Series ReviewMy Undead Yokai Girlfriend แฟนสาวโยไคที่รักของผม (2024)เล่าเรื่องเหมือนมังงะแต่ไม่ใช้ชั้นเชิงแบบมังงะทำให้ดูไปก็ดูเงอะๆงะๆนู่นนิดนี่หน่อย แต่ก็เป็นงานที่สนุกสุดติ่งจริงๆสำหรับผู้เขียนแล้วการดูหนังดูซีรีส์มาครึ่งค่อนชีวิตได้ทำมาหาเลี้ยงชีพช่วงหนึ่งจากการดูหนังจนมีหนังและซีรีส์ผ่านตามาไม่น้อย แล้วถ้าว่ากันที่ช่วงที่ทำอาชีพที่ต้องดูหนังที่บางครั้งเลือกไม่ได้ทำให้หนังบางเรื่องที่ไม่ใช่แนวหรือไม่อยากดูเท่าไหร่แต่เมื่อต้องทำงานส่งก็จำใจต้องดู อันเป็นที่มาของการดูหนังได้หลากหลายแนวลามไปจนกลายเป็นระยะหลังหนังหรือซีรีส์ที่ผู้เขียนจะดูอาจเป็นแนวที่มีดราม่าหนักบ้างเบาบ้างปะปนแต่ยังไงก็มองหาว่ามีหรือไม่ ความถนัดเฉพาะทางเลยไปทางดราม่าที่เมื่อวัยล่วงเลยเข้ามาป่านนี้บางอย่างมันฝังไว้ในหัวจนสลัดยากคืออาการคิดมากและละเอียดในการดู ทว่าการใช้ชีวิตโดยการดูหนังดูซีรีส์ทุกวันต่อให้ไม่มีเวลาก็ทำให้วุฒิภาวะบางอย่างมีมากขึ้นหรืออาจจะเรียกได้ว่าสูงสุดคืนสู่สามัญ นั่นคือเมื่อคนชราภาพก็จะคล้ายกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งและสำหรับผู้เขียนเป็นแบบนั้นในการดูหนังดูซีรีส์ในปัจจุบันเพราะสามารถปล่อยวางบางอย่างที่ติดตัวมา จนกลายเป็นว่าบางครั้งปล่อยใจให้เพลิดเพลินไปกับความบันเทิงตรงหน้าถ้ารู้ว่าสิ่งที่เห็นคือการตั้งท่ามาเพื่อบันเทิงเช่นเดียวกับซีรีส์ญี่ปุ่นเรื่องนี้ทาดาชิ อินุไค (ฮายาโตะ ซาโนะ) หนุ่มโอตาคุขี้แพ้ชอบเล่นเกมและอยากมีแฟนจนได้ฉายาว่าฮาจิ วันหนึ่งฮาจิกำลังฟินเมื่อสาวที่คบออนไลน์พัฒนาความสัมพันธ์ขึ้นอีกขั้นเขาจึงวีดีโอคอลหาปรากฎว่าปลายสายกลายเป็นมนุษย์ลุงพุงพลุ้ยหาใช่สาวสวยความซวยจึงมาเยือน ทว่าหลังจากการหายไปของนักศึกษาคนหนึ่งที่เป็นสายมูทำให้ฮาจิกับเพื่อนซี้ทานุกิ (แอนโธนี่) พบเวทที่จะปลุกชีพสาวสวยออกมา ด้วยความสิ้นหวังทั้งยังโดนเยาะเย้ยที่โดนมนุษย์ลุงหลอกฮาจิจึงลองทำพิธีแล้วก็พบว่ามีหญิงออกมาจริงเพื่อมาขอร่วมรักกับเขาคือโยไคที่จะผูกพันทางวิญญาณกับเขาเองที่เรียกเธอว่าอิซซี่ (ไอ โยชิคาวะ) จนเมื่อฮาจิได้ปั่มปั๊มกับอิซซี่จนได้แต่ต้องพบกับฝันรายเมื่อเขาต้องผูกพันกับเธอกระทั่งว่าถ้าเธอตายเขาก็ตายแถมยังต้องกลายมาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเมื่ออิซซี่ตัดหัวพวกที่เคยทำร้ายและกักขังเธอไว้เพื่อมาทำพิธีปลดปล่อย ฮาจิจึงต้องตกกระไดพลอยโจนแต่เมื่ออิซซี่สวยเซ็กซี่ขนาดนั้นหัวใจก็ต้องหวั่นไหวบ้างล่ะน่า