรรมดาเข้าเกิดออกมาอย่างผิดแปลกธรรมชาติอย่างมาก โดยแรกเกิดเขาเกิดออกมาแก่เลย ยังกับคนอายุ 90 ยังไงยังงั้น แม้แต่พ่อบังเกิดเกล้าก็รับไม่ไหวกับลูกชายของเขาที่ต้องเกิดออกมาแปลกจากคนอื่น จึงจงใจนำเด็กแรกเกิดไปทิ้งไว้ที่บ้านพักคนชรา แต่เรื่องแปลกประหลาดก็เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อร่างกายของเบนจามินนั้นเป็นคนแก่ที่ใกล้ตายวัยเข้าลงโลงพอเวลาผ่านไปเค้ากลับแข็งแรงขึ้นดูอ่อนเยาว์ขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเทพธิดาได้สาปเบนจามินให้ดูเด็กลง และชีวิตวัยเด็กของพี่แกจะมีเพื่อนแค่คนเดียวนั้นก็คือ Daisy เนื่องจากรูปลักษณ์ภายนอกของเค้าดูเป็นคนแก่คนอื่น ๆ เลยไม่อยากเป็นเพื่อนด้วยแต่การที่เบนจามินได้เป็นเพื่อนกับ เดซี่ นั้นทำให้หนุ่มน้อยหน้าแก่ของเรานั้นตกหลุมรักเธออย่างเต็มเปา ช่วงแรกของหนังเรื่องคือสิ่งที่บีบใจคนดูมากเพราะว่าเขาไม่มีเพื่อนเลยมันคงจะเหงามาก ลองคิดดูสิครับถ้าเรามีร่างกายอย่างั้นเราจะรู้สึกยังไง บวกกับที่คนอื่นยังไม่เข้ามาหาด้วย สิ่งแรกของหนังที่สอนเราคือการปล่อยวางชีวิต ในวัยเด็กของเบนจามินส่วนใหญ่อยู่แต่ในบ้านพักคนชรามีคนเข้ามาที่นี่เยอะแต่ว่าก็ต้องจากไปด้วยความชราเยอะอย่างเช่นกัน ทำให้เขาเรียนรู้ว่าความตายเป็นเรื่องปกติของชีวิตแต่ละคน แต่ละเหตุการณ์แล้วแต่การเจริญเติบโตของเบนจามิน ล้วนเป็นการสอนการใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ให้อยู่กับคนที่อยู่ด้วยก่อนที่มันจะสายเกินไป แง่คิดของเรื่องนี้มีหลายอย่างแล้วแต่คนดูจะตีบทได้ หนังเรื่องนี้ในใจก็คิดสงสารเบนจามินมากวิธีการดำเนินเรื่องของหนังเรื่องนี้มันช่างแตกต่างจากเรื่องอื่นผู้กำกับสามารถดึงแนวคิดออกมาได้อย่างดีเยี่ยมซึ่งสามารถสร้างหนังให้พลิกบทหนังให้เป็นเอกลักษณ์ได้สุดท้ายชอบหนังที่เอาเรื่องของการเจริญเติบโตย้อนกลับของชีวิตมาเล่นเป็นแนวคิดที่น่าสนใจจากคนแก่กลายเป็นเด็ก ซึ่งขณะคนอื่นที่แก่ลง แต่เขากลับหนุ่มขึ้นทำให้เราสามารถมองเห็นอะไรบางอย่าง และเปิดมุมมองใหม่ ๆ ของชีวิต นับได้ว่านี่คงเป็นสุดยอดหนังในดวงใจอีกเรื่องหนึ่ง ขอบคุณรูปภาพ รูปที่ 1 /รูปที่ 2 / รูปที่ 3 / รูปหน้าปกบทความนี้ผมเขียนขึ้นเองโดยนำมาจากเพจ ตั้งวงเล่า ของทางผู้เขียน