หากพูดถึงการ์ตูนที่มาแรงที่สุดนาทีนี้คงหนีไม่พ้นสองพี่น้องคามาโดะที่ออกเดินทางปราบอสูรร้าย ความสนุกที่บอกกันปากต่อปากจนทำให้กลายเป็นการ์ตูนยอดขายอันดับหนึ่งของญี่ปุ่นในเวลานี้ จะเป็นอย่างไร จัดเต็มกันไปเลยสวัสดีครับทุกท่าน เข้าเรื่องกันเลยคือโพสนี้ผมจะมารีวิวการ์ตูนเรื่อง "ดาบพิฆาตอสูร" ที่มาแรงเหลือเกิน ถ้าถามว่าสนุกไหมก็ตอบได้เลยว่าสนุกมาก มีอะไรแปลกใหม่ผสมผสานได้ดีแนะนำให้หามาอ่านกัน โดยโพสนี้จะประกอบไปด้วย เรื่องย่อ รีวิวจุดเด่น/จุดด้อย เหมาะสำหรับคนที่อ่านแล้วและคนที่กำลังตัดสินใจจะเริ่มอ่าน โอเคมาเริ่มที่เรื่องย่อกันเลยครับดาบพิฆาตอสูรเป็นเรื่องราวการต่อสู้ระหว่าง "กลุ่มพิฆาตอสูร" และ "อสูร" ในช่วงยุคไทโช (หลังยุคเอโดะ) โดยมี "คามาโดะ ทันจิโร่" และ "คามาโดะ เนซึโกะ" สองพี่น้องที่เป็นตัวดำเนินเรื่องหลัก "คิบุซึจิ มุซัน" ผู้นำของอสูรใช้เลือดเปลี่ยนเนซึโกะให้กลายเป็นอสูรและฆ่ายกครัวครอบครัวของทันจิโร่ นั่นทำให้วิถีชีวิตของทันจิโร่เปลี่ยนไป โชคชะตานำพาจากคนขายถ่านกลายมาเป็น "นักล่าอสูร" เพื่อช่วยให้น้องสาวกลับเป็นมนุษย์และล้างบางเหล่าอสูรเพื่อทำให้โลกกลับมาสงบสุขอีกครั้ง เนซึโกะจะกลับเป็นมนุษย์ได้หรือไม่ การต่อสู้ระหว่างอสูรและกลุ่มพิฆาตอสูรจะจบลงอย่างไร ติดตามได้ใน ดาบพิฆาตอสูร วันนี้ทุกแผงหนังสือทั่วประเทศทีนี้ก็มารีวิวกันครับ ผมจะพูดถึงจุดเด่นจุดด้อยของการ์ตูนเรื่องนี้ ขอเริ่มจากจุดเด่นก่อนจุดเด่น 1 -เนื้อเรื่องที่สนุกและย่อยง่าย-อันนี้เป็นจุดแรกที่คิดถึงในระหว่างอ่านเลย คือเป็นการ์ตูนที่เนื้อเรื่องย่อยง่ายมาก ๆ (หรืออาจจะยังไม่ถึงช่วงที่ต้องปวดหัว) นั่นคือแต่ละ event จะมีเหตุมีผลและเหตุการณ์ที่ไม่ซับซ้อน ทำให้อ่านแล้วก็เข้าใจสถานการณ์ได้เลย ทีนี้ตรงจุดนี้อาจจะทำให้มองว่าเออมันดูไม่มีอะไร แต่ก็มาเสริมด้วยความสนุกของเนื้อเรื่องและความสามารถของตัวละคร ทำให้ event ง่าย ๆ ดูมีอะไรขึ้นมาและเพลิดเพลินไปได้สบาย ๆการดำเนินเรื่องมีช่วงจริงจัง เศร้า ตลก ทำให้เป็นเนื้อเรื่องที่ครบรสมาก ๆ ช่วงตลกนี่ตลกเลยนะครับ แบบอ่านอยู่ก็หัวเราะออกมาเลย แล้วก็มีจังหวะย้อนอดีตแทรกในเหตุการณ์เพื่อให้เข้าถึงตัวละครมากขึ้นด้วยอีกอย่างคือการทิ้งความค้างคาไว้แทบจะทุกตอน คือถ้าอ่านจบตอนนึงแล้วเนี่ยในใจจะเกิดความค้างคาทันทีและไปต่ออย่างไม่ลืมหูลืมตา ด้วยความที่แต่ละตอนตัวหนังสือไม่เยอะ เล่มนึงสามารถอ่านจบได้ภายใน 45-60 นาที การจะซื้อมาอ่านรวดเดียวยิ่งทำให้สนุกขึ้นไปอีก และตอนนี้ผมลงแดงรอเล่ม 17 ไม่ไหวแล้วจุดเด่น 2 -ลายเส้นการ์ตูนผู้หญิงในเนื้อเรื่องการ์ตูนผู้ชาย-ออกก่อนตัวว่าผมไม่ได้มาแบ่งเพศอะไรนะครับ การ์ตูนผู้หญิงหมายถึงการ์ตูนที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กผู้หญิง การ์ตูนผู้ชายก็เช่นกัน ทีนี้ความโดดเด่นมันอยู่ตรงนี้ อ.โคโยฮารุ โกโตเกะ ผู้เขียนเป็นอ.