หนังสือปราสาทเวทมนตร์ของฮาวล์พาเราหลงเข้าไปในดินแดนเวทมนตร์ บอกเล่าคำสัญญากับปีศาจ หุ่นไล่กาเดินได้ ไม้เท้าที่ดูเหมือนมีชีวิต และของวิเศษอย่างรองเท้าเจ็ดประโยชน์ที่ทำมาจากถังน้ำ! แต่นั่นไม่ใช่ความดีงามทั้งหมดของเรื่องนี้ เพราะตัวละครอย่างฮาวล์และโซฟีที่ตอนแรกจะดูน่าเหนื่อยใจ (จะไหวเหรอออ) ทั้งคู่ แต่เมื่ออ่านจบแล้วเราก็แอบชื่นชมตัวละครทั้งสองอยู่เหมือนกัน โซฟี แฮตเตอร์ เชื่อมาตลอดว่าหน้าที่ของพี่สาวคนโตคือการต้องเผชิญความล้มเหลวก่อนคนอื่น และเธอก็ได้กลายมาเป็นผู้รับช่วงต่อร้านหมวกอันแสนน่าเบื่อต่อจากแม่ เธอเป็นคนที่ค่อนข้างมองโลกในแง่ร้ายหน่อยๆ นะ พอมากลายเป็นยายแก่แล้วก็กลายเป็นจุกจิกจุ้นจ้านด้วย-ฮา แต่เพราะการที่ไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนั้น การที่ต้องกลายมาเป็นคนแก่ที่ไม่มีใครรู้จัก สำหรับเธอแม้มันจะหมายถึงร่างกายที่ไม่ค่อยสามัคคีกันนัก แต่ก็เป็นโอกาสให้เธอได้มีชีวิตใหม่ และก็ดูเหมือนเธอจะชอบชีวิตแบบนั้นด้วย จนได้มาเจอกับฮาวล์ ฮาวล์เป็นอีกตัวละคนหนึ่งที่น่าสนใจ อย่างหนึ่งคือ เพราะมีหลายชื่อมาก เอาจริงตอนนี้ก็จำไม่หมด แต่ชื่อหนึ่งที่ไม่จำไม่ได้ก็คือ โฮเวล เจนกินส์ (Howell Jenkins) ชื่อที่ทำให้เรารู้ว่า เรื่องนี้มันคือโลกคู่ขนาดกับโลกของเรานี่เอง! ฮาวล์เป็นคนปากคอเราะร้าย ชอบจิกกัดโซฟีตลอด แต่ไม่เคยบอกรักเธอเลย โอ๊ย นี่ก็ลุ้นอยู่ แล้วก็มารู้ทีหลังว่าที่แท้ฮาวล์ก็ซึนอยู่เหมือนกันนะ-ฮา ด้วยความลงตัวของสองตัวละครนี้ ที่เมื่อมาอยู่ใกล้กันแล้ว เหมือนกับว่าไม่น่าจะเข้ากันได้ แต่มันก็มีเคมีเล็กๆ ให้ได้อมยิ้มในโมเมนต์ตลอด ก็เป็นความน่ารักอย่างๆ มากๆ อย่างหนึ่งในเรื่อง ที่หากมีโอกาสก็น่าจะคุ้มค่าที่จะนั่งลงใช้เวลาไปกับมัน =====================================เรื่อง : ปราสาทเวทมนตร์ของฮาวล์เขียน : ไดอาน่า วินน์ โจนส์/ แปล เศรษฐศิริ วงศ์ศรานนท์สำนักพิมพ์ : มติชน, สนพ.เดือนปีที่พิมพ์ : 2014จำนวนหน้า : 348 หน้าราคาปก : 220 บาท