ทุกวันนี้นักเรียนต้องนั่งเรียนออนไลน์ที่บ้าน บรรยากาศการเรียนรู้ของแต่ละครอบครัวก็ต่างกันออกไป บทความนี้จึงอยากชวนให้รำลึกถึงการเรียนรู้ที่ดีรูปแบบหนึ่ง คือ การไปทัศนศึกษาแหล่งเรียนรู้นอกห้องเรียน นักเรียนจะเห็นด้วยตา สัมผัสด้วยมือ และได้รับประสบการณ์ตรงอย่างดีเยี่ยม ครั้งนี้ชวนไปแหล่งเรียนรู้นอกห้องเรียน น้ำพุร้อนสมอทอง ขบวนทัศนศึกษามาถึงที่นี่ยามสาย นักเรียนตั้งแถวนับรออย่างเป็นระเบียบขณะฟังวิทยากรบรรยายความรู้ น้ำพุร้อนสมอทอง ตั้งอยู่ที่ตำบลทองหลาง อำเภอห้วยคต จังหวัดอุทัยธานี ที่นี่มีตาน้ำที่ผุดขึ้นมาจากใต้ดิน น้ำที่ออกมานั้นมีความร้อนอยู่ที่อุณหภูมิ 60 – 80 องศาเซลเซียส น้ำใสและมีกลิ่นกำมะถันจากแร่ธาตุใต้ดิน ครบถ้วนสาระความรู้แล้ว ถึงเวลาได้สัมผัสของจริง ครูพานักเรียนที่ละคู่ไปที่ขอบบ่อน้ำพุร้อน อย่าเอามือจุ่มลงไปแต่ให้ลองเอามืออังเหนือผิวน้ำ รู้สึกได้ถึงความร้อนไหม นักเรียนทุกคนพยักหน้ารับรู้ บางคนแอบมีเหงื่อไหลเพราะความร้อนของน้ำพุผสมกับความตื่นเต้นน้ำพุร้อนที่พุดขึ้นจากตาน้ำร้อนเกินไป เจ้าหน้าที่จึงพานักเรียนไปที่โซนแช่ฝ่าเท้าด้วยน้ำร้อน เป็นวิธีบำบัดสุขภาพอย่างนี้ การแช่น้ำร้อนช่วยคลายความเมื่อยล้าได้ ที่อ่างแช่เท้าเจ้าหน้าที่เปิดน้ำร้อนผสมน้ำอุณหภูมิปกติทำให้น้ำอุ่นกำลังดี นักเรียนถอดรองเท้าถอดถุงเท้าแล้วทำความสะอาดเท้าให้ดีก่อน เราแช่น้ำร้อนในอ่างร่วมกับผู้อื่น จึงต้องคำนึงถึงความสะอาดอย่างมาก จัดการตัวเองพร้อมก็หาที่นั่งเหมาะ ๆ แล้วหย่อนเท้าลงไปในอ่าง เป็นอย่างไรบ้าง แช่น้ำร้อนแล้วสบายดีไหมจ๊ะ ถึงเวลารับประทานอาหารกลางวัน นอกจากอาหารที่โรงเรียนเตรียมมาให้แล้ว ครูมีกิจกรรมสนุกให้นักเรียนแบ่งกลุ่มกันเอาไข่ดิบไปต้มน้ำร้อนจากน้ำพุร้อน กลุ่มไหนต้มไข่สุกก็ได้กินไข่เพิ่มไปเลย ก่อนเริ่มกิจกรรมเจ้าหน้าที่แนะนำว่า บ่อน้ำพุร้อนมีอุณหภูมิ 60 – 80 องศาเซลเซียส ต้องใช้เวลาต้มไข่ราว 5 นาทีจึงสุกพอดี แต่ละกลุ่มช่วยกันคิดวางแผนแล้วลงมือทำ บางกลุ่มได้ไข่สุกกำลังดี บางกลุ่มได้ไข่กึ่งสุกเป็นยางมะตูมก็น่ากินเหมือนกัน ช่วงบ่ายให้นักเรียนเขียนบันทึกความรู้และสเก็ตภาพสถานที่ในมุมที่ตนเองชอบ น้ำพุร้อนสมอทองนั้นตั้งอยู่ในบริเวณเดียวกับอ่างเก็บน้ำสมอทอง บรรยากาศที่นี่จึงร่มรื่น และมีทิวทัศน์ของอ่างเก็บน้ำที่สวยงาม ครูให้เวลานักเรียนยาว ๆ เก็บภาพบรรยากาศผ่านสายตาตนเองสู่ผลงานภาพสเก็ต จบวันแห่งการเรียนรู้นอกห้องเรียนที่น้ำพุร้อนสมอทอง ขบวนทัศนศึกษาเดินทางกลับทิ้งสถานที่แห่งการเรียนรู้ไว้เบื้องหลัง การมาทัศนศึกษาครั้งนี้ไม่รู้ว่านักเรียนจะนำประสบการณ์ที่ได้รับไปต่อยอดได้มากเพียงใด แต่การเรียนรู้ได้เกิดขึ้นแล้วอย่างแน่นอน หมายเหตุ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน