ผู้โดยสาร ไร้ที่ไปที่มา

ผู้โดยสาร ไร้ที่ไปที่มา

ยามนั้นเป็นเวลาสี่ทุ่มกว่า ม้ง ชายหนุ่มวัยยี่สิบหมาดๆ เพิ่งลาสิกขาจากวัดข้างบ้านไม่นาน

เป็นเวลากว่าสี่วันแล้วที่ม้งละจากเพศบรรพชิต บนศีรษะของชายหนุ่มยังดูโล่งเตียน ขนคิ้วเบาบางไม่มีร่องรอยรูปร่างด้วยซ้ำ

ในเวลาค่ำคืนแบบนี้ ปกติม้งควรจะนอนหลับอย่างสุขใจในห้องแอร์เย็นฉ่ำและเตียงหนานุ่มที่คุ้นเคย แท้จริงตอนบวชก็ทรมานใจทุกคืน เมื่อต้องนอนบนเตียงไม้ที่ไม่มีฟูกนุ่มๆ  

แต่ด้วยต้องออกมาสังสรรค์กับเพื่อนฝูง ที่หาข้ออ้างจะเลี้ยงฉลองที่เขาลาบวช ฟังดูแล้วช่างไม่สอดคล้องกับบุญกุศล ที่อุตส่าห์สั่งสมในระยะเวลาหนึ่งเดือนเลย
ม้งถอนหายใจ บุญกุศลอันน้อยนิดคล้ายจะหลุดลอยไปแล้ว เวลานี้เขายืนรอรถแท็กซี่ในซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง บนถนนทางลัดซึ่งซ่อนอยู่ในซอยลึกลับ สองข้างทางเป็นคลอง ปลูกต้นมะพร้าวพันธุ์เตี้ยเป็นแถวเต็มสองข้าง เป็นจังหวะไม่ดีเลย ที่จริงตอนแรกก็โดยสารมาพร้อมกลุ่มเพื่อนฝูง แต่ไอ้อ้วนเพื่อนของเขาเกิดเมาหนักจนอ้วกแตกตลอดทาง ม้งจึงขอตัวลงก่อน เพื่อให้เพื่อนพาไอ้อ้วนไปส่งโรงพยาบาล ด้วยเห็นว่าตรงนี้ไม่ไกลจากบ้านของเขานัก หากนั่งแท็กซี่คงใช้เวลาเพียง 15 นาที

"ใช่น่ะสิ ตอนพี่จะจอดรับน้อง ก็ใจหวั่นๆ นะ กลัวน้องเป็นผี" คนขับแท็กซี่ตอบ พลางหัวเราะเสียงแหบแห้งฟังแล้วยิ่งขนลุกหนักกว่าเดิม 

"ผมเป็นคนพี่ เพื่อนผมมันเมาเลยจอดส่งตรงนี้" ม้งรีบตอบ คนขับคนนี้ท่าทางจะจิตแข็งพอสมควร 

"เออพี่เชื่อ" คนขับแท็กซี่ผงกรับ เห็นแต่เพียงศีรษะขยับขึ้นลง ม้งมองหน้าคนขับรถไม่ชัดเลย

"แล้วเกิดอะไรขึ้นตรงนั้นน่ะพี่ ที่ว่ามีคนตาย" เสียงม้งติดจะแหบแห้งไปด้วย อยู่ๆ ก็รู้สึกแสบคอ เขายกมือขึ้นลูบคอ คนขับแท็กซี่มองม้งผ่านกระจกส่องหลัง อยู่ๆ บรรยากาศก็หนาวเย็นขึ้นมา เขาสังเกตว่าศีรษะของม้งโล่ง เป็นวิธีโกนแบบ...

"น้องบวชมาเหรอ" 

"ใช่พี่" ม้งพยักหน้ารับ อดแปลกใจไม่ได้ คนขับรถสังเกตเขาถึงเพียงนี้

"เขาว่ารถที่นักศึกษานั่งมา เสียหลักตกคลอง ตายกันยกคัน"

"โห อุบัติเหตุเหรอ" ม้งถามเสียงตกใจ เขารู้สึกเศร้าขี้นมาทันที

"ใช่ เห็นว่าถนนเส้นนี้ไม่ค่อยมีรถผ่าน ยิ่งกลางคืนรถน้อย ตำบลเลยแอบปิดไฟถนน อยากประหยัดเงิน เลยทำให้รถมองไม่เห็นเส้นคลอง" คนขับแท็กซี่ตอบ เขาเองก็รู้สึกโกรธแค้นในเรื่องนี้ 

"แย่ที่สุด แล้วรถวิ่งมาก็เสียหลักเลยเหรอพี่ ในรถมีกี่คน สงสารพ่อกับแม่นะ"

"เห็นว่ามีห้าคน มีรถขับตามหลังแล้วชนท้าย ตกคลองไปด้วยกัน"

"ตายทั้งสองคันเลยเหรอ" ม้งพึมพำ คืนนี้เขาทั้งรู้สึกกลัวและอึดอัด 

บรรยากาศที่หนาวเย็นยะเยือกกลับคล้ายจะเย็นยิ่งขึ้น ทั้งม้งและคนขับรถต่างเงียบไปอึดใจ

"บนรถในข่าวบอกว่ามีใครบ้าง" ม้งถาม จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มือที่กุมบนตักเย็นเฉียบ เย็นราวกับแช่น้ำ 

"มีคนหนึ่งเป็นพระสึกใหม่ แบบน้อง" คนขับรถตอบ เขาส่งสายตาผ่านกระจกมองหลัง สองมือที่จับพวงมาลัย รู้สึกลื่นคล้ายเปียกน้ำ จนเขาอยากเอาผ้าเช็ดให้แห้ง

ฉับพลัน ผู้โดยสารด้านหลังกลับหายตัวไป เขาเบรกรถทันที เมื่อรถแท็กซี่จอดลงในซอยมืดมิด ชายคนขับหันไปมองเบาะหลังเต็มตา ผู้โดยสารคนนั้นหายไปไหน ไม่มีใครนั่งอยู่ด้านหลังสักคน

เขารู้สึกตกใจ ผวาขึ้นมาเฮือกหนึ่ง แล้วตัดสินใจขับรถต่อ ทันใดนั้นไม่ทันตั้งตัว กระโปรงรถกระแทกเข้ากับรถคันหนึ่ง มองไปด้านหน้าเห็นรถคันนั้นกำลังจะตกคลองด้านข้าง รถเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว มันกำลังจะตกคลอง 

ในรถมีคนอยู่เต็มรถ เป็นคนหนุ่มทั้งนั้น
.
.
.

"ไปซอย....พี่"

ม้งเปิดประตูหลังขึ้นมา ชายคนขับรถพยักหน้า และเริ่มเล่าเรื่องอีกครั้ง

ในคืนนั้นก็ดำเนินไปแบบนี้ไม่มีสิ้นสุด

คนขับแท็กซี่ยิ้มยะเยือก มองผ่านกระจกมองหลัง ม้งมองไปด้านหน้าทะลุผ่านกระจกหน้ารถ มองเข้าไปในซอยมืดมิดไร้แสงไฟ

มือสองข้างเปียกชุ่ม เขาแช่น้ำนานเกินไป ...

ที่มาภาพ :

Free Blackground Picsart application ,edit by Snapseed application