หากพูดถึงงานอดิเรกนั้น ทุกคนก็มีสิ่งที่ชอบทำในเวลาว่างแตกต่างกันออกไป สุดแท้แต่ความสนใจ ความถนัด และรูปแบบการใช้ชีวิตของแต่ละคน ในส่วนของผู้เขียนวันนี้ก็จะขอมานำเสนองานอดิเรกอีกอย่างหนึ่งก็คือ "การเล่นรูบิค" นั่นเองส่วนตัวแล้วผู้เขียนเป็นคนที่เบื่อง่าย จึงอยากหาอะไรใหม่ ๆ ทำฆ่าเวลาในยามว่าง นอกจากสิ่งที่ชอบที่มีมาแต่เดิมอย่างการอ่านหนังสือ การวาดรูป หรือการเขียนบทความ ซึ่งล้วนแต่ผัดวันไปเพราะความเบื่อและความขี้เกียจ ประจวบกับการที่ผู้เขียนได้ไปพบกับ "รูบิค" ในห้องเก็บของ ซึ่งเป็นของเล่นชิ้นเก่าตั้งแต่เมื่อหกหรือเจ็ดปีก่อนของผู้เขียนนั่นเอง แต่เนื่องจากในสมัยนั้นผู้เขียนยังไม่มีความใฝ่รู้ ทำให้สามารถประกอบสีได้เพียงด้านเดียวเท่านั้น ในครั้งนี้ผู้เขียนจึงมีความตั้งใจที่จะแก้รูบิคทั้งหกด้านให้ได้ จึงนำมาสู่ประสบการณ์ในครั้งนี้เองเริ่มแรกที่ผู้เขียนยังไม่ได้มีความตั้งใจมากนัก เพียงแค่อยากลองแก้ให้ได้ดูสักครั้ง ในยามเช้าของช่วงวันหยุดที่ไม่มีอะไรทำ ผู้เขียนก็ได้หยิบรูบิคขึ้นมา และเปิดเว็บไซต์ สูตรรูบิค Rubik 3x3x3 ขึ้นมาอ่านผ่าน ๆ พร้อมกับการแก้โจทย์รูบิคไปทีละขั้นตามรูปภาพ เมื่อลองแก้ไปได้สองสามครั้ง ถึงแม้แต่ละครั้งจะใช้เวลามากพอสมควร แต่ก็เริ่มเบื่อขึ้นมา ผู้เขียนจึงก้าวสู่ขั้นถัดไปก็คือ "การฝึกแก้รูบิคโดยที่ไม่ต้องดูสูตร"ดังนั้นผู้เขียนจึงเปลี่ยนจากการดูรูปภาพประกอบผ่านเว็บไซต์มาเป็นการดูคลิปวีดีโอแทน อย่างคลิปการสอนเล่นตั้งแต่พื้นฐานใน YouTube ของแชนแนล lazPKube ในครั้งแรกผู้เขียนได้ทำตามคลิปวีดีโอไปเรื่อย ๆ ใช้เวลาอยู่นานกว่าจะแก้ได้สำเร็จ แต่ในครั้งต่อ ๆ ไป ก็ได้ลดการดูสูตรจากในคลิปวีดีโอลงเรื่อย ๆ ในท้ายที่สุดก็สามารถทำได้โดยไม่ต้องเปิดเว็บไซต์หรือวีดีโอเลยในระยะเวลาที่สั้นกว่าเดิมอยู่มากสำหรับผู้เขียนนั้น แม้จะเป็นการใช้เวลาไปกับงานอดิเรกอย่างการเล่นรูบิคที่ไม่ได้ยากมาก หรือแอดวานซ์ขนาดนั้นก็ตาม แต่การได้ริเริ่มทำสิ่งใหม่ ๆ การได้รับความสำเร็จ ความภาคภูมิใจแม้เพียงน้อยนิดก็ตาม รวมถึงความสามารถพิเศษเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะติดตัวเราไว้ด้วย ผู้เขียนก็รู้สึกดีกับมันอย่างมาก อีกทั้งจากประสบการณ์ในครั้งนี้ไม่ได้ทำให้ผู้เขียนได้ความสามารถเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ผู้เขียนยังได้เรียนรู้ถึงกระบวนการคิดของตนเองอีกด้วย ด้วยความขี้เกียจหรืออาจเป็นความไม่กระตือรือร้น แต่การหยิบของชิ้นนี้ขึ้นมาก็ทำให้ได้รับรู้ว่า ตนเองนั้นถนัดการจดจำด้วยร่างกายประกอบกับการท่องจำที่เล็กน้อยที่สุด เมื่อผู้เขียนท่องสูตรไปตามหน้าจอนั้นมักจะทำให้เกิดความผิดพลาดที่มากกว่าการใช้มือขยับตามสูตรที่ท่องอย่างงง ๆ ไปเรื่อย ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนชินมือ ด้วยวิธีการนี้เองในตอนนี้เมื่อผู้เขียนบิดหรือหมุนรูบิคผิดไปเพียงรอบเดียวก็จะรับรู้ด้วยความรู้สึกได้ทันที โดยไม่ต้องรอดูผลลัพธ์ที่จะผิดพลาดในขั้นตอนสุดท้าย สุดท้ายนี้ผู้เขียนจึงอยากจะทิ้งท้ายไว้ว่า การเล่นรูบิคที่ผู้เขียนได้ลองได้เห็นนั้น ในสายตาของผู้เขียนมันก็เหมือนกับการแก้ปัญหาต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิต ทุกอย่างนั้นล้วนแตกต่างและมีวิธีแก้ปัญหาที่เหมาะสมกับตัวมันเอง หน้ารูบิคที่บิดไปจะมีสีไหนอยู่ตรงไหน มือสมัครเล่นอย่างเราไม่มีทางรู้เลย แต่หากเรารู้พื้นฐานในการแก้ไขมัน อะไร ๆ ก็จะดูดีขึ้นเยอะเลยล่ะไม่แน่ว่าการฝึกเล่นในเวลาว่างนี้ อาจจะนำพาสิ่งใหม่ ๆ ที่ไม่เคยพบเจอมาเช่นกัน เมื่อรูมเมทของผู้เขียนเห็นผู้เขียนกำลังนั่งเล่นรูบิคอยู่ เธอก็ร้องอยากให้ผู้เขียนสอนทันที ใครจะไปรู้ว่าอยู่ ๆ เธอที่มักจะนอนเล่นอยู่เฉย ๆ ในตอนกลางคือจะลุกขึ้นมานั่งเล่นรูบิคอย่างใจจดใจจ่อ ใครจะไปรู้ว่าผู้เขียนต้องมีวันที่มานั่งเป็นคุณครูส่วนตัวให้เพื่อนอยู่หลายต่อหลายชั่วโมงกันอย่าพลาดโอกาสที่จะลองเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ แล้วจงหาวิธีการเรียนที่มีประสิทธิภาพและตรงตามจุดประสงค์ของตนเองให้มากที่สุดให้ได้ เครดิตภาพภาพปก : Laura จาก Pixabayภาพที่ 1 : congerdesign จาก Pixabayภาพที่ 2 : Анастасия จาก Pixabayภาพที่ 3 : Opal RT จาก Pixabayภาพที่ 4 : โดยครีเอเตอร์เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !