ลืมอะไร ไม่หนักเท่า คุณลืมตัวเอง

   คุณเคยลืมบางอย่างไปหรือเปล่า? ใครในที่นี้ เคยเป็น หรือ เคยผ่านพบเจอ กับเรื่องแบบนี้มาบ้าง??

1. ชอบโยนภาระให้คนอื่น เป็นคนร้ายในชีวิตเรา
2. ชอบบ่นกล่าวว่าฉันทำไม่ได้เพราะสิ่งนั้น
3. ชอบตัดสินคนอื่นว่ามีผลกระทบต่อตัวคุณเอง

จงถามตัวคุณเองว่า
คุณกำลังเล่นบทบาท “เหยื่อ” อยู่หรือเปล่า?

“เหยื่อ” ในที่นี้หมายถึง คุณไม่สามารถ มีชีวิตเป็นของตัวคุณเองได้อย่างแท้จริง!
เหยื่อ = ผู้น่าสงสารโดนคนอื่นทำร้าย
เหยื่อ = ผู้ไม่สามารถเอาตัวรอดได้
เหยื่อ = ผู้ทำอะไรก็ไม่เกิดผลลัพธ์ที่ต้องการ
เหยื่อ = ผู้ที่เป็นทุกข์จากการตัดสินใจของตัวเอง
   การรู้อะไรไม่เท่ารู้ตัวเอง และการลืมอะไรไม่หนักเท่า“คุณลืมตัวคุณเอง”

   จงเลิกกล่าวหาว่าคนอื่นทำให้ชีวิตคุณตกต่ำ

   เลิกกล่าวหาว่างานที่ทำอยู่ ได้เงินไม่มากพอ

   เลิก บ่น กล่น ด่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวคุณเพราะ.....ผู้อื่น.......

ให้ดูจากการยกตัวอย่างจาก กรณีคุณบอกว่า 
“คุณทำไม่ได้”

ยกตัวอย่างเช่น เมื่อคุณคิดว่า ถ้าคุณหิวมากๆ คุณจะมีเหตุผลอะไรห้ามตัวเองได้บ้าง    
เหตุผล เช่น
เมื่อคุณง่วงนอน แล้วคุณไม่สามารถพาตัวเองไปกินได้ = คุณมีความง่วงมากกว่าคุณหิว
แสดงว่าคุณไม่ได้ต้องการสิ่งนั้นจริงๆไม่ใช่เพราะคุณทำไม่ได้

ทุกอย่างที่คุณให้เหตุผลกับตัวเอง ทำให้คุณไม่สามารถไปทานอาหาร
สิ่งนี้จะ บ่งบอกถึงตัวคุณเองว่า
คุณไม่ให้ความสำคัญตัวเอง
.......
“ หลายครั้ง ที่ธุรกิจเกิดจากความผิดพลาด ”
เพราะ มีคนรู้คุณค่าตัวเองแล้วมองเห็น สิ่งต่างๆที่เขามี
คนที่มองเห็นคุณค่า ในสิ่งที่มันผิดพลาด
ในชีวิตเขาได้
เขาคนนั้นมีสิ่งที่ยิ่งใหญ่อยู่

• เรามัวแต่หาจุดที่เราไม่มี เพราะสิ่งต่างๆที่เป็นข้อดีเราเอง เรายังมองไม่เห็นเลย
• พื้นฐานที่เราไม่เห็นค่าตัวเองคือ เราไม่สามารถรู้คุณค่าในตัวเอง เราไม่กล้าชื่นชมตัวเอง 
• เราไม่เห็นความยิ่งใหญ่ในตัวเอง และสะสมสิ่งนั้นซ้ำๆลงใต้จิตสำนึก จนไม่สามารถชื่นชมยินดีกับตนเองได้

ทั้งหมดนี้คุณเลยมองไม่เห็นตัวเอง
   คุณเคยหันกลับมามอง ( แล้วนับสิ่งต่างๆที่คุณมี และขอบคุณมันหรือยัง? ) 
เมื่อคุณปล่อยพลังความขลาดแคลน ซ้ำๆ=โลกจะดึงดูด วงจรแบบนั้นเข้าหาคุณ 
คุณเคยไหม?
คิดว่าเงิน 1 บาท = แค่1บาท
คิดว่าพนักงานทอนเงิน = แค่เศษเงินทอน( เอาไปเถอะ ) หรือ
เงินตก = คือเงินไม่ดี
( ใครสอนคุณแบบนั้น?? )คุณไม่รู้คุณค่า
คุณเคยเจอเงินตก 100บาทแล้วคุณยืนจ้องอย่างเดียวไหม ไม่กล้าเก็บไหม?
(ฉันเคยเป็นแบบนั้น)
ฉันไม่รับมันแล้วฉันเดินจากไป
แล้วเวลาผ่านไปไม่นาน
ฉันเดินกลับมาจุดเดิมอีกครั้ง
ฉันก็ไม่เจอเงินนั่นแล้ว?????
และหลังจากนั้นฉันก็ไม่เคยเจอเงินตก 100บาท ให้เห็นตรงหน้า ในชีวิตอีกเลย!!

ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาเมื่อเราไม่ยินดี
โลกจะถือว่าเราไม่รับมัน
- ฉันเชื่อแบบนั้น -
   ทุกวันนี้ ไม่ใช่แค่เงินตก เงินที่เจอโดยบังเอิญทุกพื้นที่ ในถังซักผ้า ในกระเป๋ากางเกง
ทุกบาท ทุกสตางค์ ที่ฉันเจอ ฉันจะนำมาเก็บไว้ในที่สำคัญของฉัน(เป็นอย่างดี)
“ฉันเชื่อว่าฉันสมควรได้รับมัน”
แล้วคุณล่ะ?
เพราะฉะนั้นจงชื่นชมยินดี
และเห็นค่าในตัวคุณ