เสียงเรียกจากความฝัน

คืนหนึ่งในวันที่อากาศค่อนข้างร้อนอบอ้าว ฤดีผู้คร่ำเคร่งกับตำราเรียนมานานหลายวันรู้สึกอึดอัดไม่สบายตัวเลยเมื่อคิดจะล้มตัวลงนอน ทั้งที่เพลียเพราะอ่านหนังสือจนตาล้าหัวสมองมึนตึบไปหมด แต่เมื่อล้มตัวลงนอนจริง ๆ ฤดีกลับพบว่าอากาศช่างร้อนจนยากต่อการนอนจริง ๆ สุดท้ายฤดีก็ตัดสินใจอาบน้ำเย็น ๆ ให้สบายเนื้อสบายตัวก่อนเข้านอนอีกครั้ง แต่กระนั้นกว่าจะเข้านอนได้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว

ในห้วงแห่งนิทราอันแสนสุข ไม่นานฤดีก็สัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติ หญิงสาวฝันว่าตนเองกำลังนั่งอ่านหนังสือเหมือนทุก ๆ วันในช่วงนี้ แต่อยู่หญิงสาวก็รู้สึกว่ามีเสียงเรียกเธอลอยมาจากนอกหน้าต่าง ๆ ด้วยความสงสัยฤดีในฝันก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง หากหญิงสาวก็พบแต่ความเงียบงัน นอกหน้าต่าง ทุก ๆ อย่างดูมืดสนิท ไร้เสียงใด ๆ แม้แต่เสียงรถยนต์ซึ่งนับว่าเป็นความผิดปกติแรกที่ฤดีรู้สึก หากแต่เมื่อไม่พบความผิดปกติใด ๆ ฤดีก็เลยตัดสินใจกลับมานั่งอ่านหนังสือต่อ

"อย่าหนีเลย เสียเวลาเปล่า ยังไงฉันก็จะหาเธอจนพบจนได้" เสียงเย็น ๆ ยังคงย้ำว่าร่างนั้นเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ

"ไม่" ฤดีกรีดร้องด้วยเสียงอันดัง และเร่งฝีเท้าให้ไวขึ้นอีก

"ไม่ ๆ ๆ ๆ" ฤดีร้องพลาง วิ่งหนีพลางจนรู้สึกเหนื่อยหอบ ก่อนที่เธอจะรู้สึกถึงสัมผัสที่หัวไหล่ราวกับมีใครมาจับเอาไว้

"ไม่นะ" ฤดีตะโกนก่อนจะผุดลุกขึ้นมาจากที่นอน นั่งหอบ ทั้ง ๆ ที่พึ่งจะตื่นนอน

"ฝันไปเหรอ" ฤดีครางกับตัวเอง ก่อนมองทุกอย่างรอบตัว ที่ยังคงสภาพของห้องนอนที่เธอคุ้นเคยดีอยู่

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฤดีตกใจจนต้องหันไปคว้ามาถือไว้ก่อนพบว่ามือถือแสดงเบอร์โทรศัพท์ที่เธอไม่คุ้นเคยเอาไว้ เวลาในมือถือบอกให้รู้ว่าเป็นเวลาตีสามแล้ว ด้วยความสงสัยฤดีจึงกดรับสายโทรศัพท์ที่ไม่รู้จักเบอร์นั้น

"ฮัลโหล"

"ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหม ว่าหนีไปยังไงฉันก็จะหาเธอจนเจออยู่ดี เป็นยังไงบ้างล่ะ เมื่อกี้วิ่งเหนื่อยไหม" เสียงเย็น ๆ ในสายตอบกลับมาแล้วทุกอย่างก็ดับวูบไป

ที่มาของรูปภาพ www.freepik.com/