รับน้องใหม่ออฟฟิศหลอน

     ท่ามกลางความเงียบในยามค่ำ  ในช่วงเวลาที่หลายๆคนกำลังสาละวนกับการเดินทาง  กลับบ้านหลังเลิกงาน ฉันเองกำลังเร่งมือแก้ไฟล์งานให้เสร็จเรียบร้อย  อยากจะกลับบ้านเต็มทีแล้ว ฉันเพิ่งเข้ามาทำงานที่ได้เพียงเดือนเศษๆ  บริษัทขนาดใหญ่มีหลายชั้น หลายแผนก  ในแผนกของฉันเองนอกจากห้องกว้างๆที่มีโต๊ะทำงาน  ยังมีห้องผู้จัดการ  ที่กั้นเป็นสัดส่วนอยู่ในแผนกด้วย  นอกจากโต๊ะทำงานนับสิบๆตัวของเพื่อนร่วมแผนก  ยังมีตู้เอกสารโต๊ะวางเครื่องแฟกซ์ส่วนกลาง  พวกตู้ๆต่างๆทำให้ห้องมีซอกหลืบ บังสายตา จนทำให้ฉันลืมสังเกตุไปว่า  เพื่อนร่วมแผนกเริ่มทยอยกลับไปแล้ว 

     หลังจากได้รับคำสั่งแก้ไขงาน  จากผู้จัดการมาเมื่อตอนห้าโมงเย็น  ฉันก็ก้มหน้าก้มตารีบทำงาน  แต่เจ้ากรรมยิ่งรีบ  ก็ยิ่งผิดพลาด  ฉันตัดสินใจสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ  แล้วเดินออกไปในส่วนห้องเพนทรีด้านนอก  เพื่อดื่มน้ำเย็นๆให้สดชื่นขึ้น ตั้งสติเพื่อทำงาน

      จังหวะนั้นงานใกล้เสร็จแล้ว  มีเสียงแฟกซ์ดังขึ้น  เหมือนจะมีใครส่งเอกสารมา แต่นี่เกือบทุ่มแล้วใครจะแฟกซ์อะไรมาป่านนี้ แน่นอนฉันไม่ลุกไปดูหรอก  นี่มันยามหน้าสิ่วหน้าขวานชัดๆ  ฉันรีบกดปุ่มแนบไฟล์  ส่งอีเมล์งานที่แก้ไขเรียบร้อย  จากนั้นรีบปิดคอมและเก็บของภายในเวลาที่เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้   

     เมื่อคว้ากระเป๋าได้   ฉันจึงเดินไปที่ห้องผู้จัดการ   กะจะเดินไปแจ้งว่าส่งงานเรียบร้อยแล้ว  และจะสวัสดีร่ำลาก่อนกลับบ้านด้วย เดินจ้ำไปด้วยความไวแสงอยากไปให้พ้นๆ  จากสถานการณ์หลอนๆนี่ซะที  เคาะประตูห้องผู้จัดการแล้วมีเพียงความเงียบ   รออยู่อึดใจเลยตัดสินใจหมุนลูกบิดประตู   ทันทีที่ประตูเปิดออก  ฉันเห็นเพียงความว่างเปล่า   ไม่มีใครอยู่ในนั้น!!!

ขอบคุณ

ภาพโดย Markus Spiske จาก Pixabay

ภาพโดย Pexels จาก Pixabay