อื่นๆ

คนเจอผี

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
คนเจอผี

ผีสาว

        ตั๋นกับต้นเป็นเด็กต่างจังหวัด บ้านอยู่ชานเมือง หลังจากเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาก็ย้ายเข้าตัวเมืองเพื่อเรียนต่อในรั้วมหาวิทยาลัย และเช่าหอพักอยู่ร่วมกัน

          หอพักชายราคาย่อมเยาแห่งนี้อยู่ในซอยค่อนข้างลึกสามารถเข้าออกได้สองทางจากถนนสองเส้น ทางแรกเป็นทางที่พวกเขาใช้ประจำ นั่นคือใช้บริการรถประจำทางสาธารณะและต่อด้วยสองแถวเล็ก เดินต่ออีกนิดหน่อย ซึ่งรถสองแถวนี้จะมีให้บริการถึงแค่สองทุ่มเท่านั้น

          วันนี้ตั๋นกับต้นถูกรุ่นพี่ดึงให้ทำกิจกรรมจนถึงสองทุ่มสิบห้าจึงปล่อย โชคดีที่มีรุ่นพี่คนหนึ่งขับรถมาและทางกลับเป็นเส้นทางเดียวกัน พวกเขาจึงขออาศัยกลับด้วย ทว่ารุ่นพี่ผ่านถนนอีกเส้นซึ่งเดินใกล้กว่าเส้นแรกมาก

          ตั๋นกับต้นยกมือไหว้ขอบคุณผู้มาส่ง ก่อนจะลงจากรถหน้าปากซอย แสงจันทร์สีนวลและแสงนีออนจากเสาไฟฟ้าซึ่งตั้งระยะห่างสิบเมตรแทบไม่ช่วยให้ความรู้สึกของพวกเขาดีขึ้น

Advertisement

Advertisement

          ความมืดของสองข้างทาง ต้นไม้รกทึบเห็นเป็นเงาทะมึน พวกเขาพยายามทำจิตให้เข้มแข็ง ออกแรงขยับเท้าให้ก้าวไปข้างหน้า

          " แม่ง ทำไมต้องมาซอยนี้ด้วยวะ" ตั๋นกวาดสายตา ไม่ใช่มองหา แต่กลัวเจออะไรมากกว่า

          คนด้านข้างหายใจแรง เหงื่อผุดขึ้นตามแผ่นหลังและไรผม " ก็ถ้าไม่มาซอยนี้ เข้าอีกทางก็ไม่มีรถให้ขึ้นแล้ว"

          " เดินไกลหน่อย แต่ไม่เสียวนี่หว่า"

          " เฮ้ย วัดอยู่นั่น" ต้นขยับมือไปจับมือเพื่อนกระตุก เมื่อสายตามองเห็นประตูวัดสะท้อนแสงไฟ หัวใจเริ่มเต้นถี่แรงจนแทบทะลุอก สองหนุ่มกลืนน้ำลายเหนียวลงคอขณะสาวเท้าต่อไป ได้แต่ภาวนาว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนอย่างที่ได้ฟังเพื่อนร่วมหอเล่า

          ' เฮ้ย ไอ้ตั๋น ไอ้ต้น พวกเอ็งเพิ่งย้ายมา คงไม่เคยได้ยินเรื่องผีแถววัดในซอยข้างหลังใช่ปะ'

          สองเกลอส่ายหน้า

Advertisement

Advertisement

          ' ในหอเรามีหลายคนเคยเห็นนะ แต่ละคนจับไข้ ย้ายออกกันแทบไม่ทัน เลยไม่มีใครกล้าเดินผ่านซอยนั้นหลังตะวันตกดินอีก'

          พอพวกเขาซักข้อมูลต่อก็ไม่มีใครตอบได้ เพราะคนที่เคยเจอไม่ยอมบอกรายละเอียดอะไร

​          ตั๋นกับต้นยังคงก้าวไปเรื่อยๆ เมื่อถึงหน้าวัดความเร็วก็ถูกเร่งโดยอัตโนมัติ จู่ๆ เสียงหมาหอนโผล่งขึ้นท่ามกลางความเงียบ อุณหภูมิในจิตใจลดลงฮวบฮาบ ลมพัดเศษฝุ่นเศษใบไม้บนพื้นเข้าหน้าเข้าตาจนพวกเขาต้องยกมือป้อง

" พี่ จา เป็น ผัว หนู มาย"

          เสียงเย็นยะเยือกลอยเนิบมากับสายลมพร้อมกลิ่นเหม็นเน่าจนคนฟังขนลุกตั้งชัน สองหนุ่มกลืนน้ำลายอีกครั้ง กลั้นหายใจเล็กน้อย ค่อยๆ เบือนหน้ากลับไปมอง

          ร่างเล็กในชุดกระโปรง ทว่าดูจากมุมนี้ทำให้ไม่เห็นใบหน้าที่กำลังเลื่อนตัวเข้ามา

          เลื่อนตัวเข้ามา

          สองหนุ่มชะงักกับคำในสมอง ถ้าเลื่อนไม่ใช่เดิน งั้นก็แสดงว่า

Advertisement

Advertisement

          " พี่ จา เป็น ผัว หนู มาย"

          เสียงพร้อมกลิ่นยังคงลอยมากระแทกพวกเขาจนแทบผงะ

          ตั๋นกับต้นค่อยๆ ก้าวถอยหลัง และเมื่อแสงไฟกระทบสิ่งลี้ลับ

          " กรี๊ดดดดดดด อกอีแป้นจะแตก" ตั๋นยกมือเท้าสะเอว

          ผีสาวหยุดชะงักจนผมยาวที่ปิดใบหน้ากว่าครึ่งปลิวไปด้านหลัง ดวงตาปูนโปนซึ่งมีเส้นเลือดฝอยแตกกะพริบปริบๆ ด้วยความงุนงง

          " นังผีชะนี จะหาผัวก็ไปหาที่อื่นไป๊" ต้นชี้นิ้วใส่หน้าอย่างไม่กลัวเกรง " อ้อ อีกอย่างนะ ขอแนะนำให้ไปแปรงฟันก่อน แล้วก็กลั้วด้วยน้ำยาบ้วนปากตาม จะได้ไม่แห้วอีก"

          ผีชะนีพยักหน้าหงึกๆ แล้วหันหลังกลับ

          " เหม็นชิบหาย"

         ______________________

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์