เดิมที่ผู้เขียนเคยอาศัยอยู่แถวนี้มาก่อนพอรู้ข่าวว่าโรงภาพยนตร์จะปิดตัวลง ก็อดใจหายไม่ได้และเสียดายที่ไม่เคยได้มาดูหนังที่นี่เลยสักครั้งเดียว จึงเดินทางกลับมาเก็บภาพบรรยากาศครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในความทรงจำของที่นี่ วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ (เมื่อวาน 4/7/2563) เพราะเป็นวันก่อนวันสุดท้ายที่โรงภาพยนตร์เปิดให้เข้าชมและฉายหนังเป็นครั้งสุดท้าย ตั๋วเต็มหมดทุกรอบซึ่งผู้เขียนก็คิดว่าใครๆก็คงไปดูหนังเช่นกัน ส่วนตัวผู้เขียนเองแม้จะเกิดและเติบโตมากับย่านนี้แต่ไม่เคยเข้าไปดูหนังที่นี่เลยสักครั้ง จะเข้าไปดูที่ลิโด้เสียมากกว่า คุณแม่เคยเล่าให้ฟังว่าสมัยที่พ่อกับแม่จีบกันใหม่ๆก็พากันมาดูหนังที่นี่ เราเองก็อยากรู้อยากเห็นในบรรยากาศของโรงภาพยนตร์จึงมาถ่ายรูปกับเพื่อนและเอารูปไปฝากคุณแม่ให้หายคิดถึงกับความทรงจำครั้งเก่าๆของท่าน โรงภาพยนตร์สกาล่า หาไม่ยากเลย ตั้งอยู่ใน สยามสแควร์ ซอย 1 การเข้ามาครั้งแรกและเป็นครั้งสุดท้ายของผู้เขียนช่างเป็นอะไรที่ประทับใจในการออกแบบโรงภาพยนตร์ที่มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวกับเพดานโค้งเว้าและโคมไฟระย้าขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง รวมไปถึงบันไดวนที่มาแล้วต้องประทับใจมิรู้ลืม ที่ขายตั๋วแสนเรียบง่ายอยู่ทางซ้ายมือ และตู้น้ำตู้ขนมอุ่นๆให้ได้ทาน เก็บภาพบรรยากาศได้ค่อนข้างเยอะพอสมควร ด้านหน้าจะพบกับรายการหนังที่ฉายปิดท้ายในครั้งนี้ และมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ซื้อตัวทัน ถ่ายรูปร่วมเฟลมกับตัวหนังของตัวเองกับโรงหนังที่รักเป็นครั้งสุดท้าย ตลอดจนภาพลูกหลานที่พาคุณพ่อคุณแม่ ปู่ย่าตายาย มาถ่ายรูปกับโรงหนังที่รักของพวกเขา ช่างเป็นภาพที่งดงามจริงๆมันดูอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกและเหมือนกับว่าได้มารำลึกความหลังสมัยจีบกันใหม่ๆของคนรุ่นก่อนๆ ข้างๆกันก็มีบอร์ดเล็กๆให้เขียนความรู้สึกลงไป โรงหนังสกาล่าแห่งนี้ จะอยู่ในความทรงจำของเราทุกคนตลอดไปและคงมีความสุขทุกครั้งที่เราได้มองดูรูปถ่ายที่ระลึกไม่ว่าจะผ่านไปนานสักแค่ไหน 50 ปี Scala ภาพงดงามในความทรงจำ ภาพหน้าปก : ภาพจากผู้เขียน
