เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน

ฉันและพิมเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ ปวช. ถือว่าเป็นเพื่อนสนิทอันดับที่ 2 ก็ว่าได้ แต่ด้วยเราทั้งคู่มีนิสัยที่คล้ายกัน ก็คือไม่ยอมใคร ทำให้ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ แต่คำว่าเพื่อน เราก็เลยไม่เคยตัดกันขาด หรือ โกรธกันได้นาน สุดท้ายเราก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม เป็นแบบนี้มาตลอด 5 ปี จนเราทั้งคู่เรียนจบ ปวส. หลังจากเรียนจบเราก็แยกย้ายกันไปทำงาน จนปัจจุบันก็ 6 ปีแล้ว ที่ไม่ได้เจอกัน แต่เรื่องราวการทะเลาะของเรา ก็ยังคงมีมาเรื่อยๆ ล่าสุดที่ทะเลาะกับพิมก็ปีที่แล้ว การทะเลาะครั้งนี้ทำให้เราทั้งคู่ไม่คุยกัน เป็นเวลา 11 เดือน ถือว่าเป็นการทะเลาะที่นานที่สุดเท่าที่เคยทะเลาะมา

ฉันเห็นชีวิตของพิม ผ่าน Face book ก็ดูมีความสุข และพิมก็โพสเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดกระดูกสันหลัง ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าเดี๋ยวคงหาย ฉันไม่เคยทักไปถามอาการของพิมเลย มีแต่เพื่อนทักมาบอกรู้ไหมว่าพิมผ่าตัดขา พิมพักฟื้นรักษาตัว เดินไม่ได้เหมือนเดิม ทำงานไม่ได้เกือบเป็นปี ด้วยความโกรธที่ยังมีอยู่ ฉันจึงตั้งใจตัดขาดความเป็นเพื่อนกับพิม ตั้งแต่เราทะเลาะกันแล้ว ไม่คิดจะคืนดี หรือ กับไปคุยกันเหมือนเดิมอีกต่อไป

• สิ่งนึงที่ฉันได้จากเรื่องนี้ ก็คือ ชีวิตคนเรามันสั้น อย่าให้ความโกรธ มาทำลายมิตรภาพและความรู้สึกดีๆที่เรามีให้กัน

ถ้าหากฉันพลาดโอกาสนี้ไป ฉันก็คงต้องเสียใจไปตลอดชีวิต

(รูปทั้งหมดนี้เป็นลิขสิทธิ์ของ My Day)

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !