ไม่รู้ว่าเจอผี

หลายคนที่ใช้ชีวิตและทำงานอยู่ในกรุงเทพคงจะรู้ดีว่า ถ้าออกจากบ้านช้าไปนิดเดียวก็จะต้องผจญกับรถติดอย่างหนักในช่วงเวลาที่จะไปทำงาน ยิ่งในช่วงเวลาที่เริ่มฟ้าสาง ต่างคนก็ต่างออกจากบ้านเพื่อที่จะให้ตัวเองถึงที่ทำงานได้อย่างปลอกภัยจากภาวะรถติด ฉันก็เช่นเดียวกันที่จะตื่นแต่เช้ามืดเพื่อออกไปทำงานให้ทันก่อนที่รถจะติดหนัก

และประสบการณ์หลอนที่จะมาเล่าให้ฟังกันในวันนี้ก็เกิดขึ้นกับฉันเอง บนถนนที่ฉันขับรถไปทำงานแทบจะทุกวัน มันเริ่มจากที่ฉันต้องเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ ไกลออกไปจากบ้านมาก ฉันต้องตื่นเช้ามืด เพื่อขับรถออกจากบ้านราว ๆ ตี 5 ให้ถึงที่ทำงานก่อนเวลา 8 โมงเช้า เป็นอย่างนี้อยู่ทุกวัน

โดยปกติเมื่อฉันออกจากบ้านจะเจอกับ คุณป้าวัยกลางคนที่กำลังเข็นรถเก็บขวดและเศษขยะ ที่สามารถนำไปขายได้ที่ศาลาปากซอยบ้านอยู่บ่อย ๆ ฉันมีความคิดว่าที่บ้านมีขวดน้ำที่ซื้อน้ำเข้ามาดื่มเยอะมาก จึงเก็บมันขึ้นรถและนำมันไปให้คุณป้าเมื่อขับรถออกจากบ้านในวันต่อมา ฉันทำแบบนั้นอยู่บ่อยครั้ง  คุณป้าแสดงความขอบคุณและยิ้มแย้มทุกครั้งที่ฉันนำสิ่งของเหล่านี้มาให้

“งั้น หนูวางขวดน้ำไว้ตรงนี้นะคะ หนูจะต้องไปทำงานก่อน”

จนถึงเวลาเย็นที่ฉันขับรถกลับบ้าน และมองเข้าไปในศาลาหน้าปากซอย เห็นถุงขวดน้ำของฉันที่ยังคงวางอยู่บนศาลา หรือคุณป้าจะนำมันกลับไปไม่หมด เพราะหลายวันที่ฉันไม่ได้เจอกับคุณป้าจำนวนขวดน้ำมันเยอะมาก และในทุกเช้ามืดฉันก็จะเห็นคุณป้านั่งอยู่ที่ศาลาเสมอ จนฉันเก็บขวดน้ำได้อีกหน่อยก็ยังคงนำมันใส่รถมาให้คุณป้าอีกครั้ง แต่เช้านี้ไม่เหมือนกับทุกวันเพราะฉันมีเพื่อนนั่งรถออกมาจากบ้านด้วย ฉันเห็นคุณป้าและนำขวดน้ำลงไปให้โดยที่วันนี้คุณป้าก็ยังไม่เงยหน้ามามองฉัน เพื่อนที่นั่งอยู่ในรถถามฉันเมื่อขึ้นมาบนรถแล้ว

“แกเอาขวดไปทิ้งในศาลาทำไมอ่ะ ทำไมไม่ทิ้งในถุงขยะ”

“ฉันเอาขวดไปให้คุณป้าคนนั้นต่างหาก เห็นแกทุกวัน แกมาเก็บขวดไปขาย” ฉันพูดกับเพื่อนพร้อมกับชี้มือไปที่คุณป้าที่นั่งอยู่บนศาลา

“ไหนใครสักคน ฉันไม่เห็นจะมีใครอยู่บนศาลา มีแต่ถุงขวดน้ำหลายถุงเลยวางอยู่บนนั้น” มันจริงที่เพื่อนพูด เพราะฉันเองก็เห็นคุณป้าและถุงขวดน้ำของฉันทั้งเก่าและใหม่ ที่ยังคงวางอยู่บนศาลา

ฉันยังคงสงสัยที่เพื่อนมองไม่เห็นคุณป้า เพียงแต่ต้องรีบขับรถไปทำงานเพราะกลัวจะสาย ก็เลยไม่ได้ลงไปพิสูจน์ด้วยกัน เย็นวันนั้นฉันรีบกลับบ้านและแวะที่ศาลาหน้าปากซอย มีร้านขายขนมอยู่ใกล้กับศาลา ฉันจึงรีบเข้าไปถามเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันสงสัยมาทั้งวัน ได้ความว่าเมื่อหลายวันก่อนในช่วงเช้ามืดมีรถกระบะที่ขับมาด้วยความเร็ว ได้แหกโค้งมาชนเข้ากับคุณป้าที่เก็บขวดขาย คุณป้าได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตตรงจุดนั้น แต่จุดเกิดเหตุเป็นจุดที่เลยไปจากปากซอยเข้าบ้านของฉัน โดยที่ในบางวันก็มีคนเห็นคุณป้าที่กำลังเข็นรถเก็บขวดอยู่บ่อย ๆ

ฉันรู้สึกตกใจมาก เพราะถ้าวันนี้ไม่ได้มีเพื่อนที่นั่งในรถมาด้วย และมองไม่เห็นคุณป้า ฉันก็คงไม่ได้มาค้นหาความจริงเกี่ยวกับความผิดปกติของคุณป้า หลังจากนั้นฉันก็ยังคงขับรถออกจากบ้านในเวลาเช้ามืดทุกวัน แต่บางวันที่ฉันหลงลืมตัวมองไปที่ศาลา ก็ยังคงเห็นคุณป้าที่นั่งอยู่บนศาลานั้น เหมือนว่ากำลังรอคอยขวดน้ำจากฉันอยู่!!

ขอบคุณภาพหน้าปกโดย Free-Photos จาก Pixabay