Credit ภาพปก: Background photo created by freepik - www.freepik.com คงจะเป็นเพราะกฎแห่งแรงดึงดูดเป็นแน่แท้ที่นำพาฉันมาพบกับโปสเตอร์โครงการดีๆ ที่ชื่อว่า วน วันนี้ฉันนำเสื้อสูทไปส่งที่ร้านซักแห้ง ระหว่างที่รอพนักงานอยู่นั้นก็เหลือบเห็นโปสเตอร์ที่แปะไว้ด้านล่างเคาน์เตอร์ระดับเดียวกับหัวเข่าที่ต้องก้มลงไปจึงจะมองเห็น ด้วยสายตาของคนวัยอย่างฉันอาจจะยากสักหน่อยที่จะอ่านเห็น ฉันจึงต้องอาศัยโทรศัพท์มือถือถ่ายรูปมาอ่านและเมื่อถึงบ้านฉันก็ค้นหา Facebook ของโครงการนี้พร้อมกดติดตามในทันที “วน” คือ โครงการที่มีความตั้งใจจะแก้ปัญหาขยะพลาสติกอย่างสร้างสรรค์โดยใช้แนวคิดระบบเศรษฐกิจหมุนเวียน โดยเริ่มจากคนกลุ่มเล็กๆ ในเครือ บมจ.ทีพีบีไอ แล้วค่อยๆ ขยายเครือข่ายออกมาให้กว้างขวางขึ้น (อ้างอิง: https://www.facebook.com/wontogether/) เท่าที่ดูใน Facebook โครงการนี้น่าจะก่อตั้งมาระยะหนึ่งแล้วแม้ฉันจะเพิ่งได้ทำความรู้จักแต่ก็ไม่สายเกินไป กิจกรรมที่ฉันอยากเชิญชวนให้ทุกคนช่วยกันเป็นหนึ่งในหลากหลายกิจกรรมของโครงการ “วน” นั่นก็คือ การส่งถุงและฟิล์มพลาสติกที่สะอาดและยืดได้ไปรีไซเคิล Credit ภาพ: Photo by Ben Kerckx จาก Pixabay ฟิล์มพลาสติก หมายถึงพลาสติกที่ห่อสินค้า เช่น พลาสติกห่อกระดาษทิชชู่หรือนมกลุ่มยูเอชทีที่ขายเป็นแพ็ก, พลาสติกจากถุงใส่ผ้าอนามัยหรือผ้าอ้อมเด็ก ส่วนถุงพลาสติกก็อย่างเช่น ถุงก๊อบแก๊บ ถุงซิปล็อก ถุงน้ำแข็ง ถุงน้ำตาลทราย เป็นต้น ถ้าคุณมีสิ่งเหล่านี้อยู่ลองหยิบมาทดสอบสักนิดว่าดึงแล้วมันยีดได้หรือไม่ ถ้ายืดได้เป็นอันใช้ได้ Credit ภาพ: ภาพจากผู้เขียน รวบรวมพลาสติกเหล่านี้มาทำความสะอาด แกะหรือตัดสติกเกอร์ที่ติดมากับพลาสติกออกแล้วนำไปบริจาคโดยหย่อนลงในถังรับบริจาคที่มีอยู่ตามจุดต่างๆ ตามลิ้งค์นี้ได้เลย https://drive.google.com/open?id=1Hou6zIAknlmolTrHaf9SDFvugeSTujFy&usp=sharing แต่ถ้าสะดวกส่งไปรษณีย์ก็ส่งไปได้ที่ “โครงการ วน” บริษัท ทีพีบีไอ จำกัด(มหาชน) 42/174 ม.5 ต.ไร่ขิง อ.สามพราน จ.นครปฐม 73210 ทางโครงการน่ารักมากวงเล็บต่อท้ายมาว่า "แนะนำให้ส่งแบบธรรมดาเพื่อประหยัดค่าขนส่งครับ" Credit ภาพ: Business photo created by jcomp - www.freepik.com ฉันเป็นคนหนึ่งที่เห็นความสำคัญของการใช้ทรัพยากรอย่างรู้คุณค่า อะไรที่ใช้ซ้ำได้โดยไม่เสียหายฉันก็จะนำกลับมาใช้จนกว่าจะถึงเวลาที่จำเป็นต้องทิ้ง หรือนำไปใช้งานอย่างอื่นต่อไป ฉันเคยโดนเพื่อนกระเซ้าว่า “จะงกไปถึงไหนของราคาแค่ไม่กี่บาท” อันที่จริงฉันไม่ได้คิดในแง่ของราคาแต่ฉันคิดว่าในเมื่อของยังใช้ได้แล้วทำไมเราถึงต้องทิ้ง ทรัพยากรในโลกนี้ใช้แล้วหมดไปแล้วทำไมเราถึงใช้อย่างสิ้นเปลือง ยิ่งไปกว่านั้นถ้าทรัพยากรบางอย่างไม่เหลืออยู่บนโลกนี้แล้วต่อให้คุณมีเงินมากมายมหาศาลแค่ไหนก็หาซื้อไม่ได้ การปฏิบัติเช่นนี้ถ้าเพียงแค่ในบ้านของฉันคงไม่ส่งผลไปในวงกว้างแน่นอน ฉันจึงขอบคุณโครงการ “วน” เป็นอย่างมากที่สร้างสรรค์สิ่งเป็นรูปธรรมให้เกิดขึ้นจริงในสังคม ฉันเป็นคนหนึ่งที่พร้อมจะร่วมมือและสนับสนุนอย่างเต็มที่หวังว่าทุกคนจะเป็นแนวร่วมเช่นเดียวกับฉัน