(ภาพประกอบโดยผู้เขียน)เรต 20 +คำเตือน นิยายวาย / Yaoi / ชายรักชาย ผู้ไม่สันทัดกรุณาหลีกเลี่ยง หากอ่านในที่สาธารณะโปรดระวังคนข้าง ๆ และคอยระวังคนข้างหลังไว้ให้ดี สลับตำแหน่งกันทั้งเรื่องนะ(ภาพประกอบโดยผู้เขียน)เรื่องนี้แบ่งออกเป็นสองเล่มคือ Him เพื่อปูความสัมพันธ์ และ Us หลังจากที่ทั้งคู่คบกันแล้ว ในเรื่องจะสลับมุมมองของตัวเอกต้องดูที่หัวตอนให้ดี โดยเล่มแรกจะเล่าถึงไรอัน เวสลีย์หรือ ‘เวส’ นักฮอกกี้ที่เพื่อนฝูงในชมรมของมหาลัย และโค้ชต่างรู้ดีว่าหมอนี่เป็นเกย์ บ้านเวสรวยมากแต่มีพ่อแม่ที่แค่ให้กำเนิดแต่ไม่ได้ให้ความรักเท่าที่ควร ขนาดบอกพ่อแม่ว่าตัวเองเป็นเกย์ พ่อเข้าใจว่ามันสามารถเลิกเป็นกันได้ มันแค่การละเล่น พ่อไม่ได้สนใจอะไรนอกจากหน้าตาของตัวเอง ไม่เคยไปดูลูกแข่งเลย ลูกชนะก็ไม่ได้ภูมิใจในตัวลูกแต่มีไว้เพื่อโอ้อวดว่าเพราะเป็นลูกฉันถึงได้เก่ง เป็นบ้านที่อึดอัดมาก ดังนั้นยามอยู่กับฮอกกี้ที่เวสรักเขาจึงทุ่มเทกับมันมาก จนกระทั่งการแข่งขันระดับมหาวิทยาลัยใกล้เข้ามา ตัวเวสนั้นโชคดีตรงที่เขามีทีมมาจองตัวไว้อยู่แล้ว ดังนั้นยิ่งทำผลงานดีมากเท่าไรก็ยิ่งดีเพียงแต่คนที่อาจจะเป็นหนึ่งในทีมที่เขาต้องแข่งคือเพื่อนเก่าอย่าง ‘เจมี่ แคนนิ่ง’ คนที่เวสแอบหลงรัก ด้วยความที่ทั้งคู่มักจะท้าพนันกันในเรื่องแผลง ๆ เสมอ จนเวสเกิดท้าในเรื่องที่ตัวเองต้องมาคิดมากภายหลัง แล้วก็พาตัวเองหนีมา เวสเป็นแบบนี้ตลอดเล่มเลย พอมีปัญหาอะไรก็จะหนีตลอด ภายนอกเวสดูเป็นคนมั่นมาก แต่ในความเป็นจริงภายในคือเขารอ...รอวันที่ทุกคนจะตัดหางปล่อยวัดตัวเอง เวสหนีเจมี่เพราะกลัวว่าเรื่องนั้นทำให้เจมี่โกรธและเลิกคบ (แต่คือเวสคิดไปเอง) เลยตัดการติดต่อทุกอย่าง แต่ก็เคยพยายามส่องอีกฝ่ายอยู่ในขณะที่เจมี่ก็จะมีปัญหาส่วนตัวอีกแบบหนึ่ง เจมี่ไม่คิดว่าเรื่องแผลง ๆ ที่เวสท้าในตอนนั้นมันมีปัญหาอะไร เลยงงว่าทำไมจู่ ๆ มันถึงโดนทิ้ง เจมี่ก็ใช้ชีวิตของความเป็นลูกคนเล็กของครอบครัวที่มีพี่น้องหกคน ซึ่งครอบครัวเจมี่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรนัก เขาก็ใช้ชีวิตแบบไม่ผูกมัดมีเซ็กซ์เฟรนด์กับเพื่อนสาวตามอย่างชายหนุ่ม พอปิดเทอมก็ไปรับงานพิเศษเป็นโค้ชให้กับค่ายฝึกฮอกกี้เยาวชน สถานที่แห่งความทรงจำที่ทั้งคู่มีร่วมกันจนเกิดเรื่องขึ้น พอเข้ามหาลัยเจมี่เลยรับมาเป็นโค้ชตลอดทุกปี ใจหนึ่งก็หวังว่าเวสจะกลับมาพบเพื่อจะได้เคลียร์กันให้รู้เรื่องว่าตัวเองทำอะไรผิดไป ในขณะเดียวกันก็มีเรื่องกลุ้มใจคือ เจมี่เล่นตำแหน่งผู้รักษาประตูเขาถูกทีมมืออาชีพ (คนละทีมกับเวส) จองตัวแต่ก็กังวลว่าไปอยู่แบบนั้นไม่มีทางได้เกิดหรือได้ลงเล่นแน่ มันจะรุ่งจริงหรือแต่สุดท้ายมันจบดีนะคะ ชอบสรุปสุดท้ายที่ทุกสิ่งที่อดทนและทำมามันสะท้อนออกมา ส่วนเวสพอบอกพ่อแม่ว่าจะแต่งกับเจมี่ก็โดนตัดพ่อตัดลูก แต่ตอนนี้คือเวสไม่แคร์แล้วเพราะเขามีคนที่เป็นครอบครัวทั้งเจมี่ ทั้งเพื่อนร่วมทีมจอมจุ้นจ้านแต่เขาน่ารักมากเลยเกลียดไม่ลง เป็นเรื่องที่อ่านจบแล้วชอบมากเลยค่ะ มันอบอุ่นดี(ภาพประกอบโดยผู้เขียน)