ผู้หญิงครับ ก็จะมีลายเส้นสไตล์ตาหวานติดมาด้วยในช่วงแรกที่ลายเส้นยังไม่เข้ามือมีแอบคิดว่าลายเส้นอ.แกไม่สวยนัก เป็นลายเส้นที่ค่อนข้างรก แต่การพัฒนาลายเส้นของอ.ก็มีให้เห็นตลอดจนมาเล่มกลาง ๆ ก็เริ่มสวยขึ้น ตอนนี้ผมชอบลายเส้นในหนังสือมากกว่าในอนิเมชันอีกครับ มันดูดิบ ๆ และสมยุคสมัยมากกว่าและเมื่อลายเส้นสไตล์การ์ตูนตาหวานมาดำเนินอยู่ในเนื้อเรื่องที่เป็นสายลุยต่อสู้ก็เลยรู้สึกว่าเป็นอะไรที่แปลกตาแล้วก็เข้ากันได้ดีทีเดียว และก็ผมชอบ "ปราณวารี" ที่อ.โกโตเกะวาดมาก ๆจุดเด่น 3 -การแบ่งปราณ- ตรงนี้เอาจริงผมตกใจมากกับ "ปราณ" ต่าง ๆ ในเรื่องนี้ครับ เพราะเปิดตัวมาด้วยการใช้ปราณวารี ผมเลยคิดไปเองว่าเออปราณเนี่ยมันต้องเป็นไปตามธาตุสินะ (ดินน้ำลมไฟ) แต่คดีพลิก กลายเป็นว่าปราณใช้ได้กว้างมาก เช่น ปราณหินผา ปราณความรัก อะไรแบบนี้ เลยแบบ เออ เจ๋งดีแฮะจุดเด่นดาบอสูร (แถม) -ชื่อและเสื้อผ้า-อันนี้ส่วนตัวล้วน ๆ ครับ (ฮา) ชื่ออย่าง ทันจิโร่, เนซึโกะ, เซ็นอิทสึ, อิโนะสุเกะ เนี่ย ผมว่าเป็นชื่อที่เพราะมากนะ แบบฟังแล้วดูให้ความเป็นญี่ปุ่นสมัยเก่าดี อีกอย่างคือเสื้อผ้าของกลุ่มพิฆาตอสูรที่มีชุดพื้นฐานเหมือนกันแต่ตัวละครจะใส่กิโมโนต่างกัน อันนี้ก็ดู minimal ดีครับ ลายของกิโมโนยิ่ง minimal คือเป็นลายพื้น ๆ แต่ก็ดูสวยเพราะตัวละครส่งทำให้เด่น เลยคิดว่าอ.โกโตเกะแกเป็นคนที่มีไอเดียที่ minimal ดีนะต่อไปเป็นจุดด้อยมีอะไรบ้างจุดด้อย 1 –การดำเนินเรื่องที่เร็วเกินไป-การดำเนินเรื่องของดาบอสูรนี่เรียกได้ว่าเร็วมากครับ ตรงนี้อาจจะมองได้ว่าเป็นทั้งข้อดีข้อเสีย แต่ขอเอามาใส่ตรงจุดด้อยเพราะผมคิดว่าการดำเนินเรื่องที่เร็วมันทำให้เนื้อเรื่องขาดน้ำหนักไปหน่อย แรงจูงใจของเหตุการณ์บางครั้งถ้ามันเบาเกินไปก็ทำให้เข้าถึงยาก การปูเรื่องไว้ว่าตัวละคร xx โคตรเทพนะ กลับถูกจัดการแบบคิดว่ายังไปสุดได้กว่านี้อีก (ไม่ได้หมายความว่าง่ายนะครับ แต่คิดว่ามันยากได้กว่านี้) ก็เลยทำให้รู้สึกว่าการปูความสามารถตัวละครยังเวอร์เกินไปหรืออย่างสถานที่ที่ลึกลับมาก กว่าจะมาถึงนี่ลึกลับแล้วลึกลับอีก แต่พอพระเอกมาถึง อสูรก็ดันมาบุกสะงั้น เหมือนปูมาว่าหาโคตรยากแต่บทจะเจอก็คือเจอไม่ได้ใส่อะไรไว้ให้รู้สึกว่ามีการตามหานะ มันเลยไม่อินเท่าไร และที่สำคัญคือเส้นเรื่องหลักที่ขยายต่อยากเพราะอสูรตัวหลักปรากฏตัวแทบจะหมดทั้งเรื่องแล้ว นั่นคือประเด็นของเรื่องอยู่ที่การกำจัดอสูร หากกำจัดอสูรหมดก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อ (ตอนนี้ event ช่วงเล่ม 16 ถือว่าเข้า climax เลยก็ว่าได้) แต่อ.