ทาสแมวหลายท่าน คงประสบพบเจอกับปัญหาโลกแตก จากผลพวงของโรคที่ทาสแมวเกือบทุกคนจะต้องเคยเป็นอย่างน้อย 1 ครั้งในชีวิต นั่นคือ โรคแมวงอก ผลพวงจากการเป็นโรคนี้ คือ บรรยากาศมาคุระหว่างเจ้าเหมียวผู้ซึ่งอยู่ครอบครองทาสมาก่อน (เจ้าเหมียวถิ่น) กับเจ้าเหมียวน้องที่งอกใหม่ ผู้ซึ่งทาสรับเข้าบ้านมาทีหลัง (เจ้าเหมียวงอก)จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ศึกชิงทาสนี้ใหญ่หลวงนัก!!! จากประสบการณ์ตรงจำได้ว่าวันแรกที่พาเจ้าเหมียวงอกเข้ามาในบ้าน ความดราม่า เล่นใหญ่ก็บังเกิดขึ้นทันทีที่เจ้าเหมียวถิ่นได้เห็นเจ้าเหมียวงอก เหตุการณ์ในวันนั้นถ้าทุกคนได้เห็นทุกคนคงคิดในใจเหมือนกันว่า รางวัลนักแสดงนำยอดเยี่ยมต้องมาละ เจ้าเหมียวถิ่นร้องไห้ โวยวาย แสดงท่าทางไม่พอใจ ซึ่งปกติเวลาที่อยู่เป็นนายครองบัลลังก์ทาสตัวเดียว จะมีนิสัยเรียบร้อย ขี้อ้อน แสนซน น่ารัก พูดง่าย ๆ ก็คือ ทาสโดนงอนเป็นสัปดาห์จากที่เจ้าเหมียวถิ่นเคยมาอ้อน ก็ไม่มาหาอีกเลย ต้องไปตามง้อ 😅 ส่วนเจ้าเหมียวงอกก็ขนพองตลอดเวลา กับขู่ฟ่อ ๆ โดยไม่รู้จักเหนื่อย แอบคิดในใจว่าเอ๊ะนี่เรารับ เม่น งู หรือแมวเข้าบ้านกันแน่ บรรยากาศมาคุสุด ๆ ไม่มีทีท่าว่าจะเข้ากันได้เลย ก่อนที่จะรับเจ้าเหมียวงอกมาอุปถัมภ์ ก็ได้ค้นข้อมูลก่อนแล้วว่าจะต้องทำยังไงบ้าง หรือให้สังเกตนิสัยของเจ้าเหมียวที่เราเลี้ยงอยู่ว่ามีแนวโน้มจะต้อนรับน้องใหม่ได้ไหม จากที่เล่าไปข้างต้น ดูนิสัยน่ารักขนาดนั้นน่าจะโอเค แต่ความเป็นจริงนั้น...ช่างแตกต่าง เล่นเอานอนไม่หลับไปหลายคืน สุดท้ายเลยต้องสืบค้นข้อมูลจากเว็บไซต์ หาวิธีกระชับมิตรสร้างสายสัมพันธ์ให้กับทั้งคู่ประกอบกับมีผู้รู้เสนอแนะวิธีนี้มาวิธีที่ว่า ก็คือ การนำปัสสาวะของแต่ละตัวมาป้ายที่ตัวให้ติดกลิ่น แต่โดยส่วนตัวก็คิดว่าวิธีนี้จะฮาร์ดคอร์ไปหน่อย เลยขอลดระดับมาใช้ผ้าชุบน้ำหมาด ๆ มาเช็ดตัวเจ้าเหมียวถิ่น แล้วก็ใช้ผ้าผืนเดียวกันนี้มาเช็ดตัวเจ้าเหมียวงอก แทนการใช้ปัสสาวะมาป้าย ข้อควรระวัง ควรเป็นผ้าหมาดจริง ๆ และไม่ควรเปิดแอร์เพราะอาจทำให้เจ้าเหมียวป่วยได้ และที่สำคัญทาสควรหาเกราะป้องกัน มิเช่นนั้นจะได้รับการสักยันต์ฟรี ๆ ดังรูปนอกจากนี้ทาสยังต้องใช้ความใจเย็น ความมีวินัย ความสม่ำเสมอ และความอดทนอีกด้วย ในช่วงสองสามวันแรกของการเช็ดตัว ก็ยังไม่มีท่าทีจะดีขึ้นเลย แต่ทาสแบบเราต้องเดินต่อไป จากประสบการณ์ตรงวิธีการนี้ต้องใช้เวลาประมาณ 2-3 สัปดาห์จึงจะเริ่มเห็นผล สังเกตได้จากเริ่มดมกัน และเล่นกันถึงแม้จะเล่นไปขู่ไป ขนพอง กระโดดชาร์จพลังใส่กันก็ตามที แต่แค่นี้น้ำตาทาสอย่างเราก็ลื่นออกมาที่เบ้าตาแล้ว ผ่านไปเดือนครึ่งทุกอย่างก็เริ่มลงตัว ทั้งนี้คิดว่าระยะเวลาที่ใช้ก็ขึ้นอยู่กับนิสัยของเจ้าเหมียวแต่ละตัวด้วยถ้าถามว่าแล้วทุกวันนี้เจ้าเหมียวถิ่น และเจ้าเหมียวงอกเป็นยังไงกันบ้าง ขอตอบเลยว่ารักกันมากกก เอา ก ไก่ ไปล้านตัว ซึ่งบางทีเวลาเดินมาเจอก็แอบหมั่นไส้เบา ๆ นึกไม่ถึงเลยล่ะว่าจะเคยเกิดศึกฟาดฟันกันมาก่อน มาดูภาพปัจจุบันกันเลย จากรูปจะเห็นเลยว่าทาสแบบเรา ผู้ซึ่งทำงานตรากตรำหาเงินเพื่อซื้อของมาปรนเปรอ และเอาเลือดเนื้อเข้าแลก แทบจะตกกระป๋องกันไปเลย สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับทาสทุกท่านที่เป็นโรคแมวงอก แล้วได้รับผลพวงจากการปรับตัวของเจ้าเหมียวถิ่นและเจ้าเหมียวงอก ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริง ๆ ภาพทั้งหมดโดย : ลัคกี้เหมียว