เมื่อการเที่ยวเป็นมากกว่าการไปเที่ยว การเดินทางไปอินเดียครั้งนี้ เมื่อครั้งนี้เราได้ออกเดินทางไปหมู่บ้าน Bagru คนที่นี้ให้ออกเสียงว่าบาการู หมู่บ้านเล็กๆ ใกล้เมือง ชัยปุระ เพื่อเดินทางไปเรียนทำผ้า Block Print หรือผ้าพิมพ์ลาย ที่เป็นงานฝีมือที่มีชื่อเสียงของอินเดีย เราจึงเดินทางเพื่อตั้งใจเรียนทำผ้าพิมพ์อย่างจริงจัง แต่สิ่งที่เราได้มากกว่ามาเรียนครั้งนี้ทำให้การเที่ยวครั้งนี้ของเรามีค่ามากยิ่งขึ้น เราได้มาที่บ้านของครอบครัวที่ทำผ้าพิมพ์ที่นี่ชื่อ Ravi Tongriya รวี ทองกริยา รวีเล่าให้ฟังว่าเขากำลังทำโปรเจค "Tongriya art space" เป็นพื้นที่สำหรับแสดงงานศิลปะ และประมูลผลงาน การออกแบบผ้าของเด็กๆในหมู่บ้าน เพื่อรายได้ส่วนหนึ่งนำไปสบทบเพื่อการซื้อของบริจาคให้กับกลุ่มคนไร้บ้าน ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่กองขยะในเขตอุตสาหกรรมใกล้ๆหมู่บ้าน วันที่เรามาเป็นวันปีใหม่พอดี คนในครอบครัวกำลังง่วนทำอะไรสักอย่าง รวีถามเรามาทำด้วยกันไหม เขากำลังแพ็คของไปแจก คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่กองขยะในเขตอุตสาหกรรม (Industrial area) ใกล้ๆหมู่บ้าน เราเลยไม่รีรอที่จะตอบว่าทำด้วยๆ รวี (คนซ้าย) ชวนเรามาแพค มีแป้งสำหรับทำจาปาตี ดาล Dal สำหรับกินกับ แป้งนาน Naan ก่อนหน้านี้เราไปแวะ ตลาดซื้อหัวไชเท้ามา 30โล รวีบอกว่าที่นี่กินหัวไชเท้าสดกัน เลยเลือกซื้อหัวไชเท้า เพื่อนำไปแจกด้วย ระหว่างทางไปหมู่บ้าน รวีเล่าว่า "คนที่อยู่ที่นี่มาจากต่างเมืองเพื่อเข้ามาหางานทำในเมืองใหญ่เพื่อหวังให้มีชีวิตที่ดีขึ้น แต่ชีวิตในเมืองใหญ่แตกต่างจากที่คิดไว้ งานที่ไม่ได้หาง่าย และมีข้อจำกัดในการทำงานหลายอย่าง คนกลุ่มนี้ไม่มีบ้านอยู่ต้องอาศัยกองขยะพลาสติกของโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อทำเป็นเพิงสำหรับนอน" บริเวณกองขยะพาสติกที่เป็นที่อยู่ของคนกลุ่มนี้ ระหว่างการเดินทาง เราถามรวีว่าทำไมถึงทำอะไรแบบนี้ รวีตอบว่า "ที่อินเดียความเหลื่อมล้ำสูงมาก การที่เอาของไปบริจาคให้คนอื่นเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยมีใครทำกัน แต่สิ่งที่รวีเห็นรวีต้องการการเปลี่ยนแปลง อย่างน้อยเริ่มจากในสิ่งที่เขาสามารถทำได้ก่อน" หลายครั้งเขาสิ่งของ เสื้อผ้ามาแจกจ่ายให้คนที่นี่ พื้นที่ตรงนี้คนที่นี่เรียงว่า Colony ไม่มีทะเบียนบ้าน บางคนไม่มีบัตรประชาชน ไม่มีสิทธิทางการรักษาพยาบาล หรือสิทธิอื่นๆที่ชาวอินเดียจะมี ในบริเวณ Industial area มีทั้งหมด 9 colony นี่คือบ้าน ใช้พลาสติกกางเป็นเพิง เพื่ออยู่อยาศัย กำลังทำอาหารกันอยู่พอดีเลย จากภาพกำลังปิ้งแป้งนานกันอยู่ เด็กๆมารุมล้อมรวี เพื่อรอรับของที่จะนำมาแจกจ่าย คนที่นี่ดูคุ้นเคยกับ รวีมากๆ เวลาที่ไปถึง colony ต้องให้รวีไปคุยก่อนเสมอ ห้ามเดินไปเองเด็ดขาด ไม่งั้นจะถูกขอเงิน ซึ่งรวีบอกว่าอย่าให้ ไม่งั้นคนที่นี่จะเคยตัว รวีอยากให้เขารู้จักรับและทำงานเพื่อดูแลตัวเองให้ได้ รวีบอกว่า นี่คือ Bathroom , Open air Bathroom ครัวเล็กๆ ไว้ทำกับข้าวเพื่อยังชีพ ในวันที่อากาศหนาว การให้ครั้งนี้ทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นทันที ชอบรอยยิ้มของคนที่นี่ ภาพถ่ายกับเด็กๆใน colony การมาทำอะไรเล็กๆแบบนี้สร้างความรู้สึกประทับใจที่เป็นมากกว่าการแค่มาเที่ยว หรือถ่ายรูปสวยๆ การมามองเห็นภาพแบบนี้เข้าใจคนอื่นมากขึ้น การที่หลายคนจากบ้านจากเมืองมาไกล เพื่อความหวังของชีวิต ว่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่เมื่อความหวังไม่เป็นดั่งหวัง ความช่วยเหลือเกื้อกูลกันเล็กๆน้อยๆ สามารถสร้างความสุขได้อย่างมหาศาล "HOPE HELP HAPPINESS"