ถุงเก็บศพ....

โชคร้ายชะมัด ดันมาป่วยเป็นไข้หวัดอะไรตอนประชุมที่ต่างจังหวัดเนี่ยนะ ฉันชื่อวิสา เป็นพนักงานบริษัทในกรุงเทพ แต่ต้องมาประชุมงานของบริษัทตัวเองเพื่อเพิ่มผลการผลิตพนักงาน บอสให้ฉันไปรักษาตัวในโรงพยาบาลต่างจังหวัด หมอสั่งให้ฉันนอนพักที่นี่เพื่อที่จะได้ดูอาการอย่างใกล้ชิดเป็นเวลา 3 วัน เลยทำการจองนอนห้องพิเศษคนเดียว คืนแรกจะมีพยาบาลมาเช็คสายน้ำเกลือ พร้อมดูแลอาการ วัดไข้ ให้ยาฉันทานตลอดในตอนกลางคืน การนอนคืนแรกในโรงพยาบาลผ่านไปด้วยดี พอเข้าคืนที่สอง ครั้งนี้ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้นกว่าทุกครั้ง แต่ก็ดีเหมือนกัน ถือว่าการป่วยของฉันมันเป็นการพักผ่อนจากการทำงานด้วยสิ คอแห้งจังกินน้ำดีกว่า ฉันกำลังจะหยิบน้ำกิน น้ำในเหยือกดันหมดซะงั้น ทำไงดีล่ะ แต่ไหนๆก็ดีขึ้น ลุกขึ้นไปยืดเส้นยืดสายซะหน่อย

ฉันลงจากเตียงพร้อมเอาสายน้ำเกลือไปด้วย ห้องพิเศษฉันอยู่ชั้น 7 เลยกะว่าจะลงลิฟต์เอา ฉันเลยกดปุ่มลิฟต์ลงไปข้างล่างจะได้ไปหาซื้อขนมปัง นม ของที่ฉันอยากจะกิน ฉันเดินเล่นอยู่ชั้นล่างสักัพกนึง จนเวลาเลยมาถึง 5 ทุ่มพอดี คนเริ่มจะเงียบลง ไม่ค่อยมีคนอยู่ จะเห็นก็แค่พยาบาลกับหมอเป็นบางคนที่อยู่เวรดึก ฉันเลยกดลิฟต์ขึ้นไป ครืดดดด! เสียงลิฟต์ทำให้ฉันตกใจ ลิฟค์หยุดที่ชั้น 5 แล้วเปิดออก ฉันพยายามกดปุ่มปิดประตูลิฟต์อยู่หลายครั้ง แต่ลิฟต์ก็ไม่มีวี่แววว่าจะปิดตัวลง บรรยากาศรอบๆตัวก็เริ่มทำให้ฉันรู้สึกขนลุกมากทุกที ฉันเลยรวบรวมความกล้า มองไปข้างหน้า แล้วก็เห็นถุงสีขาวเหมือนถุงเก็บศพ... เดี๋ยวนะ ฉันยิ่งกลัวๆผีอยู่ จะมาหลอกกันแบบนี้ไม่เอานะ...ฉันเลยไม่รอช้า รีบกดปุ่มลิฟต์รัวๆอีกครั้ง 

โรงพยาบาลที่ฉันพัก กลายเป็นที่รกร้าง.....ใช่...ถุงเก็บศพที่มีศพอยู่ในนั้น เป็นตัวของฉันเอง

"โรงพยาบาลสถานที่แห่งนี้ ฉันได้เข้ารับการรักษาเมื่อ 5 ปีก่อน ฉันป่วยเป็นไข้หวัดตอนประชุม ฉันได้พลาดลื่นหัวฟาดขอบระเบียงตกลงไปจากห้องพิเศษชั้น 7 เสียชีวิตทันที แต่มันเหมือนเป็นโชคร้ายของคนในโรงพยาบาล ตอนบุรุษพยาบาลที่ออกเวรดึกกำลังเก็บศพฉันใส่ถุงเก็บศพจะเอาไปไว้ที่ห้องดับจิต....เขาจะสูบบุหรี่ดันพลาดจุดไฟใกล้ที่ที่ติดป้ายเตือนว่าห้ามเกิดประกายไฟ เกิดเพลิงระเบิดทำให้คนที่อยู่ในโรงพยาบาลโดนไฟคอกตายกันหมด ทำให้โรงพยาบาลสถานที่แห่งนี้ ถูกทิ้งให้รกร้างตลอดกาล...."

ขอขอบคุณภาพจาก : โรงพยาบาลร้าง