ฉันชอบท้องฟ้า พระจันทร์ ดวงดาว และอวกาศ เมื่อเอ่ยถึงอวกาศ แน่นอนในวันเด็กของเรา ต่างต้องเคยเรียนและได้ยินชื่อ “ยูริ กาการิน”ชาวสหภาพโซเวียต ผู้เป็นนักบินอวกาศคนแรกของโลกที่สามารถเดินทางกลับโลกมาได้อย่างปลอดภัย แล้วการเดินทางมายังมอสโก รัสเซีย ครั้งแรกในชีวิตของฉัน ฉันจะพลาดไม่ไปเยี่ยมเยียนคุณยูริ กาการินได้อย่างไร เมื่อไหร่ก็ตามที่มีโอกาสไปต่างบ้านต่างเมือง สถานที่สำคัญของทริปการเดินทางในแบบฉบับของฉันก็คือ "พิพิธภัณฑ์" ด้วยความที่ฉันไม่ใช่สายกินสักเท่าไหร่ การแสวงหาเรื่องอาหารการกินจึงเป็นเรื่องที่ยากสำหรับฉัน แต่การแสวงหาความน่าสนใจของสิ่งต่าง ๆ ในโลกแห่งพิพิธภัณฑ์ กลับเป็นเรื่องที่ง่ายและดึงดูดฉันได้ไม่ยาก ตุลาคม 2018 เช้าวันแรกของการเดินทางในมอสโก ฉันมุ่งมั่นและวางแผนที่จะไปเยี่ยมเยียนคุณยูริ กาการิน เป็นลำดับแรก เรานั่งรถไฟใต้ดินไปลงสถานี VDNKh โผล่ขึ้นมาทางฝั่งซ้ายมือก็จะพบกับ พิพิธภัณฑ์อวกาศมอสโก (Museum of Cosmonautics) อากาศวันนั้นฝนเริ่มโปรยปราย ดอกไม้ หน้าพิพิธภัณฑ์เริ่มผลิบาน ขณะที่ฝนเริ่มเม็ดใหญ่ขึ้น ไม่เป็นไร ฉันปลอบใจตัวเอง เดี๋ยวเราก็ไปเดินชมอยู่ในพิพิธภัณฑ์ สายฝนจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา แต่เมื่อไปถึงหน้าพิพิธภัณฑ์ฉันก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ พิพิธภัณฑ์เงียบมาก ซึ่งโดยปกติน่าจะมีผู้คนรอต่อคิวซื้อตั๋ว หรือมีเด็ก ๆ ที่โรงเรียนพามาชม แต่หน้าพิพิธภัณฑ์กลับว่างเปล่า ฉันเริ่มรู้สึกแล้วว่าโปรแกรมที่ตั้งใจจดจ่อและรอคอยของฉัน มีอันต้องสิ้นสุดลงแน่ พิพิธภัณฑ์ปิด ภาษารัสเซียเขียนอะไรสักอย่างที่เราไม่เข้าใจ และไม่มีใครให้เราซักถามซักคน เอาล่ะชีวิตยังมีความหวัง ฉันยังอยู่ที่มอสโกอีกหลายวัน แล้วฉันจะกลับมาอีกครั้งนะ คุณยูริ กาการิน หลายวันต่อมาเรากลับมาที่พิพิธภัณฑ์อวกาศมอสโกอีกครั้ง ก่อนหน้านั้นฉันพยายามเข้าไปดูเว็บของพิพิธภัณฑ์เพื่อหาข้อมูลว่าพิพิธภัณฑ์ปิดหรือมีการซ่อมแซมอะไรหรือไม่ แต่ก็ไม่พบข้อมูลนั้น เอาล่ะเราจะเสี่ยงมาอีกครั้ง หวังว่าครั้งนี้เราจะได้พบกันซะทีนะคุณยูริ กาการิน แต่ใครเลยจะคิดว่าดวงของเราไม่สมพงษ์กันจริง ๆ พิพิธภัณฑ์ยังคงปิด และฉันก็ไม่รู้ข้อมูลอีกเช่นเคยว่าจะปิดไปอีกนานแค่ไหน คงถึงเวลาต้องอำลาคุณยูริ กาการินและพิพิธภัณฑ์อวกาศมอสโกซะที เราคงไม่ได้มีโอกาสพบกัน หกเดือนต่อมา …เมษายน 2019 ใครจะเชื่อว่าฉันจะได้กลับมาเยือนมอสโกอีกครั้ง