อื่นๆ

รู้จักแบ่งแข่งกันสุข

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
รู้จักแบ่งแข่งกันสุข

การให้และการแบ่งปันเป็นพื้นฐานในการสร้างความสุขอย่างมั่นคงและยั่งยืนมีคนเขากล่าวไว้เช่นนี้เสมอมาตั้งแต่จำความได้ผู้เขียนเคยฟังนิทานพ่อสอนลูกเกี่ยวกับปลาตัวใหญ่ทำอย่างไรเราจึงจะกินได้ไม่มีวันหมด ในเนื้อความของนิทานกล่าวถึงครอบครัวๆหนึ่งที่จับปลาตัวใหญ่มาได้ก็เอามาทำอาหารกินกันกินจนอิ่มก็กินไม่หมดถนอมอาหารเก็บไว้จนเหลือเฟือเหลือทานคุณพ่อก็เลยให้ลูกๆเอาไปแบ่งเพื่อนบ้านทั้งหมู่บ้านให้ได้ทานกันบ้างเป็นน้ำใจ พอถึงฤดูหนึ่งที่พ่อไม่อาจออกเรือหาปลามาได้อีกอาหารที่ตุนไว้ก็ร่อยหรอถึงยามลำบากเพื่อนบ้านที่เขาเลี้ยงไก่เขาก็นำไข่ไก่มาแบ่งให้ เพื่อนบ้านที่เขาปลูกผักปลูกมัน เขาก็นำมันนำผักมาแบ่งให้พอได้ทานได้อยู่กันไปไม่ลำบากมาก ตอนท้ายของนิทานก็สรุปได้ถึงคุณค่าของการมีน้ำใจเอื้อเฟื้อต่อกันการแบ่งปันมันไม่มีที่สิ้นสุดหรอกเราให้เขาเขาก็ให้เราย่อมเป็นสังคมที่น่าอยู่นักแล..ว่าไหมครับ☺️☺️☺️ ภาพสุนัขจรจัดกับเศษอาหาร

Advertisement

Advertisement

สังคมไทยเราก็เช่นเดียวกันการเอื้อเฟื้อแบ่งปันกันมีให้เห็นกันอยู่ตลอดในทุกวิกฤต ไม่ว่าจะน้ำท่วม ภัยแล้ง ไฟไหม้ วาตะภัยและอีกครั้งกับวิกฤตใหญ่โควิด19 ที่ผ่านมาก็ได้เห็นแล้วว่าทั้งภาครัฐฯ ภาคเอกชนต่างก็มีน้ำใจเอื้อเฟื้อช่วยเหลือกันอย่างกว้างขวาง ทั่วถึงบ้างไม่ถึงบ้างแต่ก็สร้างความสุขให้กับทั้งผู้ให้และผู้รับได้ไม่มากก็น้อยตามที่ควรจะเป็น ภาพข้าวกล่อง

ผู้เขียนมีโอกาสได้รู้จักกับคุณพี่ท่านหนึ่งผ่านในกลุ่มและเพจกล่อมกวีของเราซึ่งคุณพี่ท่านนี้ก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่สร้างความประทับใจให้กับผู้เขียนในเรื่องของการแบ่งปันและความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเอื้ออาทรต่อคนอื่น เป็นบุคคลที่มีจิตสาธารณะอีกคนหนึ่งที่น่ายกย่องในสายตาผู้เขียน

คนเราหากมีน้ำใจแบ่งปันกันไม่จำเป็นต้องรอให้รวยหรือรอให้ถึงโอกาสและวันดีๆอะไรหรอกครับถ้าพอมีก็แบ่งปันได้เลยผู้เขียนว่านะ แบ่งเสื้อแบ่งผ้า แบ่งน้ำแบ่งนม แล้วแต่มีแล้วแต่ถนัดเอาที่เราสะดวกจะแบ่ง อย่างคุณพี่ที่ผู้เขียนพูดถึงคนนี้แกเป็นแม่ค้าขายกับข้าว ข้าวกล่อง อาหารตามสั่งอะไรประมาณนี้แหละครับ แรกๆแกก็เริ่มจากที่ขายไม่หมดก่อนเหลือจากขายแกก็เลยใส่กล่องนำไปแจกคนที่ต้องการในละแวกที่แกอยู่นั่นแหละ(แกอยู่สมุทรปราการครับ)ภาพป้ายบอกแจกของพอทำๆไปก็เริ่มมีคนเห็นอยากมาร่วมทำบุญบริจาคด้วยก็มาร่วมกันออกทุนค่าวัตถุดิบต่างๆพอมากเข้าแกก็ทำแจกเป็นวันๆไปวันไหนที่มีแจกก็จะติดป้ายบอกหรือไม่ก็โพสต์ผ่านโซเชียลบ้าง ผ่านตัวแทนชุมชนบ้าง จนหลังๆผู้คนก็เริ่มทักเริ่มแซวว่าทำแจกมากว่าขายเสียอีก😁😁😁 ความเป็นจิตอาสาที่มีความเอื้ออาทรต่อกันแบบนี้มันทำให้ผู้เขียนได้ประทับใจจนอยากจะบอกต่อและที่ชอบที่สุดก็ตรงที่แนวความคิดของแกที่ว่าภาพหมูหวานหมูฝอย

Advertisement

Advertisement

"ยามที่ทุกคนลำบากเหมือนกัน ฉันก็ลำบากแต่ฉันก็ยังอยากแบ่งปัน คนเราความดีพอมีก็ทำดีและคนที่ทำดีย่อมได้ดีฉันเชื่ออย่างนั้น"

ผู้เขียนได้ฟังแล้วก็บ๊ะ!คนแบบนี้แหละที่ทำให้สังคมน่าอยู่คุณว่าไหม?

กล่อมกวี

บทความโดย : กล่อมกวี

ขอบคุณภาพประกอบทั้งหมดจาก : Facebook เอ๋ พันธ์รวี(ได้รับอนุญาตเรียบร้อยแล้ว)

ภาพปก ,ภาพที่1 ,ภาพที่2 ,ภาพ3 และภาพที่4

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
กล่อมกวี
กล่อมกวี
อ่านบทความอื่นจาก กล่อมกวี

รีวิวเกี่ยวกับหนังสือ ท่องเที่ยว และอาหาร

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์