เดินเล่นเพื่อเดินเล่น

เดินเล่นเพื่อเดินเล่น

ในขณะหนึ่งที่เราอยากเดินเล่น แต่เพิ่งเริ่มหัดคลาน รู้สึกว่าคลานช้าจึงพยายามนั่ง เพราะยังเดินไม่ได้ จึงพยายามถด ทีละนิด ทีละนิด ไปเรื่อย ๆ พอเริ่มเดินได้ ก็เดินเล่นไปเรื่อย ๆ เห็นระหว่างทางเดิน เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น ก็เลือกย่างเดิน ทีละย่าง ทีละย่าง ทางที่มาเดินผ่านมา ผ่านมา ทางที่ไปเดินผ่านไป  ผ่านไป ก็เดินเล่นไปเรื่อย ๆ

เช้า ๆ เดินด้วยเท้าเปล่า  เดินเล่นบนหญ้า เดินเล่นบนดิน เดินเล่นบนพื้น เดินเล่นบนน้ำ เดินเล่นบนทราย เดินเล่นในอากาศ เดินเล่นในอวกาศ อื่น ๆ อีกมากมาย อีกมากมาย อีกมากมาย ระหว่างเดินเล่นได้รับกลิ่นหญ้า ได้รับกลิ่นดิน ได้รับกลิ่นพื้น ได้รับกลิ่นน้ำ ได้รับกลิ่นทราย ได้รับอากาศบริสุทธิ์บ้าง ได้รับพื้นที่ว่างจากอวกาศ

ขณะเดินไปเรื่อย ๆ สักพักเดินเล่นเข้าสู่เวลาสาย เวลาเที่ยง เวลาบ่าย จึงเริ่มใส่รองเท้าเดินไปเรื่อย ๆ รองเท้าที่ใส่เดินเล่นมีน้ำหนักเบา ขนาดพอดีกระชับฝ่าเท้า ยืดหยุ่นสูง นุ่มสบาย กระจายน้ำหนักของเท้า รองรับอุ้งเท้า อาการรองช้ำและปวดฝ่าเท้าไม่เกิดขึ้น ส่งผลให้ข้อเข่ามีอายุการใช้งานนานขึ้น

​​​​​​ถามว่า ได้รับประโยชน์อะไรจากการเดินเล่น ?