โกโตเกะก็มีการวางปมอื่น ๆ นอกจากเรื่องอสูรไว้บ้างแล้วอยู่ที่ว่าการเดินเรื่องที่เร็วมาก ๆ นี้จะ “จบ event พิฆาตอสูร” ไปเลยแล้วไปเล่นประเด็นอื่นต่อ (Dragonball-model) หรือจะเอาประเด็นอื่นมา “ขยาย event พิฆาตอสูร” ออกไป แล้วค่อยปิดฉากด้วยการพิฆาตอสูร (One Piece-model) ซึ่งต้องรอดูกันต่อไปการดำเนินเรื่องที่เร็วทำให้ให้เป็นจุดเด่นที่ว่าเป็นเรื่องที่ย่อยง่าย แต่ก็ยังเป็นจุดด้อยด้วยเรื่องน้ำหนักของสถานการณ์บางช่วงน้อยเกินไปนั่นเองจุดด้อย 2 –ลายเส้นของปราณ-กลับมาที่เรื่องลายเส้นอีกแล้ว เมื่อกี้เพิ่งชมไปคราวนี้มาติบ้าง ซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่ถ้าปรับได้ผมว่าจะต้องส่งผลอย่างมากแน่ คือลายเส้นของอ.โกโตเกะตอนวาดปราณ ด้วยความ minimal ของแกเวลาวาด effect ปราณเนี่ยมันเลยเหมือนกันไปสะหมด (ฮา) เอาที่เด่น ๆ ไม่เหมือนใครจะมีปราณวารี ปราณเพลิง ปราณหมอก เท่านั้น ขนาดว่าผมอ่านมา 16 เล่มแต่คิด effect ปราณเด่น ๆ ได้ 3 ปราณเอง เพราะปราณที่เหลืออ.แกจะใช้เส้นตรงขีดเป็น effect movement เหมือน ๆ กันหมดเลย อย่างปราณอัสนี ปราณสัตว์ป่า ปราณความรัก นี่แทบแยกกันไม่ออก ถ้าปรับจุดนี้โดยวาดให้ทุกปราณมีเอกลักษณ์สวย ๆ ต้องสุดยอดมากแน่ ๆ (แต่ปัญหานี้คงหมดไปในฉบับอนิเมชัน)ทั้งหมดนี้คือจุดเด่นจุดด้อยของดาบพิฆาตอสูรเท่าที่ผมนึกออกหลังจากอ่านจบ 16 เล่ม ส่วนตัวผมมองว่าจะยืนระยะได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับเนื้อเรื่องต่อไปว่าจะเป็น One Piece หรือ Dragonball - model เพราะเส้นเรื่องหลักตอนนี้อ.โกโตเกะทำออกมาได้ดีมาก และลายเส้นก็พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าหากใช้ปมหลักเป็นปมเดิม แล้วขยายจักรวาลออกไปโดยไม่ออกทะเล รับรองว่าดาบพิฆาตอสูรจะอยู่คู่นักอ่านไปอีกหลายปีแน่นอนแต่หากจบการพิฆาตอสูรมุซันแล้วขึ้นปมใหม่ อันนี้ส่วนตัวผมคิดว่าจะยืนระยะยากหน่อย เพราะนักอ่านที่ประทับใจจากปมเดิม เมื่อจบปมเดิมแล้วช่วงรอยต่อเพื่อไปขึ้นปมใหม่ทำได้เอื่อยหรือไม่น่าติดตาม อาจจะส่งผลให้มีแฟน ๆ (ที่สบายใจจากบทสรุปปมเดิมแล้ว) หายไปพอสมควรสรุปว่าหากดาบพิฆาตอสูรยังคงขยายการต่อสู้กับมุซันต่อไปได้เรื่อย ๆ จะต้องกลายเป็นการ์ตูนขึ้นหิ้งแน่นอนก่อนจากกันของฝากตัวละครในดวงใจ “เซ็นอิทสึ” ไว้ด้วยนะครับ เซ็นอิทสึที่ตอนนี้ใช้ปราณได้แค่กระบวนท่าเดียว แต่ผมคิดว่าพัฒนาการของเซ็นอิทสึเนี่ยน่าติดตามที่สุดละ เพราะเหลือปราณให้ฝึกอีกหลายกระบวน และรอวันที่เซ็นอิทสึกลายเป็นเทพแบบไม่ต้องหลับ ถ้ามาถึงเมื่อไรสาวกเซ็นอิทสึต้องกรี๊ดแตกแน่นอนแล้วเจอกันใหม่สวัสดีครับปล. บทความนี้เขียนและเรียบเรียงหลังอ่านจบโดยแอดมินเพจ and the review goes toปล.2 ผมคือแอดมินเพจ/คนเขียนบทความครับที่มารูปภาพ : https://wall.alphacoders.com/big.php?i=1010687&lang=Swedish , https://twitter.com/zerods_/status/1025224723029012480 , https://www.online-station.net/anime/view/147240 , https://honeysanime.com/5-best-sakuga-moments-from-kimetsu-no-yaiba-demon-slayer/ , https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?l=thai&id=510147089