ไม่มีหรอกคนแปลกหน้า มีแต่เพื่อนที่เรายังไม่รู้จักเท่านั้น IN FOCUS- เรื่องราวความรักระหว่างคนแปลกหน้า- ลีลาการประพันธ์ให้ความรู้สึกแปลกประหลาด ทว่าเรียบง่าย ลึกซึ้ง งดงาม - เป็นวรรณกรรมที่ตัวละครสะท้อนกลิ่นอายญี่ปุ่นชัดเจน- ได้รับการแปลมากกว่า 10 ภาษา และสร้างเป็นภาพยนตร์มาแล้วถึง 2 ครั้ง จากความบังเอิญพบเจอประโยคข้างต้นบนโลกโซเชียล ทำให้ฉุกคิดถึงหนังสือเล่มนึง ที่ได้อ่านเมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมาและด้วยความที่ระยะนี้ รู้สึกชอบหนังสือเกี่ยวกับอาหารการกิน กิจกรรมภายในครัว หรือกระทั่งอาชีพที่เกี่ยวกับอาหาร เครื่องดื่ม จึงยิ่งทำให้นึกถึงหนังสือเล่มนี้ KITCHEN เปี่ยมด้วยเสน่ห์เนิบช้าตามฉบับญี่ปุ่น แสดงอารมณ์เปล่าเปลี่ยว การดิ้นรนเพื่อชีวิตของมนุษย์สมัยใหม่ หาความพึงพอใจในสิ่งแวดล้อมที่เป็นอยู่ตัวละครในเล่ม หลักๆ ได้แก่ มิคาเกะ ซะกูไร หญิงสาวคนหนึ่งที่ชีวิตต้องเผชิญการสูญเสีย และความสับสน ผู้ซึ่งหลงใหลบรรยากาศห้องครัว ไม่ว่ามันจะกว้างขวาง สะอาดหมดจด หรือเขรอะกรังสกปรกเหลือร้ายก็ตาม ครอบครัวทานาเบ้ ที่มีเรื่องราวพิลึก อันประกอบด้วย ยูอิจิ ทานาเบ้ ชายหนุ่มจากร้านขายดอกไม้ เจ้าของรอยยิ้มกระจ่าง บุคลิกสุขุม แต่ก็ดูมีอะไรภายใน และ เอริโกะ ทานาเบ้ แม่และอดีตพ่อผู้น่ารักและใจดีของยูอิจิ หนังสือจำนวนประมาณ 159 หน้า ใช้เวลาอ่านไม่นานเลย แต่ความรู้สึกที่ยังทบทวน ค่อยๆคืบตามไปใช้เวลาซึมซับพอสมควร หนังสือมีการเทียบห้องครัวเสมือนครอบครัว และความสัมพันธ์ เหมือนการมีอยู่ของคนที่รัก การดำเนินชีวิต การหล่อเลี้ยงซึ่งกันและกัน เชื่อมโยง เติมต่อชีวิตแต่ละวันด้วยอาหาร ความลำพังตนอาจสะกิดความไหวอ่อนภายใน ห้องครัวเป็นดั่งสถานที่ปลอดภัย เป็นสถานที่โอบล้อมอบอวลความอบอุ่น เป็นอ้อมกอดของบุคคลที่รัก ทำให้หญิงสาวคนหนึ่งสามารถหลับใหลได้อย่างสนิทใจ แม้พื้นที่ตรงนั้นเป็นพื้นที่เย็นเฉียบข้างตู้เย็น" พอยายตาย วันเวลาในอพารต์เมนท์แห่งนี้ก็ตายตามไปด้วย ความจริงที่ว่านั้นมันช่างฉุกละหุก ฉันไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลยนอกจากการหันหลังกลับแล้วเดินจากไป สิ่งเดียวที่ทำได้...คือฮัมท่วงทำนองหนึ่งขึ้นมา แล้วฉันก็เริ่มเอามือขัดถูตู้เย็น " ข้อความจากหน้าหนึ่งของหนังสือ จินตนาการภาพในหัวผุดขึ้นมา ความรู้สึกกระอักกระอ่วนของมิคาเกะไม่ต่างจากตัวของฉันเอง ปัจจุบันอันไม่สามารถแก้ไข มีแต่ต้องเดินหน้าไปพร้อมกับภาพจำที่ยังตามหลอกหลอน แม้จะลำพังตนเพียงใด แต่ชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อ พื้นที่จำเพาะ พื้นที่ที่สอดรับกันทั้งทางรูปธรรม (ขอเรียกพื้นที่คู่นี้ว่าเป็น Site- Specific) ไม่ว่าจะเป็นห้องครัวของครอบครัวทานาเบ้ ที่ทุกอย่างดูเข้าที่เข้าทาง แสงสว่างส่องสะท้อนแก้วแวววาว จานเปลใบใหญ่ ชามกระเบื้องเคลือบ แก้วไวน์สำหรับวาระโอกาสพิเศษ กับห้องครัวทางนามธรรมอันสัมพันธ์กับความรู้สึกอดีตที่ปวดร้าว แต่เจือไปด้วยความนุ่มนวล สงบนิ่ง อ่านจบถึงแม้จะไม่ได้้จัดให้เป็นอันดับ 1 ในใจ แต่ต้องชื่นชมฝีมือการแปล ที่ทำให้ความรู้สึกที่หนังสือสื่ออกมา ส่งถึงเราทีละน้อยๆ จนความเหงาเกาะคลุมไปทั้งหัวใจ - FACT -แปลและเรียบเรียงจาก KITCHENคิทเช่นเรื่องโดย : YOSHIMOTO BANANAแปลโดย : เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย