ร่มสีแดง...

 บ้าๆๆๆ! มาคิดเรื่องอะไรแบบนี้กันเนี้ย  ฉันคงสติไม่ดีจริงๆแหละ บรื้นๆๆ เสียงรถประจำทางมาแล้ว ฉันกำลังลุกพร้อมจะไปเตรียมตัวขึ้นรถ

"ร่มคันนี้สีอะไรคะ...." เสียงๆนั้น...ฉันตกใจทันที...ฉันหลอนประสาทไปเองรึป่าว..ฉันเลยค่อยๆหันไปดู...สิ่งที่เจอ...เป็นผู้หญิงกำลังถือร่มคันสีแดง แต่เธอเอาเอาเอียงปิดหน้าเธอไว้...ฉันตกใจ..ทำอะไรแทบไม่ถูกจะวิ่งขึ้นรถไปดีไหม พอฉันหันไปมอง...กลายเป็นว่าทีไม่มีรถประจำทางจอดรอฉันเลย ฝนก็เริ่มตกหนักกว่าเดิม..ตอนนั้นฉันรู้สึกกลัวไปหมด ได้แต่มองข้างหน้า

"ตกลง...ร่มคันนี้สีอะไรคะ?" ชะ..ใช่ ฉันต้องรีบตอบ เธอจะได้ไป

"มะ...ไม่มีสีค่ะ!" ฉันกลัว..ได้แต่หลับตาสนิท..กลัวไปหมด ฉันเลยค่อยๆลืมตา... แต่มันไม่ใช่อย่างที่คุณย่าเล่า! เธอยืนจ้องต่อหน้าต่อ เธอเอาร่มขึ้นพร้อมใบหน้าที่สยดสยอง "แต่ร่มคันนี้...สีแดง ฉันจะให้รางวัลตอบแทน" เธอหุบร่มพร้อมใบมีดที่แหลมคมปาดไปที่คอของเธอพร้อมเลือดที่สาดพุ่งใส่หน้าฉันไปหมด ฉันทั้งกรี๊ดและกลัวไปหมดจนสลบไป พอตอนเช้า มีคนมาช่วยฉัน เหตุการณ์ในคืนวันนั้น ทำให้ฉันไม่กล้ายืนรอรถประจำทางอีกนานเลยทีเดียว...