ตอบว่า มีประโยชน์มากมายนับไม่ถ้วน ตัวอย่างเช่น

1. เดินเล่นเพื่อเดินเล่น ให้มีสุขภาพดีเป็นแรงจูงใจให้เดินเล่นอย่างปกติธรรมดาตามธรรมชาติ ส่งผลให้มีกำลังใจดีเพื่อเดินเล่น เดินเล่นต่อไป
2. เดินเล่นเพื่อเว้นทาง เพื่อเลือกละทำสิ่งชั่ว แยะแยกสิ่งดีและสิ่งชั่วออกด้วยความรู้สึกเป็นธรรมดาปกติ โดยเลือกถูกต้องต่อพื้นฐานของความเป็นคนธรรมดาปกติ เหนือความถูกใจที่วิปริตทางทิฏฐิ และละความยึดติดทั้งดีและชั่วในระหว่างทางที่เดินเล่นเพื่อเว้นทาง เดินเล่นต่อไป
3. เดินเล่นเพื่อวางลม เดินเล่นเพื่อฝึกหายใจเข้าและหายใจออกระหว่างทางขณะเดินเล่นให้เป็นปกติ จะรู้จักละวางไม่ทำเหตุแห่งทุกข์ ได้เป็นขณะ ๆ เพื่อวางลม เดินเล่นต่อไป
4. เดินเล่นเพื่อดมกลิ่น ระหว่างทางเดินเล่นที่เราเลือกเดินเล่นเราต้องพร้อมฝึกแยกดมกลิ่นหอมและกลิ่นเหม็นของสองข้างทางที่ได้รับกลิ่น อย่างเป็นปกติ รับรู้ด้วยความรู้สึกว่าทั้งสองกลิ่นมีค่าเท่ากัน กลิ่นหอมที่ได้รับกลิ่นก็ดับหอม กลิ่นเหม็นที่ได้รับกลิ่นก็ดับเหม็น ตามธรรมชาติ สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดับเพื่อดมกลิ่น เดินเล่นต่อไป
5. เดินเล่นเพื่อยินเสียง ระหว่างทางเดินเล่นนอกจากเสียงเล็ก ๆ ในใจที่เราได้ยิน ก็มีเสียงจากภายนอกมากมายให้เราได้ยินเช่นกัน เสียงทั้งจากภายในและภายนอกที่ได้ยิน เมื่อจังหวะเสียงไพเราะดีดังขึ้น เสียงไพเราะดีที่ได้ยินดี ก็ทยอยดับลงดี เมื่อจังหวะมลภาวะเสียงเป็นพิษดังขึ้น เป็นพิษต่อการได้ยิน ก็ลดระดับลงและดับลงในที่สุด  เสียงที่ได้ยินดับลงแตกต่างกัน แต่เดินทางสู่ความดับเช่นเดียวกันเพื่อยินเสียง เดินเล่นต่อไป
6. เดินเล่นเพื่อเคียงใจ เดินเล่นเพื่อฝึกรู้จักความรู้สึกซื่อ ๆ ระหว่างเดินเล่นใจเราเคียงไปกับความรู้สึกอะไรบ้าง ?  โลภหรือเปล่า ? ละลง. โกรธหรือเปล่า ? ละลง. หลงหรือเปล่า ? ละลง.  เพื่อละความวิปริตทางทิฏฐิที่ถูกใจลง แล้วเลือกลงมือทำสิ่งที่ถูกต้องมากกว่าสิ่งที่ถูกใจได้ตามปกติเป็นธรรมดาเพื่อเคียงใจ เดินเล่นต่อไป
7. เดินเล่นเพื่อใกล้ดิน ฝึกใจและกายให้โน้มอ่อนโยนเหมือนผืนแผ่นดินที่อนุญาตให้เราเดินเล่นและโอบอุ้มรองรับเท้าเราอย่างนุ่มนวลระหว่างทางที่เราเดินเล่น และขอบพระคุณผืนดินทุกย่างเดิน ฝึกความนุ่มนวลของจิตใจให้เป็นปกติตามธรรมดาเพื่อใกล้ดิน เดินเล่นต่อไป
8. เดินเล่นเพื่อกินสุข ชัดเจนกินสุข เพื่อให้เราทราบว่า สุขมีขึ้นจากการสร้างเองได้ด้วยย่างเดินทีละย่างมากมายนับไม่ได้ แต่ สุขที่มีระหว่างทางเดินเล่นจะค่อย ๆ มีน้อยลง และค่อย ๆ ทยอยหมดไป ไม่ว่าจะหมดด้วยวิธีกินแบบไหน สุขจะถูกกินจนหมด ตามธรรมชาติ และเราก็สร้างสุขขึ้นมาใหม่ตามธรรมดา ด้วยย่างเท้า ทีละย่าง ทีละย่างได้ใหม่ เป็นธรรมดาของธรรมชาติเพื่อกินสุข เดินเล่นต่อไป

เราได้รับประโยชน์จากการเดินเล่น เพราะการเดินเล่นทำให้เราสงบเย็น แก้ปัญหาทุกอย่างได้ เราจะใจเย็นขึ้นทุกครั้งที่เดินเล่น แม้บางครั้งปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไขเลย แต่ไม่ทำให้ เป็นทุกข์ เดินเล่นแล้ว จะค่อย ๆ หาทางแก้ปัญหาได้ ช้าหรือเร็ว ไม่สำคัญ เพราะเราสงบเย็นตามเหตุปัจจัยดีที่สร้างเองจากการเดินเล่น ส่วนปัญหาเป็นเหตุปัจจัยภายนอก รอถูกจัดการตามจริง นี่คือประโยชน์เพียงบางส่วนของการเดินเล่น

มาค่ะมาคุณผู้อ่าน มาเดินเล่นเพื่อเดินเล่น

ขอบพระคุณค่ะทุกคน

ลองเดินเล่นเพื่อเดินเล่นนะคะ

ขอบพระคุณค่ะเดินเล่น

ขอบพระคุณค่ะ trueid

ขอบพระคุณค่ะแม่ที่ถ่ายรูปให้ลูก

ทุกภาพในบทความเป็นของผู้เขียนทั้งหมด