หน้าที่ของคำในภาษาญี่ปุ่นที่ต้องรู้ 1.Verb (v.) = คำกริยา เช่น กิน ดู ดื่ม ฟัง...食べます 飲みます 見ます ききます2.Adjective (adj.) = คำคุณศัพท์ บอกลักษณะ หน้าที่หลักคือขยายคำนาม3.noun (N.) = คำนาม คำที่ใช้บ่งบอก คน สัตว์ สิ่งของ คำกริยากลุ่ม 3 ของภาษาญี่ปุ่น ที่สามารถตัด します ออกแล้วกลายเป็นคำนามได้เลยเช่น そうじ การทำความสะอาด せんたく การซักผ้า4. Adverb (adv.) = คำกริยาวิเศษณ์ ใช้ขยาย Verb ตามชื่อของมัน Ad = Add เพิ่มหน้า verb เช่น たくさん เยอะ : たくさん 食べます。 กินเยอะๆหรือขยายหน้า Adj. ก็ได้ เช่น とても มาก : とても おいしいです。 อร่อยมาก**มี Adv. บางตัวใช้กับรูปปฏิเสธโดยเฉพาะก็จะช่วยให้เราตัดตัวเลือกที่ไม่ใช่ได้ เช่น しか+รูปปฏิเสธ = (แค่) เท่านั้น : 100円しか ありません。มีเงินแค่ 100เยน あまり + รูปปฏิเสธ = ไม่ค่อย : あまり 食べません。 ไม่ค่อยกิน : あまり おいしくない。ไม่ค่อยอร่อย5. Conjunction = คำเชื่อม ตัวเชื่อมประโยค มักจะเจอเป็นตัวเลือกในพาร์ตการอ่าน เช่น そして แล้วก็ だから เพราะฉะนั้น それなら ถ้าอย่างนั้นละก็ でも แต่ คำช่วยในภาษาญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะจับคู่คำที่ตามมาด้านหลัง คือ Noun หรือ Adjective หรือ Verb ซึ่ง V. แต่ละตัวจะมีคำช่วยของมันเอง **มี Verb ต้องมีคำช่วยมารองรับ มีคำช่วยก็ต้องมี V. (หรือ Adj./N.) มารองรับเพราะฉะนั้น ต้องดูข้างหลังก่อน แล้วค่อยมาดูด้านหน้า เช่น あした 学校 (へ / に) 行きます。คำสุดท้ายในประโยคนี้คือคำกริยา 行きます ที่แปลว่า "ไป" แล้วเราดูคำข้างหน้า ซึ่งก็คือ 学校 แปลว่า "โรงเรียน" เป็นสถานที่ คำช่วยบอกสถานที่ "ไป มา กลับ" ใช้ へ หรือ に นั่นเอง