love at first meow รัก(แมวตัว)แรกพบ

             ตามปกติแล้ว ส่วนตัวก็เป็นคนที่ชอบแมว มากกกกกกก แบบ แมวทุกตัวน่ารักอยากเล่นด้วยไปหมด แต่ก็ไม่เคยได้เลี้ยงจริงจังซักที ได้แต่ไปสิงตามคาเฟ่แมว เนียนๆเล่นกับแมวคนอื่น ดูคลิปแมว ไปวันๆ  วันแรกที่ทำให้โลกเปลี่ยน ก็เป็นวันธรรมดาทั่วไปที่เราจะออกไปหน้าหมู่บ้าน รอรถเมล์ไปขึ้นบีทีเอส ตามปกติ แต่วันนี้ที่ไม่ปกติ คือ เห็นวัตถุสีเทาบางอย่างมาแต่ไกล เพ่งมองสักพักก็เห็นว่า อ้าว แมวนี่นา เข้าไปใกล้อีกนิด โห แมววิเชียรมาศด้วย ตาสวยเชียว ในใจก็คิดว่าคงหลุดมาจากบ้านไหนซักบ้านในหมู่บ้านแน่นอน สวยๆแบบนี้ไม่น่าใช่แมวจร  เราก็ถ่ายรูปไปตามประสา โพสต์ลงไลน์กลุ่มของหมู่บ้าน ว่ามีใครทำแมวหลุดมาหรือเปล่า แล้วเวลาก็ผ่านไป เป็นสัปดาห์น่าจะได้ เราก็ยังเดิน เข้า-ออก หมู่บ้านตามปกติ จนแทบจะลืมเรื่องเจ้าเหมียวที่เห็นหน้าหมู่บ้านไปแล้ว

         วันรุ่งขึ้นตื่นมาสิ่งแรกที่ทำ แทบวิ่งไปหน้าหมู่บ้าน พร้อมอาหารกระป๋อง ขอให้ยังอยู่นะเจ้าตัวเล็ก ตอนนั้นดูไม่ออกด้วยตัวผู้ หรือ ตัวเมีย เข้าใกล้ได้แต่แตะตัวยังไม่ได้ เอาเป็นว่าขอให้ยังรอเราอยู่เถอะ เพี้ยงงงง ทาด๊าาาาา แมวจะคู่เราแล้วไม่แคล้วกัน 

            เราก็รีบแกะกระป๋องอาหารวางให้ ทั้งเจ้าตัวเล็กที่เราจีบไว้แล้วก็ เพื่อนเมี้ยวอีกตัวที่เราเพิ่งจะเห็น (เสียดายมากที่ไม่สามารถรับเลี้ยงไว้พร้อมกันทั้งคู่ได้ตอนนั้น) ตามเดิมมีการบอกเล่าแมวไว้ก่อนว่า เดี๋ยวถ้ากลับมายังอยู่ กลับบ้านด้วยกันนะ เสร็จแล้วก็รีบวิ่งข้ามฝั่ง ไปห้างใกล้บ้านซื้อตะกร้า - อาหารแมว - ทรายแมว รีบวิ่งหน้าตั้งกลับมา ทีนี้เจอพร้อมกันทั้ง2 เมี้ยว สาวน้อยตัวเล็กคนนี้ กับ หนุ่มหล่อสีส้ม อีกตัว (ซึ่งหยิ่งมากและไม่เลือกเรา และ เราก็ไม่พร้อมรับแมว 2 ตัวในวันนั้น) เอาไงดี ๆ ก็ทำการวางอาหารกระป๋องให้ "วิสต้าร์ " กินเรียบ แต่อีกหนึ่งเมี้ยว เก๊กหล่อ ไม่ยอมกินต่อหน้า แล้วเราก็ทำการเปิดอีกกระป๋องวางในตะกร้า (ซึ่งเพื่อนบอก ทำงั้นยังไงแมวก็ลงมาแน่นอน) แล้วก็พูดลอย ๆ "พี่มีกำลังเลี้ยงได้แค่ตัวเดียวนะ ตอนนี้ ใครอยากไปอยู่ด้วยกันก็ลง ตะกร้ามา" แน่นอนแมวหิวโซ สาวน้อยคนนี้ก็ติดกับโดดลงตะกร้ามา รวมเวลาทั้งหมดใช้เวลาจีบแมว 2 วันถ้วน ระหว่างทางก็มีคนถามว่า อ้าว จับได้แล้วเหรอ แล้วเราก็ลงโพสต์ในไลน์กลุ่มหมู่บ้านไปว่า เรารับสาวน้อยคนนี้ เข้าบ้านมาแล้ว

