อื่นๆ

เด็กชายผู้ถูกความเศร้ากลืนกิน

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เด็กชายผู้ถูกความเศร้ากลืนกิน

เด็กชายผู้ถูกความเศร้ากลืนกินครอบครัว


ในครอบครัวหนึ่ง มีเด็กชายที่แสนน่ารักวัย10ขวบเขามีนิสัยร่าเริงเขามักจะทำให้ทุกคนยิ้มอยู่เสมอ เขาชอบครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ และเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

หลายปีผ่านไปเด็กชายก็โตเป็นหนุ่ม จากอยู่ประถมจนขึ้นมัธยม เด็กหนุ่มคิดมาตลอด ว่าครอบครัวของเขาสมบูรณ์แบบจนเขาได้รับรู้ความจริงว่าครอบครัวเขาไม่ได้สมบูรณ์แบบอย่างที่คิด เขาควรตื่นจากความฝันเเละเผชิญกับโลกแห่งความจริง  จากความคิดที่ว่าลูกชอบผู้ชายแบบพ่อ หรือไม่ชอบผู้ชายแบบพ่อ ซึ่งเขาเป็นอย่างหลังทำไมหน่ะหรอ? เพราะพ่อทำแม่ร้องไห้ด้วยเหตุผลที่ว่าเขามีผู้หญิงอื่นนอกจากแม่ หลังจากเหตุการณ์นั้นพ่อกับแม่ก็หย่ากัน  จากนั้นไม่นานแม่ของเด็กหนุ่มก็ได้แต่งงานใหม่ ซึ่งพ่อเลี้ยงของเด็กหนุ่ม เป็นคนที่ฐานะดีและค่อนข้างหัวรุนแรง เขามักจะไม่พอใจในตัวของเด็กหนุ่มและตบตีเด็กหนุ่มอยู่บ่อยๆ เด็กหนุ่มนำเรื่องที่พ่อเลี้ยงตบตี ไปเล่าให้ผู้เป็นแม่ฟังแต่กลับเมินเฉยปัญหาของลูก เพราะคิดว่าลูกตนโกหก เธอไม่คิดว่าสามีเธอเป็นคนแบบนั้น นานวันเข้าเด็กหนุ่ม รู้สึกว่าตนเหลือตัวคนเดียวแล้ว พ่อก็ไปอยู่กับภรรยาคนใหม่  แม่ไม่สนใจ  เขาคิดว่าตนเองน่ารังเกียจจึงไม่มีใครอยูข้างเขา  บนตัวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำรูปพระจันทร์

Advertisement

Advertisement

ความรู้สึกที่เหมือนเมื่อก่อนมัน กำลังเลือนรางหายไปกับทุกวัน ความรู้สึกแย่ก็เริ่มเข้ามาแทนที่ "ฉันอยากยิ้มเหมือนเมื่อก่อนจัง"ฉันอยากมีความสุขเหมือนเมื่อก่อนจัง"ทุกวันนี้เขาอยู่กับความรู้สึก ที่อยากย้อนกลับไปเมื่อตอนเด็กๆ  วันนี้พระจันทร์เต็มดวง  ถ้าหากขอพรดวงจันทร์ได้สักข้อ เขาก็อยากจะขอให้มีใครสักคนเข้าใจเขาบ้าง  เด็กหนุ่มค่อยๆหลับใหล กับค่ำคืนที่แสนเศร้านี้ อีกเช่นเคย "เช้าแล้วสินะ" วันนี้คงเป็นอีกวันที่เขาต้องใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าต่อไป  หลังจากที่เด็กหนุ่มอาบน้ำแปรงฟันเสร็จ ก็ลงมาข้างล่าง เขาเหลือบไปเห็นแม่ที่กำลังตรงมาที่เขา ด้วยสีหน้าที่ดูโกรธเอามากๆผู้เป็นเเม่เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของเด็กหนุ่ม พร้อมกับตบหน้าของเขาเข้าเต็มแรง ตุบ!!เด็กหนุ่มล้มกองลงกับพื้น และเอากุมไว้ที่แก้ม "แกขโมยของๆพ่อเขาใช่ไหม" แม่ตะโกนทั้งน้ำตา "มะ แม่ครับผมไม่ใช่ขโมยนะ"

Advertisement

Advertisement

"จะเป็นไปได้ยังไงเมื่อคืนแกอยู่บ้านคนเดียวนะไม่ใช่แกจะเป็นใคร" พ่อเลี้ยงพูดแทรก  "เอาอะไรไปเอามาคืนเค้าเดี๋ยวนี้นะ "  "ผมไม่ได้เอาไปอะไรหายผมยังไม่รู้เลย ทำไม่แม่ไม่เชื่อผมเลย"เด็กหนุ่มลุกขึ้นพูดทั้งน้ำตาและวิ่งกลับขึ้นไปบนห้อง ตอนนี้เค้ารู้สึกจุกจนพูดไม่ออก "อยากตายจัง"ความรู้สึกเหงาเขาไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกแล้ว เขาเหนื่อยล้า กับทุกๆวัน เด็กหนุ่มกินยาที่กองอยู่ในมือทั้งหมด และล้มลงไปกับพื้นที่

เย็นเฉียบ พร้อมกับลมหายใจที่ค่อยๆเบาลง

ความรู้สึกว่างเปล่า.........จากนี้ฉันจะไม่เหนื่อยอีกแล้ว

ลาก่อนโลกใบนี้

End


ภาพปก ถ่ายโดย Elina Krima จาก Pexels

ภาพประกอบ ถ่ายโดย ผู้เขียน

ร่วมเสพบทความ หนัง เพลง และซีรีส์ใหม่ ๆ สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์