เขาและเธอจึงต้องฝ่าฟันอันตรายสารพัดทั้งจากกฎหมายและศพเดินได้ที่หมายเอาชีวิตเธอตรงๆไม่อ้อมค้อมไม่ต้องดราม่าหรือมาเพื่อหักมุมเดินหน้าจากหนึ่งถึงสิบด้วยการพยายามเป็นความบันเทิงแบบมังงะ เรื่องนี้สร้างมาจากมังงะหรือไม่ไม่ทราบเพราะไปหาข้อมูลแล้วไม่เจอว่ามีมังงะเรื่องนี้หรือถามผู้เชี่ยวชาญด้านอนิเมะหรือมังงะอย่างลูกชายยังไม่เคยได้ยินเชื่อ ดังนั้นที่จะว่ากันถึงเรื่องบทคือการเดินหน้าไปแบบตรงๆไม่มีความซับซ้อนใดไม่มีดราม่าอะไรมาเจือปนแม้จะได้กลิ่นจางๆแต่ก็เลือนลางเต็มทีจนคือไม่มีนั่นแหละ ทำให้เรื่องที่เป็นงานแฟนตาซีโลกเวทมนต์ถูกเล่าแบบมังงะคือออกแบบตัวละครที่มักจะเห็นในมังงะที่ดูแปลกๆทั้งพฤติกรรมและเสื้อผ้าหน้าผม แน่นอนอย่าไปหาเหตุผลหรือแรงจูงใจเพราะต่อให้พยายามหาก็จะไม่มีเพราะเบาบางเหลือประมาณเอาจนขนาดที่ว่าไม่มีความผูกพันกับตัวละครเลยก็แล้วกัน จึงกลายเป็นงานแฟนตาซีที่เป็นเรื่องของไอ้ขี้แพ้ที่ต้องมาเจอกับสาวสวยสุดเซ็กซี่เพื่อที่จะมาเจอกับปีศาจโยไคที่เอาตรงนี้มาเล่นสนุกเต็มที่ ทั้งยังมาด้วยความกวนที่พอดีมีอารมณ์ขันที่อาจไม่ถึงกับระเบิดเสียงฮาแต่ก็มาให้ได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่เรื่อยๆในการเล่าเรื่องแบบการ์ตู๊นการ์ตูนแต่กลับไม่ใช้ชั้นเชิงแบบมังงะเลยเหมือนเงอะๆงะๆไม่รู้จะไปทางไหนดีแต่มีความแน่วแน่ก็ทำให้เรื่องสนุกสุดลิ่ม แต่แม้จะพยายามเล่าเรื่องให้เป็นมังงะแต่กลับไม่ใช้ชั้นเชิงแบบมังงะมาเล่นเช่นการถอยกลับไปเล่าความหลัง แต่ดันใช้ชั้นเชิงแบบซีรีส์ที่เล่าไปเรื่อยๆโดยแบ่งเป็นตอนตัดจบแบบน่าสนใจในแบบซีรีส์ที่ก็ดีที่อารมณ์ไม่ถูกกระตุก แต่มันทำให้เห็นอาการเงอะๆงะๆจะเป็นซีรีส์ก็ยังมีความเป็นการ์ตูนและในความเป็นการ์ตูนนั้นดันไม่มีลูกเล่นแบบที่ควรเป็น หรือเรียกได้ว่าไม่รู้จะไปทางไหนดีถ้าว่ากันที่สิ่งที่เป็นแต่นั่นกลายเป็นผลดีเพราะเรื่องเดินไปแบบลื่นไหลอาจเพราะด้วยพล็อตและโทนเรื่องเป็นการ์ตูนที่คนดูจะเปิดใจอยู่แล้วก็น่าจะมีส่วน แถมด้วยการไม่กระตุกอารมณ์ตอนเข้าด้ายเข้าเข็มแบบมังงะทำให้เรื่องเดินไปหาความมันส์ที่จัดมาอย่างสะบัดสะบั้นตั้งแต่ต้นจนจบ เช่นใครจะคิดว่าเมื่อโผล่มาโยไคสาวจะตั้งท่ามาเพื่อปั่มปั๊มท่าเดียวหรือถ้าจะเอาที่ฉากแอ็กชันขายความมันส์ก็คือดูมันส์เลยในแบบการ์ตูน ทำให้กลายเป็นความบันเทิงเพราะความแน่วแน่ที่จะบันเทิงของเรื่องจนดูสนุกสุดลิ่มทิ่มประตูเมื่อพยายามเป็นการ์ตูนการแสดงก็การ์ตูนดีๆนี่เองที่เสน่ห์ของ "ไอ โยชิคาวะ" สามารถสะกดสายตาและสร้างแรงดึงดูดได้ ความจริงถ้าเอาเรื่องนี้ไปใส่ลายเส้นมันก็คืออนิเมะดีๆนี่เองเพราะทุกองค์ประกอบเป็นแบบนั้น นอกจากฉากที่เห็นแล้วทั้งเสื้อผ้าหน้าผมและการแสดงออกมาเป็นสองมิติเต็มที่ซึ่งไม่แน่ใจว่าเป็นความจงใจให้เป็นหรือไม่ที่ความเป็นการ์ตูนสองมิติทำให้การแสดงทางอารมณ์จะแบนๆ เอาจริงคือเรื่องมีสัมผัสเพียงแผ่วเบาในเรื่องมิติเบื้องหลังตัวละครทำให้ไม่สามารถกุมหัวใจคนดูได้จนกลายเป็นไม่มีความรู้สึกร่วม ทั้งนี้เป็นแบบนั้นทั้งในส่วนของไอ้ขี้แพ้ฮาจิที่รับผิดชอบโดยฮายาโตะ ซาโนะที่เหมือนการ์ตูนสองมิติจนไม่รู้ว่าความรู้สึกข้างในของเขาพัฒนาไปเมื่อไหร่ เช่นเดียวกับไอ โยชิคาว่าที่ตัวนางเอกอิซซี่ต้องให้อภัยเพราะบทของเธอคือโยไคที่ไร้ความรู้สึกแต่สิ่งที่สามารถทดแทนความแบนราบที่อาจตั้งใจให้เป็นความชืดชาในตัวละครของเธอคือเสน่ห์ เพราะนี่คือจุดที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ที่พลังของไอ โยชิคาวะสามารสะกดสายตาคนดูได้ทุกวินาทีจนเรื่องมีแรงดึงดูดปานต้องมนต์โยไคเป็นความง่ายตั้งใจมาเพื่อเป็นความบันเทิงแบบปล่อยใจให้เพลิดเพลินที่ถ้าเทียบกับงานจากค่ายอื่นยังห่างชั้นอีกไกล ช่วงนี้อาจมีซีรีส์ Original ของค่ายสตรีมมิ่งออกมาเยอะหลายค่ายและซีรีส์ญี่ปุ่นก็เป็นหนึ่งในงานที่มีมาให้ดูบ่อย กระนั้นเรื่องนี้ก็เป็นงานแบบง่ายๆตั้งใจมาบันเทิงมาเพื่อให้ดูสนุกไม่ต้องหาความระทมให้กบาลคือปล่อยใจให้สนุกไปกับการ์ตูนสักเรื่อง ซึ่งถ้าว่ากันที่ตรงนี้ก็คือได้ผลเต็มที่เพราะดูสนุกทุกตอนซึ่งที่เป็นแบบนั้นเพราะแต่ละตอนไม่ยาวแค่ครึ่งชั่วโมงที่ก็บอกไว้แล้วว่าพยายามจะเป็นการ์ตูน ทำให้ไม่ยากที่ความสนุกที่ได้รับจะทำให้คนดูสามารถยิงยาวรวดเดียวแปดตอนได้เพื่อที่จะไปหาบทสรุปที่ลงตัวดีและแต่ก็มีทิ้งท้ายไว้ไปซีซันต่อไป เป็นงานที่ดูสนุกโดยไม่ต้องคิดอะไรหรือเรียกได้ว่าปล่อยใจไปกับสายลมโดยไม่ต้องไปสนสี่สนแปดเรื่องริ้วรอยความรั่วหรือช่องโหว่ที่มีมากมายเพราะคิดไปเลยว่ามันคือการ์ตูนแฟนตาซี แต่ถ้าเทียบกับงานแนวนี้หรือซีรีส์ญี่ปุ่นจากค่ายอื่นที่ออกงาน Original มาก็ยังห่างกันหลายขุมหรือแม้แต่ซีรีส์ที่เป็นละครโทรทัศน์บ้านเขายังดูมีฟอร์มกว่านี้ด้วยซ้ำดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 7 จาก X Prime Video(プライムビデオ)ภาพที่ 1,2,3,4 / ภาพที่ 5,6 จาก Instagram primevideojp เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !