ในช่วงยุคเฟื่องฟูของวงการนิยายไทย หลายสำนักพิมพ์เกิดขึ้นและขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ส่วนใหญ่เน้นนิยายรักซึ่งเป็นที่นิยมของคนอ่าน บางสำนักพิมพ์ออกงานแนวอิโรติกที่พอจะรู้กันดีว่าขายได้ไม่น้อย แต่มีสำนักพิมพ์หนึ่งที่ยึดแนวทางด้วยเรื่องสยองขวัญและเป็นที่ยอมรับของคนอ่านมาก ซึ่งหากใครชอบอ่านนิยายก็จะรู้แน่ว่า ถ้าอยากอ่านนิยายผีของไทยต้องมีชื่อของสำนักพิมพ์ Sofa Publishing อยู่ในใจแน่นอน หนังสือที่ผมจะหยิบมากล่าวถึงในบทความนี้ ไม่ใช่นิยายผีจากสำนักพิมพ์ แต่เป็นการ์ตูนที่ดัดแปลงมาจากนิยายของสำนักพิมพ์นี้อีกทีซึ่งทำออกมาได้น่าสนใจมากทีเดียวรองเท้าอาถรรพ์ เล่าเรื่องของว่านกับแพรวที่คบหาเป็นแฟนกัน วันหนึ่งแพรวได้ไปซื้อรองเท้ามือสองมาจากร้านค้าในตลาดด้วยความถูกใจ ทว่ามันกลับทำให้เธอพบกับเรื่องราวประหลาดมากมาย เริ่มด้วยการเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัว ฝันถึงชีวิตบัดซบของผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อหวาน กระทั่งได้รู้ข่าวน่ากลัวเกี่ยวกับการฆาตกรรมแบบโหดเหี้ยมอำมหิตต่อเนื่อง ซึ่งเหยื่อแต่ละคนล้วนแล้วแต่เป็นคนรอบตัวของหวานที่ปรากฏในฝันของแพรวแพรวรู้สึกว่าทั้งหมดเกี่ยวข้องกับรองเท้าที่เธอซื้อมา จนมารู้ภายหลังว่าก่อนหน้านี้มันเคยเป็นของหวานที่ตายไปแล้วและบัดนี้ได้กลายเป็นผีพยาบาทเต็มไปด้วยความอาฆาต แพรวจึงพยายามกำจัดมันทิ้ง แต่ทุกครั้งรองเท้าสีแดงดั่งเลือดคู่นั้นก็กลับมาหาเธอราวกับว่ามันจะไม่ยอมจากเธอไปไหน ว่านที่รับรู้เรื่องราวของแฟนพยายามเข้ามาช่วยแก้ปัญหา แต่ทุกอย่างก็ไม่ดีขึ้น คนที่ตายยังมีมากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างที่เกริ่นไว้ในตอนแรกว่าการ์ตูนเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากนิยายผีไทย ผมเคยอ่านตัวฉบับนิยายมาอยู่ แต่ก็นานมาแล้วจนจำไม่ได้ชัดว่าแตกต่างกันมากน้อยเพียงไรกับตัวฉบับการ์ตูน เพราะฉะนั้นในบทความนี้จึงขอกล่าวถึงเฉพาะตัวการ์ตูนเท่านั้นมีสองสิ่งของการ์ตูนเล่มนี้ที่ขอเอ่ยถึงพร้อมกันเลย นั่นคือลายเส้นกับชั้นเชิงการเล่าเรื่องของการ์ตูนเล่มนี้ที่ทำได้น่าสนใจและมีเอกลักษณ์พอตัว การเล่าของรองเท้าอาถรรพ์เป็นไปตามแบบการ์ตูนไทยคลาสสิคอย่างที่เราเรียกกันว่าการ์ตูนผีไทยเล่มละบาทห้าบาท ซึ่งวิธีการเล่าแบบนี้จะมีกรอบคำบรรยายภาพเพื่อดำเนินสิ่งที่เกิดในมุมมองของบุคคลที่สามให้คนอ่านได้รับรู้ ต่างจากการ์ตูนทั่วไปที่จะไม่เน้นใช้คำบรรยายเช่นนี้เพื่อเล่าเหตุการณ์ ด้วยวิธีเล่าดังกล่าวรวมกับลายเส้นที่ออกแบบให้มีความสมจริงในการลงหมึกเน้นเงาทำให้ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกตอนอ่านว่าเรากำลังย้อนกลับไปอ่านการ์ตูนผีไทยสมัยใหม่ในรูปแบบความคลาสสิคดั้งเดิมที่แทบจะหาอ่านไม่ค่อยได้แล้วในปัจจุบัน ส่วนตัวผมชอบนะครับมันทำให้นึกถึงวัยเด็ก ที่สำคัญด้วยเทคนิคการเล่าแบบนี้และลายเส้นที่เข้ากันอย่างลงตัว มันทำให้ตัวเรื่องขับเคลื่อนไปได้อย่างดีในส่วนของเนื้อหาต้องขอบอกว่าเรื่องนี้มีความรุนแรงในการกระทำของตัวละครสูงพอควร แต่ละตัวเหมือนมีความวิปริตผิดเพี้ยนไปจากแนวคิดของคนปกติทั่วไป ตัวละครประกอบหลายตัวที่ถูกผีหวานฆ่าตาย มีความสารเลวที่จ้องจะทำร้ายทำลายชีวิตหวานโดยเหตุผลเล็กน้อย เหมือนจงใจเน้นที่ความสะใจเสียมาก ถ้าให้อธิบายแบบง่าย ๆ ก็คือ ตัวละครเหล่านี้ถูกวางคาแรคเตอร์โดยขาดมิติ ทำให้มีเพียงแค่ด้านเดียว แบบชั่วก็ชั่วอย่างไม่มีดี ซึ่งในความเป็นจริงของมนุษย์การไม่ชอบใครสักคนไม่ส่งผลให้เราจ้องจะทำร้ายชีวิตใครแบบตามล้างตามผลาญขนาดนั้นปมต่าง ๆ ในเรื่องผลักความรู้สึกคนอ่านให้ไต่ระดับไปสู่ความเกลียดตัวละครเพื่อมีอารมณ์ร่วมในความรุนแรง ตัวการ์ตูนถ่ายทอดออกมาได้ดี ก่อนจะจบเรื่องด้วยการหักมุมแบบทิ้งคนอ่านให้นั่งงงกับความอึ้ง ประมาณว่าแบบนี้ก็ได้เหรอ ซึ่งถ้าถามผม ผมว่ามันก็หักมุมดีนะ แต่ขาดชั้นเชิงให้รู้สึกสมเหตุผลและคล้อยตาม ที่สำคัญอย่างหนึ่งคือ ลึก ๆ ผมเชื่อเสมอว่านิยายหรือการ์ตูนสักเรื่องหนึ่งจะแฝงแง่คิดดี ๆ ให้คนอ่านได้ทบทวนและส่งผลกับการใช้ชีวิตตัวเอง แต่เรื่องนี้ไม่มี ที่ได้คือความรุนแรง วิปริตของตัวละครล้วน ๆการ์ตูนเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากนิยายของภาคินัย วาดภพโดย AvaTanA & livilay Lin ตีพิมพ์และจัดจำหน่ายโดยสำนักพิมพ์ Sofa Publishing ราคาปก 129 บาท แต่ตอนที่ผมได้มามีการจัดโปรโมทชั่นเหลือเพียงหลักสิบเท่านั้น นับว่าคุ้มมากครับสรุปรวมหากใครโหยหาการ์ตูนผีไทยที่มีภาพวาดสวยงามและวิธีการเล่าแบบคลาสสิค ตัวเรื่องมีความรุนแรงและโหดระดับอำมหิต ลองดูครับเรื่องนี้ แม้จะออกมานานแล้วแต่คาดว่าน่าจะหาซื้อไม่ยาก ลองเข้าไปดูที่เพจของสำนักพิมพ์ดูคิดว่าคงจะยังมีขายอยู่ เรียกได้ว่าเล่มนี้อ่านได้ครับ