ในวัยเด็กทุกคนย่อมมีความฝันเป็นของตัวเองอยู่ที่ใครอยากจะทำตามความฝันของตัวเองให้กลายเป็นจริงหรือไม่หรือว่าโตขึ้นมาความฝันนั้นก็เริ่มจางหายไปจากใจเราเป็นเพราะเราโตขึ้นแล้วจิตใจเราเปลี่ยนหรือเพราะวิถีชีวิตนั้นไม่เอื้ออำนวยให้เราได้ทำตามฝัน ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ ตอนเด็กๆผมก็วิ่งเล่นไปมากับเพื่อนๆเล่นตำรวจจับผู้ร้ายบ้างเล่นรถแข่งบ้าง แต่พอเข้าสู่วัย 10ขวบ ซึ่งเป็นวัยที่เรากำลังจะจำความได้ผมไปเล่นที่บ้านน้าชายอยู่ข้างบ้านเป็นประจำน้าชายผมเปิดร้านซ่อมโทรทัศน์แกเป็นคนติดฟุตบอลมากผมไปเล่นต้องมีโปสเตอร์รูปนักฟุตบอลติดอยู่หรือหนังสือสตาร์ ซ็อคเกอร์ ทุกๆเล่มที่แกสระสมเต็มรังกล่อง และตอนกลางคืนพ่อผมชอบซื้อหมูกระทะมากินที่บ้านน้าผม ผมก็ได้ดูการถ่ายทอดสดฟุตบอล กัลโช่ เซเรียอา เป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นคู่ เอซี มิลาน เจอกับ โบโลญญา และภาพต่างๆที่ผมได้เห็นก็ซึมซับเข้าไปในหัวของผม และผมก็ได้รู้จักกับฟุตบอล ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซึ่งเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่ผมไม่มีลืมและผมก็ฝันมาโดยตลอดว่าโตขึ้นมาอยากจะเป็นนักเขียนคอลัมน์ หรือ ผู้ประกาศข่าวกีฬา ถึงแม้จะยังทำไม่ได้ แต่ก็ถือว่าการที่เราได้ชอบสิ่งๆหนึ่งนั้นเป็นผลดีในการหล่อเลี้ยงความตั้งใจของเราให้ดำเนินตามความฝันต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ และฟุตบอลก็เปรียบเสมือนความสุขของเรายามเหนื่อยท้อกลับมาจากงาน เราก็สามารถกลับมาติดตามข่าวสารได้ทั้งหนังสือหน้าจอทีวีแค่นี้เราก็สุขใจแล้วครับนี้คือเสน่ห์ของฟุตบอลที่จะคอยเติมเต็มความฝันและความหวังในการใช้ชีวิตของเราให้ดำเนินไปอย่างมีความสุขรูปภาพสวยๆไดสะท้อนถึงชีวิตในวัยเด็กของเราก่อนจะเติบโตไปตามกาลเวลา จัดทำโดยCaptian_calcio. ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก www.pixabay,com รูปภาพประกอบหน้าปก รูปภาพประกอบที่1 รูปภาพประกอบที่2 รูปภาพประกอที่3 รูปภาพประกอบที่4