      ก็มีคนในหมู่บ้านไลน์มาทักส่วนตัวว่า ทำยังไง ไม่น่าเชื่อเลยว่า แมว1 ตัวทำให้เกิดมิตรภาพดี ๆ ขึ้นได้ด้วย พี่คนที่ทักมา อยากจะพาเพื่อนสุดหล่อ ของ วิสต้าร์เข้าบ้าน แต่สุดท้าย ไม่มีใครจับสุดหล่อได้เลย แล้วก็จบแบบ น่าเศร้า ตรงที่ สุดหล่อถูกรถชน หน้าหมู่บ้าน พี่ รปภ ทำหน้าที่ฝังเค้าไว้ แถวหน้าหมู่บ้านใต้แปลงดอกไม้ (RIP นะ ผ่านมา 1 ปี แล้ว)  กลับมาที่ วิสต้าร์ กว่าจะยอมเข้าใกล้ให้กอด กว่าจะเข้าที่เข้าทาง ใช้เวลาทำความรู้จักกัน 2-3 วัน พอชินแล้ว วิสต้าร์เป็นแมวที่ขี้อ้อนมาก เราจะไปทำงานก็มานั่งส่ง เวลาเรากลับมาบ้านก็จะเห็นเงาของแมวตัวนึง ตรงหน้าต่าง นั่งรอเรา พอเราเปิดประตูรั้วได้ เข้ามา ก็จะเห็นเลยว่าเค้ากระโดดลงมาเพื่อจะวิ่งมารอรับเราที่ประตูแล้ว 

         เวลาผ่านไป จากที่สภาพจิตใจย่ำแย่ตอนนั้น วิสต้าร์ เป็น ยาใจให้เรา ได้ดีจริง ๆ เราไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไป เรามี วิสต้าร์ ให้ดูแล ทุกเช้าตื่นมาเราต้องให้ข้าว-น้ำ ดูแลห้องน้ำเค้าให้สะอาด  แรก ๆ วิสต้าร์ กลัวการเจอผู้คนมากก วิ่งหนีไปซ่อนตลอด จนถึงวันที่เราต้องไปช่วยงาน อยู่บ้านเพื่อนสนิทเป็นเดือน เมื่อวิสต้าร์ได้รู้ว่ายังมีมนุษย์ที่ใจดีอยู่อีก วิสต้าร์ก็กลายเป็นขวัญใจประจำบ้านเพื่อนไปเลย จนปัจจุบันนี้ ทุกคนเห็นเรายังต้องถามถึงว่า พา วิสต้าร์มาด้วยไหม แรก ๆ ก็ได้พาไปบ้างแต่หลัง ๆ เมื่อ วิสต้าร์ ไม่ได้ตัวคนเดียวในบ้าน เป็นพี่สาวแล้วเราก็เลยไม่ได้พาออกไปไหน แต่ก็รู้ว่าวิสต้าร์ จะไม่เหงาแล้ว 

           รู้สึกว่าคิดถูกมาก ที่รับ วิสต้าร์มาวันนั้น (ถึงจะแอบเลี้ยงไม่บอกที่บ้าน ต่างจังหวัด อยู่เป็นสัปดาห์) ตอนนี้ วิสต้าร์เป็นที่รักของ ทุกคนในบ้าน ที่มานั่งเขียนบทความรีวิวเรื่อง แมวตัวแรกนี้ เพราะอยากให้ทุกคนที่คิดจะเลี้ยงสัตว์ ไม่ว่าจะ เป็นประเภทไหน อย่าคิดว่าเค้าไม่รู้สึกอะไร ไม่ใช่เพราะคิดว่า แมว รักเจ้าของน้อยกว่า สัตว์ประเภทอื่น ๆ ไม่ว่าเราจะพาสัตว์เลี้ยงประเภทไหนเข้าบ้าน ไม่ว่าจะเริ่มต้นด้วยการ ซื้อมาเลี้ยงด้วยกันกับแฟน หรือ ซื้อมา ด้วยเหตุผลเริ่มต้นอื่นใดก็ตาม สุดท้ายแล้วเค้าจะเป็ สมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวเราจนทุกวันนี้ วิสต้าร์ยังเป็นเหมือนเดิม ถ้าเราไปข้างนอก ถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่ตัวคนเดียว เรามีคนที่เรารักและรักเรา เค้าก็ยังบอกเราว่า วิสต้าร์นั่งรอเราตรงหน้าต่างเหมือนเดิม 

        ภาพปัจจุบัน ตอนที่พาเข้าบ้านมา ก็ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีแมวที่ติดเจ้าของได้ขนาดนี้ เลี้ยงง่าย ไม่ดื้อ ไม่ซน รู้เรื่องมาก ปัจจุบันนี้ประมาณอายุวิสต้าร์ จากที่สัตวแพทย์เคยตรวจให้ เดาว่าตอนนี้เป็นสาวเต็มตัวสามขวบแล้ว ดีใจที่ได้เห็นแมวตัวนึง กินอิ่ม นอนอุ่น มีบ้านให้อยู่ ไม่ต้องกลัวว่าจะต้องหาที่ซ่อน ในวันที่เราเห็นฝนตก เราก็ยังรู้สึกเสมอว่า ถ้าเราไม่พาเค้ามาเวลาฝนตกแบบนี้เค้าจะอยู่ยังไง เวลาคนเห็นรูป หรือเจอวิสต้าร์ชอบถามเสมอว่าเราไปซื้อมาจากไหนเรามักจะยิ้ม และตอบว่าพามาจากหน้าหมู่บ้านนี่เองค่ะ  รีวิวอันนี้เป็นเหมือนเรื่องบอกเล่าการจีบแมวตัวแรกในชีวิตเข้าบ้าน และเป็นเหมือนการแบ่งปันความทรงจำ อยากให้ทุกคนรู้จริงๆค่ะว่า สัตว์เลี้ยง เค้ามองเราเป็นโลกทั้งใบของเค้าจริงๆ