และแน่นอนพิพิธภัณฑ์อวกาศมอสโกและคุณยูริ กาการิน ยังคงเป็นหนึ่งในสถานที่หลัก ที่ฉันจะต้องไปเยือนให้ถึง แต่ฉันยังก็ไม่สามารถรู้ข้อมูลได้เช่นเคยว่าครั้งนี้พิพิธภัณฑ์จะเปิดหรือปิด เราเดินทางไปพิพิธภัณฑ์ในช่วงสาย ๆ ดอกไม้หน้าพิพิธภัณฑ์ร่วงโรยไปหมดแล้ว ฉันได้แต่ภาวนาภายในใจว่าขอให้ครั้งนี้ได้มีโอกาสไปสัมผัสพิพิธภัณฑ์ซะที สิ้นสุดแห่งการรอคอย วันนี้พิพิธภัณฑ์เปิด มีนักเรียนหลายคนยืนคอยต่อคิวเพื่อซื้อตั๋วเข้าไปภายใน พิพิธภัณฑ์มีสองชั้น ภายในพิพิธภัณฑ์อาจดูไม่กว้างขวางนัก มีการจัดแสดงเนื้อหาเรื่องราวประวัติศาสตร์อวกาศของสหภาพโซเวียตในขณะนั้น มีการจำลองยานอวกาศ ดาวเทียม การอยู่อาศัยของนักบินอากาศ ชุดนักบินอากาศ ภาพแสดงเพื่อยกย่องเชิดชูนักบินอวกาศของสหภาพโซเวียตจนถึงรัสเซียในปัจจุบัน และแน่นอนที่สุดหนึ่งในไฮไลท์ของพิพิธภัณฑ์ที่เด็ก ๆ ให้ความสนใจไม่น้อย นั่นก็คือ เจ้าหมาไลก้า สัตว์ตัวแรกที่โคจรรอบโลก ซึ่งในความรู้สึกส่วนลึกของฉันแล้ว ฉันไม่รู้ว่าไลก้ารู้ตัวหรือไม่ว่ามันเป็นตำนานที่ผู้คนกล่าวถึง มันได้อยู่ในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ มันได้อยู่ในหนังสือเรียนทุกเล่มของเด็ก ๆ ทั่วโลก มันจะภูมิใจมั้ย ฉันไม่รู้หรอก ฉันรู้แต่ว่า...ฉันสงสารมัน... แล้วฉันก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า รูปปั้นมหึมาของคุณยูริ กาการินในชุดนักบินอวกาศที่ยืนตระหง่านตรงหน้าฉัน ความจริงฉันไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรมากนักเกี่ยวกับคุณยูริ กาการิน นอกเหนือจากในหนังสือเรียนที่บอกไว้ว่าเขาคือนักบินอวกาศคนแรกของโลกที่สามารถเดินทางกลับโลกมาได้อย่างปลอดภัย ฉันทึ่งในความสามารถของเขา และชื่นชมกับความสามารถที่ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์ของรัสเซียที่กล้าหาญ และเป็นชาติแรกที่พามวลมนุษยชาติก้าวออกไปสู่อวกาศนอกโลกได้ ในที่สุดเราได้พบกันซะทีนะคุณยูริ กาการิน เรื่องราวของ ฉัน คุณยูริ กาการิน และพิพิธภัณฑ์อวกาศ ได้จบลงไปแล้ว แต่มันก็ได้ฝังไว้ซึ่งความประทับใจลงในความคิดและความทรงจำของฉัน ไม่แน่หลังจากคุณอ่านบทความนี้จบ คุณอาจจะมีแรงบันดาลใจและอยากสร้างเรื่องราวของ คุณ คุณยูริ กาการิน และพิพิธภัณฑ์อวกาศขึ้นมาเหมือนฉันก็ได้ สำหรับฉันเอง การเดินทางยังคงไม่สิ้นสุด ฉันชอบท้องฟ้า พระจันทร์ ดวงดาว และอวกาศ เรื่องราวในตอนหน้าของฉัน อาจจะเป็นเรื่องราวของ " ฉัน คุณนีล อาร์มสตรอง และพิพิธภัณฑ์อวกาศ " ก็เป็นได้