ความคาดหวัง คือเหรียญสองด้านเพราะเมื่อใดก็ตาม ที่เราลงทุนความรักด้วยความคาดหวังเราได้มัดจำไปแล้ว ด้วยความเจ็บปวด(Rhythm, 2562, น.77)นอกจากเรื่องการเงินก็เพิ่งรู้ว่าความคาดหวังยังสามารถนำมาลงทุนได้ด้วย แค่เพียงชื่อบนหน้าปกหนังสือ การลงทุนด้วยความหวัง คือการมัดจำด้วยความเจ็บปวด ก็ทำให้หยิบขึ้นมาจากชั้นหนังสือ เพื่อเดินไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ได้แล้ว “Rhythm” นามปากกาที่เพิ่งได้ยินครั้งแรกกับผลงานผ่านสำนักพิมพ์ Springbooks ไม่ทำให้ผิดหวังเลยกับหนังสือในราคาเล่มละ 235 บาท เป็นการอ่านที่ต้องวางหนังสือลงหลังจากอ่านจบทีละบท เพื่อซึมซับความรู้สึกที่ส่งผ่านตัวอักษรให้หมดเสียก่อน แม้เนื้อหาในแต่ละบทจะมีความสั้นยาวแตกต่างกันออกไป ก็ยังคงกระชากความรู้สึกในใจไม่แตกต่างกันTurn off thinking, Is the way of charging mind.หยุดพักแบตความคิด คือทางหนึ่งในการชาร์จแบตจิตใจ (Rhythm, 2562, น.117)ความหนาของหนังสือจำนวน 231 หน้า แบ่งออกเป็น 16 บท มอบให้แด่มนุษย์ธรรมดา ผู้สัญจรบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน ซึ่งยังคงมีรัก โลภ โกรธ หลง ที่จ่ายค่ามัดจำด้วยความเจ็บปวดไปเรียบร้อยแล้ว☸ House in the wild >> เหลือเชื่อว่า “ความคิด” คือตัวการที่เรียกหาความเจ็บปวดเข้ามาหาตัวเรา ก่อนหน้านี้ตีโพยตีพายโทษไปเสียทุกอย่างว่าสิ่งรอบตัวต่างทำร้ายให้เราเจ็บปวด ทำให้ต้องหยุดคิดและปล่อยวางทุกอย่างที่กำลังห้อมล้อมทำร้ายตัวเราไว้ ท้ายที่สุดแสงสว่างอันอบอุ่นที่มาพร้อมกับการเริ่มต้นใหม่ก็ส่องแสงเข้ามาเสียที☸ Till the Rain Drop >> การจากลาเป็นสิ่งสุดท้ายที่ทุกคนอยากพบเจอ การฝืนต่อไปก็รั้งแต่จะทำให้มีคนเจ็บปวดเพิ่มขึ้น ความทรงจำสวยงามมักผุดขึ้นมาตอนกำลังจะก้าวเดินออกจากชีวิตใครสักคนเสมอ แต่ก็ทำได้แค่ยิ้มเพียงบางเบา แล้วตัดสินใจเดินต่อไปตามทางที่ฝันเอาไว้☸ A Passenger >> บางทีก็สับสนตัวเองเหมือนกัน จุดมุ่งหมายของสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้คืออะไร ในเมื่อไม่มีหนทางเป็นของตัวเอง หลายคนก็เลยทำตามคนอื่น จะได้ไม่รู้สึกแปลกแยกหรือแตกต่าง นี่แหละปลอดภัยที่สุดแล้ว จนวันหนึ่งทุกอย่างระเบิดออกมา ก้าวต่อไม่ได้เพราะหลงทาง รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง พยายามหาตัวเองให้เจอนะ อย่ารอให้ถึงจุดแตกหักที่รอการระเบิดเลย☸ Listener >> ความรู้สึกดีที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราว เมื่อภาพจำย้อนกลับมาทำให้เรายิ้มได้อีกครั้ง แต่ไม่กี่นาทีถัดมารอยยิ้มก็แปรเปลี่ยนเป็นหยดน้ำตา เมื่อพบว่าเรื่องราวเหล่านั้นไม่สามารถเกิดขึ้นได้อีกแล้ว☸ Morning Elevator >> รู้สึกคิดถึงเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่ไม่ได้เจอกันมานาน นานมาก นานจนบางทีถ้าเจอกันอีกครั้ง ต่างฝ่ายอาจจำกันไม่ได้แล้วก็เป็นได้ ถึงอย่างนั้นก็ยังอยากเจอ เชื่อว่าความพิเศษบางอย่างในตัวเราสองคนที่ต่างฝ่ายต่างมองเห็น จะเป็นสายใยที่ทำให้เราจำกันได้อยู่นะIt’s not feeling bad to love yourself.อย่ารู้สึกผิด ที่จะรักตัวเอง(Rhythm, 2562, น.227)ไม่รู้สึกแปลกใจที่หลายบทในเล่มนี้จะทำให้เสียน้ำตา เรื่องราวบางอย่างตรงกับตัวเองราวกับว่าเป็นคนเขียนเสียเองอย่างนั้น เชื่อว่าไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกแบบนี้ คิดว่าท่านอื่นที่ซื้อเล่มนี้ไปต้องรู้สึกแบบเดียวกันแน่นอน หากใครที่ยังวนเวียนหลงอยู่ในห้วงความรู้สึกที่เจ็บปวดแบบหาทางออกไม่เจอ บางทีเล่มนี้อาจช่วยหาคำตอบหรือคอยย้ำเตือนว่าเราไม่ควรลงทุนด้วยความหวังอีกก็เป็นได้ ขอบคุณรูปภาพปกจาก freepik@freepikขอบคุณรูปภาพประกอบจาก รูปภาพประกอบที่ 1 - BearyChou (ผู้เขียน) / รูปภาพประกอบที่ 2 - BearyChou (ผู้เขียน) / รูปภาพประกอบที่ 3 - Pixabay@pexels